زغال های خاموش را کنار زغال های روشن می گذارند تا روشن شوند٬چون همنشینی اثر دارد.ما هم مثل همان زغال های خاموش هستیم؛پس اگر کنار کسانی بنشینیم که روشن اند٬نورانیتی دارند و گرما و حرارتی دارند٬ ما هم به طفیل آن ها روشنی می گیریم و گرما و حرارتی پیدا می کنیم٬و گرنه در قیامت […]
زغال های خاموش را کنار زغال های روشن می گذارند تا روشن شوند٬چون همنشینی اثر دارد.ما هم مثل همان زغال های خاموش هستیم؛پس اگر کنار کسانی بنشینیم که روشن اند٬نورانیتی دارند و گرما و حرارتی دارند٬ ما هم به طفیل آن ها روشنی می گیریم و گرما و حرارتی پیدا می کنیم٬و گرنه در قیامت حسرت می خوریم. یکی از حرف های جانسوز اهل جهنم همین است:
«یـَاوَیْلَتَی لَیْتَنِی لَمْ أَّتَّخِذْ فُلَاناً خَلیِلاً» فرقان/۲۸
ای کاش با فلانی رفیق نبودم و با او نمی نشستم. او تاریک بود و مرا هم مثل خود تاریک کرد. یعنی ای کاش رفیقی سر راهم سبز می شد که خود سبز بود٬روشن بود٬ صفا و نوری داشت تا من هم از پرتو او طرفی می بستم.
امام صادق(ع):أحذَرْ صَحابَهَ مَن یَفِیلُ رَأیُهُ و یُنکَرُ عَمَلُهُ ؛فإنَّ الصاحِبَ مُعتَبَرٌ بِصاحِبِهِ
امام صادق(ع):از همنشینی با کسی که با اندیشه اش سست و فاسد است و کردارش زشت و ناپسند٬دوری کن؛زیرا یار٬ با یار سنجیده می شود.
نظرات