از کامنت ها – چه کسی سکاندار فرهنگ میمه می شود؟

2014-11-02
667 بازدید

بسم الله الرحمن الرحیم همانطور که می دانید اداره آموزش و پرورش بزرگ ترین و مهم ترین اداره منطقه میمه بوده و با توجه به این که اغلب خانواده ها به نوعی با آن در ارتباط هستند رییس آن می بایست فردی توانمند باشد. سالهای زیادی از تاسیس این اداره می گذرد و در طی […]

بسم الله الرحمن الرحیم

edareh
همانطور که می دانید اداره آموزش و پرورش بزرگ ترین و مهم ترین اداره منطقه میمه بوده و با توجه به این که اغلب خانواده ها به نوعی با آن در ارتباط هستند رییس آن می بایست فردی توانمند باشد. سالهای زیادی از تاسیس این اداره می گذرد و در طی این سالها افراد زیادی این پست را تجربه کرده اند. عده ای بر اساس لیاقت و برخی به دلیل گرایش های خطی ، اما آثار سیاست ها و عملکرد آنها هنوز بوده و سالهای سال باقی خواهد ماند.
در بین افرادی که بر این جایگاه مهم تکیه زده اند فقط یک نفر بومی بوده و آن هم آقای متوسلی ریاست فعلی اداره می باشند. ایشان به علت توانمندی های مدیریتی ، حسن خلق و سخنوری توانسته اند این مسئولیت را به نحو احسن به انجام برسانند اما با توجه به این که در آستانه بازنشستگی قرار دارند چند وقتی است که از گوشه و کنار صحبت هایی در رابطه با جانشین ایشان به گوش می رسد . رایزنی ها آغاز شده و در این میان برخی تاکید دارند که ریاست بعدی اداره می بایست حتما بومی باشد تا جایی که حتی اقدام به جمع آوری طومار از بین فرهنگیان نموده اند.
اما . . .
در گذشته تقریبا همه ی نیروی های منطقه بومی بودند . معلمان میمه ای در اقصی نقاط کشور شاغل بوده و بسیاری از آنها مناصب مهمی را عهده دار بودند. قبلا تعداد معلمان مرد خیلی بیشتر از خانم ها بود و همگی آموزشهای لازم را در مراکز تربیت معلم دیده بودند و به همین دلیل دست اداره برای استفاده از ایشان در پست های مختلف باز بود.
اما متاسفانه با گذشت زمان بسیاری از این معلمان بازنشسته گشته و یا از منطقه رفته اند . اکنون آموزش و پرورش میمه از نیرو خالی شده و بسیاری از معلمان همه روزه از دیگر شهرهای استان برای تدریس به میمه می آیند.
امروزه علاوه بر این که تعداد معلمان بومی کم شده است ، اکثر ایشان ترجیح می دهند از کارهای اداری دوری نموده و به تدریس بپردازند و اگر محدودیت های خطی و جناحی که احتمالا باید رعایت شود را هم در نظر بگیریم ، افراد زیادی نمی توان یافت که بتوانند سکان کشتی فرهنگ را در منطقه در دست بگیرند.
بومی بودن رئیس اداره اگرچه محاسنی مثل سکونت همیشگی و دلسوزی بیشتر برای منطقه را در پی دارد اما خالی از عیب نیست. در مناطق کوچک روابط دوستانه و عاطفی است ، همه یکدیگر را می شناسند و طبیعتا با هم رودربایستی دارند. یک رئیس بومی به سختی می تواند تحکم نموده و نظراتش را آن طور که دلخواهش هست به اجرا بگذارد. به طور مثال همه می دانیم برخی از مدیران فعلی مدارس چون سالهاست تغییر نکرده اند دچار روزمرگی شده و انگیزه ای برای فعالیت ندارند. این درحالیست که نیروهای جوانی سرشار از انگیزه و آماده خدمت در این پست ها هستند. مسلما کادر فعلی مدیریتی اداره این نکته را بهتر از هر کس دیگری می دانند ولی به دلایلی که گفته شد از اجرای این تغییرات سرباز می زنند. اما یک رئیس غیربومی با کسی رودربایستی نداشته و به راحتی می تواند بسیاری از مشکلات فعلی را مرتفع نماید.
خلاصه این که اگر بتوان نیرویی توانمند ، مدیر و با سابقه مدیریتی درخشان از بین نیروهای منطقه برای این پست یافت که فبها المراد. وگرنه معلمان و مردم منطقه هیچ اصراری در بومی بودن ریاست مهمترین اداره منطقه ندارند و صد البته می دانند که این انتخاب چه تاثیر مهمی در آینده فرزندانشان خواهد داشت.
طی ماههای گذشته از برخی از افراد بومی منطقه به عنوان گزینه های تصدی این جایگاه نام برده شده است. اما ضمن ادای احترام خدمت این عزیزان باید خاطرنشان شوم که این جایگاه محل آزمایش و خطا و تجربه آموزی نیست.