جناب علی بن مهزیار (قدس سره)که یکی از دانشمندان شیعه بود و چنانکه از او نقل شده با وسائل طاقت فرسای سفر در بیابانهای خشک عربستان حدود نوزده مرتبه به حج مشرف شد(آن هم در زمان غیبت صغری) که فقط مولای خودحضرت بقیه الله (ارواحنافداه)را ملاقات کند وقتی در سفر بیستم به محضر مقدس آن […]
جناب علی بن مهزیار (قدس سره)که یکی از دانشمندان شیعه بود و چنانکه از او نقل شده با وسائل طاقت فرسای سفر در بیابانهای خشک عربستان حدود نوزده مرتبه به حج مشرف شد(آن هم در زمان غیبت صغری) که فقط مولای خودحضرت بقیه الله (ارواحنافداه)را ملاقات کند وقتی در سفر بیستم به محضر مقدس آن حضرت رسید آقا به ایشان فرمودند:من شبانه روز چشم به راه تو بودم چرا دیر پیش ما امدی؟عرض کرد :آقاجان ٬من که راهی برای رسیدن به محضر شما نداشتم.فرمودند:راهی نداشتی ؟نه چنین نیست دلیلش آن است که شما مشغول زیاد کردن اموال خود شده و مومنین ضعیف را در فشار قرار دادید٬اکنون چه عذری دارید؟ جناب علی بن مهزیار (قدس سره)عرض کرد:آقا جان توبه٬توبه٬گذشت٬گذشت٬(یعنی پشیمانم وازاین حقیقت غافل بودم اکنون ما را بخشیده و عفو فرمایید)
از این قضیه و فرمایش آن حضرت در نامه مذکور نتیجه می گیریم که چنین نیست که نتوانیم به محضر مقدس آن حضرت برسیم بلکه باید خود را اصلاح کنیم و به تزکیه نفس مشغول باشیم تا هر گاه خداوند متعال اراده فرمود جمال مقدسش را ببینیم.لازم است این نکته را در اینجا یاد اور شویم که نباید کسی چنین فکر کند اگر تزکیه نفس کرد بر خدا و امام(ه)لازم است اجازه تشرف به محضر آن حضرت را به او بدهند. زیرا چنین فکری با حقیقت تزکیه نفس و کمالات روحی منافات دارد.
توضیح آنکه:وقتی انسان در صراط مستقیم دین وبنده خدا باشد هر آنچه را محبوبش ٬خدای تبارک و تعالی بخواهد او نیز همان را می خواهد.اگرصدسال هم بگذرد تا خدا نخواهد او هم نمی خواهد که به محضر مقدس آن حضرت مشرف گردد اگر چه قلبش از شدت دیدار محبوبش امام عصر(عج الله)از حرکت بازایستاد.انسان تزکیه نفس می کند تا هر آنچه مولایش می خواهد او نیز همان را بخواهد نه آنکه هرچه را او دوست داشت و تقاضا کرد فوراً خداوند به او عنایت فرماید زیرا خداوند فرمانده است و ما فرمانبر.
یکی از مسائل مهم در عصر غیبت تشرفاتی است که به محضر مقدس حضرت ولی عصر(عج الله)انجام شده است. شک در این مطلب فاصله چندانی با شک در ضروریات دین ندارد چون مستلزم مردود دانستن سخنان علماء بزرگ شیعه در طول بیش از هزار سال است که مکرر به محضر آن حضرت شرفیاب شده اند و شک در فرمایش آنان شک در فرمایشات ائمه هدی(ع)است.
حضرت امام حسن عسکری(ع)در توقیعی فرمودند:«فانه لاعذر لاحد من موالینا فی التشکیک فیما یودیه عنا ثقاتنا….»
یعنی :«جای عذر برای هیچ یک از پیروان ما نیست اگر در آنچه اشخاص مورد اعتمادمان از ما نقل می کنند٬شک و تردید به خود راه دهند.»
منابع:
بحارالانوارجلد۵۰ و ۵۲/////قران کریم٬سوره تکویر ایه آخر
آخر کجاست جای حضورت ؟ ردی ز شانه های صبورت ؟ از این دل شکسته نباید راهی به لامکان تو باشد ؟