از کامنت ها – موضوع : جشنواره فیلم فجر یا جشنواره فیلم فخر

موضوع : جشنواره فیلم فجر یا جشنواره فیلم فخر
از وقتی جشنواره فیلم فجر آغاز شد به دلیل علاقه ای که به بحث فیلم و تاثیر آن در اصلاح و هدایت جامعه دارم پیگیر اخبار و تصاویر جشنواره فجر بودم. به خلاصه داستان فیلمهایی که امسال در جشنواره فجر مطرح شده بودند مراجعه میکردم . مخصوصا از وقتی فهمیدم که فیلم بادیگارد آقای ابراهیم حاتمی کیا هم در جشنواره هست دقت و علاقه ام بیشتر شد.اما در این میان موضوعی که جای تاسف دارد این است که جامعه هنری ما دچار نوعی جوزدگی و به تعبیر زیبای جلال آل احمد غرب زدگی هنری شده است.در جامعه اسلامی ما چند نقش وجود دارد که مردم برای آنها قداست و احترام ویژه ای قائلند .علت آن هم در تاثیر گذاری این نقشها در تربیت ، تکامل و سلامت جامعه است.اولین قشر معلمان و فرهنگیان هستند.معلم در معنای گسترده آن که شامل حوزه آموزش و پرورش و دانشگاه و حوزه علمیه می شود.مردم برای قشر فرهنگی احترام بسیار بالایی قائلند و از فرزندان خود می خواهند که در رفتار و گفتار خود از معلمان الگو بگیرند.پیامبر اعظم افتخار خود را در معلمی میداند که انی بعثت معلما.امیرالمومنین علی (ع) نیز مقام معلم را ارزشمند و مهم میداند ایشان در حدیثی میفرماینددانشمند و معلم را سه نشانه است:
دانش و بینش ، حلم وبردباری، سکوت و آرامش و وقار
آنچه در این نقش و سفارش درباره آن مهم است جایگاه الگویی معلم و استاد دانشگاه و روحانی است.
دومین نقش مهم و تاثیر گذار در جامعه هنرمندان هستند.هنرمند در معنای عام آن که شامل بازیگر و نقاش و خطاط و… می شود.اولین هنرمند عالم هستی خداوند متعال است که زیباییهای عالم خلقت را آفریده است.پیامبر اسلام و ائمه معصومین هم به نوعی هنرمند بوده اند.هنرمندان همیشه مورد احترام مردم جامعه بوده و هستند.هنرمند هم به نوعی معلم و سازنده فرهنگ و فکر جامعه است.همین سازندگی و تاثیرگذاری نقش معلم و هنرمند است که به آنها قداست داده است.
قشر سومی که از دیرباز برای جامعه قداست داشته و به شدت مورد احترامند پزشکان می باشند .ابن سینا در کنار وجهه عرفان و فلسفه بیشتر به خاطر نقش پزشکی ایشان معروف هستند.معلم و هنرمند پزشک فکر و فرهنگ جامعه هستند و پزشک مسئول درمان جسم انسانهاست.هدف از بیان این مقدمه شرح الگو بودن این سه قشر مهم اجتماع است. هر چند همه نقشها و شغلها مهم و محترمند اما این سه قشر در جایگاه ویژه ای قرار دارند.
وقتی تصاویر جشنواره را نگاه میکردم احساس کردم هنرمندان عزیز ما اینجا را با فرش قرمز اسکار یا بختا یا… اشتباه گرفته اند. فلان بازیگر زن سینمای هالیوود میلیونها دلار هزینه می کند تا از فلان موسسه تولید مد لباس تهیه میکند تا در این جشنواره رخ نمایی کند که البته در این جشنواره های اروپایی و امریکایی هرچه عریانتر به روزتر. اما نگاه ارزشمند و اصیلی که در اینجا به هنرمند وجود دارد که آنجا نیست. هنرمند در نگاه سینمای هالیوود ابزاریست زیبا و خوشتیپ که با بدن نمایی یا … و حضور در نقشهایی بی محتوا برای کمپانیهای مختلف سینمایی پول سازی می کند.اما هنرمند در جامعه ما سازنده فرهنگ است. معلم فکر و فرهنگ جامعه است.این عظمت و اهمیت را که نباید با آرایش و لباسهای نامتعارف و ظاهری ناپسند را به زیر کشید. نگارنده متن به هیچ وجه مخالف آراستگی و زیبایی و شیک بودن نیست . اما قطعا این نوع جوزدگی و گرفتار ظواهر شدن و شنیدن اتفاقات ناگوار در زندگی هنرمندان سینما و تئاتر ایران زیبنده نیست. وقتی میشنویم که فلان بازیگر معروف همسرش را که اتفاقا او هم بازیگر است طلاق داده و با خانم بازیگر دیگری ازدواج کرده و بعد از مدتی دوباره او را هم طلاق داده و … چه توقعی از مردم و جوانان عادی باید داشت.ما مرتب در جامعه دخترانمان را به عفاف و حجاب دعوت می کنیم اما انگار آنهایی که تاثیر گذاریشان در این مورد بیشتر است خود در این زمینه بی تفاوت و متاسفانه گاهی بی قید هستند.اینها نشانه های خوبی نیست.مردم ما نگرانند. وقتی فرزندانشان به سینما میروند نگرانند که چه نوع تفکر و سبک زندگی و ادبیات گفتاری قرار است وارد ذهن فرزندشان بشود.اینجا نه تقصیر صدا و سیماست نه حوزه هنری نه خانه سینما و… هنرمند ما خود باید زیبائیهای نقش و شخصیتش را درک کند و زیبائی را در فرهنگ سازی بداند نه در فخر فروشی با لباس و آرایش ظاهر و ….