علی اسماعیلی – افق دید افق میمه

یکی از معیارهای جوامع پیشرفته بحث آزادی بیان است.در فرهنگ مدیریتی پیامبر اسلام (ص) و امام علی (ع) نیز بحث تبادل اندیشه و روشنگری جامعه از اهمیت بالایی برخورداراست.اما در موضوع آزادی بیان سه محور اساسی مطرح است:
۱- اخلاق
۲- منطق و استدلال
۳- جامع نگری ( یک طرفه به قاضی نرفتن )
وقتی به نقد اندیشه یا تفکر خاصی می پردازیم رعایت ادب و اخلاق ، ارائه نقد منطقی و توجه به دیدگاههای مختلف در تاثیر گذاری و پذیرش نقد توسط مخاطب اهمیت دارد.در سوره قلم دراولین آیه نکته مهمی به مسلمانان تذکر داده می شود: خداوند می فرمایند: ن واقلم و ما یسطرون : قسم به قلم و آنچه خواهد نگاشت.در نگرش اهل بیت (ع) قسمت دوم آیه بسیار مهم است.یعنی همه باید مراقب آنچه که نوشته می شود باشند.در آیات بعدی این سوره به بحث اخلاق و استدلال هم اشاره می شود در آیه ۴ می فرماید: و انک لعلی خلق عظیم و در آیه ۵ می فرماید: فستبصر و یبصرون .
همه ما درهر موقعیتی باید نحوه تعامل و عکس العمل در آن فضا را بدانیم.گاهی اوقات ما درباره شخصیتها و موقعیتهای داخل کشور به گونه ای نقد می کنیم که انگار درباره سلمان رشدی حرف می زنیم و یا الان زمان قاجاریه است و همین فردا قرارداد ترکمنچای قرار است منعقد شود.
نه به جایگاه خودمان توجه داریم. نه جایگاه فرد و مجموعه ای را که نقد می کنیم و حساسیت بودن یا نبودنش را مورد توجه قرار می دهیم .نه حرفهایمان مستدل و مستند است و نه به ادب و ادبیات نقد توجه داریم.به گونه ای فرد را نقد می کنیم که انگار دوست گرمابه و گلستانش بوده ایم و از تمام زوایای تفکر و زندگیش خبر داریم.
وقتی به مطالب سایت افق میمه و نگاه مدیر مسئول محترمش نگاه می کنی و بعد که مطالب را میبینی و میخواهی از سایت بیرون بیایی احساس افسردگی میکنی.البته تعجبی هم ندارد. با توجه به عقبه فکری مدیر مسئول محترم و این موضوع که تنها منبع خبری ایشان روزنامه وزین!!!!!!!!!!!! کیهان است بیش از این نباید انتظار داشت.
برخی از تیتر ها و مطالب سایت را که نگاه می کنی خنده ات می گیرد : مثلا به این تیتر ها نگاه کنید:
چرا آیت الله هاشمی از آمریکا می ترسد؟
تکذیب هولوکاست توسط رفسنجانی
برخی تیترها را که می خوانی تعجب می کنید که انگار نویسنده محترم اصلا به جایگاه و شان مخاطب در نقد توجه ندارد. امام بزرگوارهم دراعتراض به شاه یا صدام می فرمودند: من به این آقای شاه یا این آقای صدام ….
آیا شایسته نیست وقتی درباره مهمترین شخصیتهای انقلاب صحبت می کنیم حداقل احترام جایگاه حقوقی آنها را داشته و احترام بگذاریم.دلیل نمی شود که چون من منتقد یا مخالف فلان شخصیت هستم پس با هر ادبیاتی اورا مخاطب قرار دهم. نشر مطالب آن هم از تنها یک منبع( روزنامه کیهان ) بدون توجه با منابع دیگر. نشر یک سخنرانی که بیانات آن هم معلوم نیست چقدر مستند است و تیتر هیجانی بزنیم که: سخنرانی بسیار بسیار جالب و… بسیجیان عزیز بخوانید و… .
به مدیر مسئول سایت که از فرهنگیان محترم هم هستند توصیه میکنم که اشتباه تاریخی که متاسفانه دلواپسان تاریخ ایران مرتکب شدند را تکرار نکنند . دلواپسان تاریخ ایران همیشه به موقعیت نفی و نبود شخصیتهای تاثیر گذار فکر کردند اما به مرحله بعد از گذر از این شخصیتها فکر نکردند که بعد از آن چه باید کرد . همان گونه که دلواپسان به بعد از امیر کبیر فکر نکردند. به بعد از ملاصدرا نیندیشیدند و به بعد از بهشتی و امروز آیت الله هاشمی رفسنجانی.
دیگر اینکه قدرت تحمل و صبر خود را در برابر وقایعی که مورد علاقه و تمایل ایشان و جناح و گروه مورد حمایتشان نیست اما به صلاح کشور و مملکت است بالا ببرند.
در انتخاب ادبیات نقد هم ادب و اخلاق را سرلوحه قرار داده و افق دیدشان را وسعت ببخشند