پورمهدی ــ تربیت پذیری انسان

بسم الله الرحمن الرحیم
«رب العالمین»
بهار تربیت دارد٬ تربیت شده است؛ به همین خاطر به وقت خود می آید و وقتی هم که می آید کار خودش را می کند. پاییز هم همین طور. آسمان هم تربیت شده است که ببارد. زمین هم تربیت شده است که بروید. اساسا همه چیز در این عالم تربیت یافته است؛حتی خود انسان هم تربیت یافته است. انسان وقتی به دنیا می آید تربیت شده است. ندیده ای بچه ها چه خالص و بی ریا هستند و هرگز تظاهر نمی کنند٬ اما افسوس که ریا و تظاهر را می بینند و این تربیت را از دست می دهند.ندیده ای بچه ها چقدر صادق و معصوم اند؟ مگر نمی گوئیم حرف راست را از بچه ها باید شنید. اما همین بچه های راست ودرست ٬ وقتی از بزرگترها دروغ و فریب می بینند٬ راستگویی وراست بودن را فراموش می کنند.ندیده ای بچه ها چه صمیمی و بی کینه اند؟آن ها کینه جویی را از ما می بینند و یاد می گیرند. ندیده ای بچه ها چه شاداب اند و هیچ غم و اندوهی ندارند؟ اما بزرگ که می شوند غم و غصه ها را می بینند و مثل ما افسرده می شوند. ندیده ای بچه ها چقدر کنجکاوند و دنبال دانستن؟ اما با برخوردهای ما سر خورده می شوند و نسبت به دانش و آموختن بی علاقه و بی انگیزه می شوند.ندیده ای بچه ها چه ساده اند… و هرچه بزرگ تر می شوند پیچیده و پیچیده تر می شوند. پس همه چیز تربیت یافته است.و این تربیت ها به دست خداوند صورت پذیرفته است. از این رو او را «رَبِّ الْعالَمینَ» یعنی مربّی هستی می نامیم.. واگر او را می ستاییم و می گوئیم «اَلْحَمْدُلَلَّهِ» به خاطر همین است؛ یعنی حمد ما تنها به خاطر بخشش و بخشندگی او نیست٬ بلکه تربیت او نیز شایسته ستایش است.