دعای روحبخش زیارت عاشورا مسجد جامع میمه

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَباعَبْدِاللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَّلاٰمُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميرِالْمُؤْمِنين ، وَ ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ

در چشــم باد، لاله فقط پرپرش خوش است        خورشیدِ روز واقعه، خاکسترش خوش است

از باغ‌هـــا شنیــده‌ام ایـــن را که عطر یـاس     گاهی نه پشت پنجره، لای دَرَش خوش است

دریا همیشــه حـاصل امـواج کوچـــک است        یعنی علی به بودن ِ با اصغرش خوش است

در راه عشـــق دل نســپر! سرسپرده باش!        حتا حسین پیش خدا بی‌سَرَش خوش است

جـــایی کــه آب هــم‌سفــر مـــاه می‌شـود           دل‌ها به آب نه که به آب‌آورش خوش است

جایی که پیــشمــرگِ پدر مــی‌شود پســر           اولاد هــم نبیره‌ی پیغمبــرش خــوش است

عالــم شبیـــه آن لــب و دندان ندیده است           لبخند هم میانه‌ی تشتِ زَرَش خوش است

از خون ســرخ اوســت که تاریخ زنده است        این شاهنامه نیست ولی آخرش خوش است

انـــدوه بــی‌شمــــار ِ پســـر را گریستـــن             بر شانه‌های مرتعش ِ مادرش خوش است

از ماه‌های سال «محرم» که محشر است       از روزهای سال ولی «محشر»ش خوش است