بهمن اورانی – خبرنگاری ؛ جذابیت از دست رفته

به گزارش شاهین پرس؛  بهمن اورانی/ یکبار قبلا، سال گذشته بمناسبت روز خبرنگار به یکی از رسانه های کشور گفتم ، در یک دهه گذشته و یا کمی بیشتر خبرنگار داخلی حرفه ای است که جذابیت خود را از دست داده است .اگر چه از دست دادن جذابیت خبری دلایل متعددی دارد اما با نخستین تعریف از خبر، به عمده ترین دلیل این عارضه پی خواهیم برد. خبر آن موضوع یا پدیده ای است که یک یا چند نفر مایل نیستند منتشر شود بعبارتی چنانچه موضوعی را شما منتشر کنید و هیچ مخالفی نداشته باشد، آن دیگر خبر نیست بلکه رپرتاژ آگهی است. یعنی حتما خبر باید حداقل برای عده ای چالش برانگیز باشد و برای مردم تازه و ارزش خبری داشته باشد بدیهی است مردم اگر وقتی را صرف می کنند تا اخباری را بخوانند یا بشنوند ، می خواهند به اطلاعات و آگاهی شان افزوده شود، نه اینکه دائما بشنوند وزیر و رئیس و وکیل چه گفته اند . رسانه وظیفه ای فراتر از روابط عمومی سازمان ها را دارد. متاسفانه سالهاست که خبرنگاران داخلی بواسطه دریافت یک یا چند رپرتاژ از ادارات ، قلم شان را در اختیار مدیران روابط عمومی ها گذاشته اند، چنانکه به شکل تحقیر آمیزی روابط عمومی ها سفارش خبر می دهند و چنانچه کلمه ای جابجا شد آن خبرنگار را از اتاق شان بیرون می کنند …
شما بگوئید کدام خبرنگار از شورای شهر این شهر یک سوال کرد که چرا شهردار قبلی را دکتر به این مردم معرفی کردید و پس از اتمام پست شهرداری معلوم شد دکتر نبوده و یک عذر خواهی هم نکردید ؟!
چه کسی پرسید نگارستان شهر که به گفته عضو شورای شهر بالغ بر ۲۰ میلیارد تومان هزینه ساخت در بر داشت به چه منظور ساخته شد و دقیقا بگویند کاربری اش چیست ؟!
شما ببینید مدتی قبل یک خبرنگار حرفه ای از اصفهان مستندا با فرماندار، شهردار و مسئولان شهرستان مصاحبه کرده و صدایشان را ضبط کرده و مکتوب و با نام نوشته، میلیاردها تومان در این شهر توسط تعاونی مسکن کارمندان دولت شاهین شهرحیف شده، بعد هیچکس پاسخگو نیست و آن قدر سکوت کرده اند تا تعاونی گفته این خبرنگار یا معذرت خواهی کند یا شکایت می کنیم !!
کدام خبرنگار شهرستان رفته سراغ دادستان یا فرماندار که اقا شما بگوئید این میلیاردها تومان چه شده ؟! اگر دروغ است خب چرا تکذیب نمی کنید و پاسخ نمی دهید و اگر راست است ما چی بنویسیم ….؟!
کدام خبرنگار مخابرات، برق و آب این شهر را به چالش کشیده، کسی که می گوید من یک خبرنگار هستم که جایش تو روابط عمومی نیست، باید برود بین مردم و ببیند مردم از چه می گویند …
معیار بنده بعنوان خبرنگاری که بیش از ۳۰ سال است در روزنامه ها می نویسم این است که یک خبرنگار حداقل باید هر ماه یکی از مشکلات و معضلات مبتلابه حوزه فعالیت خودش را احصاء کند و بنویسد . تعریف و تمجید و مدح را بسپارد به روابط عمومی ها ، هر کس وظیفه خودش را انجام دهد .به دوست بزرگوارم جناب نورمحمد مدیر مسئول خبررسان عرض کردم مبادا خبررسان منتشر شود و مخالف نداشته باشد …! مگر می شود تنها هفته نامه ی شهرستان منتشر شود و هیچ مطلب چالش برانگیز نداشته باشد ، که در این صورت یا خبر ندارد و یا نمی خواهد باخبر باشد ….
تا انجا که ممکن است خبرنگاران باید مصونیت داشته باشند تا براحتی بنویسند و دستگاه های اجرایی و خدمت گذار را به پاسخ گویی وادار سازند در این صورت هم رسانه ها و هم مردم و مسئولان احساس آرامش و امنیت بیشتری خواهند داشت .
تردید نکنیم هر جا خبر در تنگنا ی معذورات مقررات قرار بگیرد ، شایعه با قدرت و قوت بیشتری جایگزین خواهد شد .
در پایان روز خبرنگار را به خبرنگاران واقعی ، آنانی که می بینند ، می شنوند و بدون ذره ای اغماض می نویسند تبریک عرض می کنم و آرزو می کنم خداوند به آگاهی هایشان بیفزاید …