نوشیدن آب با معده خالی می تواند برای بدن بسیار مفید باشد و به کاهش بیماری های بسیاری در بدن کمک کند. کد خبر: ۴۳۹۲۸۰تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۳ – ۰۶:۵۴ – ۰۳ October 2014 ژاپنی ها از دیرباز بر این باورند نوشیدن آب با معده خالی می تواند برای بدن بسیار مفید باشد. به […]
نوشیدن آب با معده خالی می تواند برای بدن بسیار مفید باشد و به کاهش بیماری های بسیاری در بدن کمک کند.
کد خبر: ۴۳۹۲۸۰تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۳ – ۰۶:۵۴ – ۰۳ October 2014
ژاپنی ها از دیرباز بر این باورند نوشیدن آب با معده خالی می تواند برای بدن بسیار مفید باشد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، بررسی ها نشان می دهند، ژاپنی ها با مصرف آب در ناشتا می توانند بیماری هایشان را درمان کنند. از جمله بیماری هایی که می توان از بروز آن ها پیشگیری کرد به شرح زیر می باشند:
صرع، سردرد، آسم، سل، درد بدن، تپش قلب، مننژیت، بیماری های کلیه و مجاری ادراری، استفراغ و اسهال، گاستریت، دیابت، هموروئید، یبوست، بیماری های چشم، بیماری های گوش، حلق و بینی، چربی در خون و برونشیت.
گفتنی است، با نوشیدن سه لیوان آب به صورت ناشتا می توانید تمام سموم را از بدن خود دفع کنید و به شادابی و طراوت هرچه بیشتر خود کمک کنید.
سعی کنید این روش در شیوه زندگی خود را به حالت معمول تبدیل کنید. در این روش شما سالم و پر از انرژی خواهد بود.کسانی که دچار ورم مفاصل می توانند از این روش در هفته اول و سه روز پس از یک هفته به توقف و شروع مجدد به روزانه آن عمل داشته باشند. این درمان هیچ عوارض جانبی به دنبال نخواهد داشت.
http://www.tabnak.ir/fa/news/439280/رسم-جالب-ژاپنیها-برای-سالم-و-پر-انرژی-بودن
جالب و جدید بود.تشکر
راهکارهایی برای ایجاد تفکر مثبت
– سعی کنیم در گفتار و برخوردهای روزانه ی خود از کلمات وجملات مثبت استفاده کنیم،مثلا در ملاقات با دیگران به جای استفاده از عبارت خسته نباشید که دارای بار منفی است والقای خستگی می کند،بگوییم خداقوت یا شاد باشید و…
-هرروز صبح که از خواب بیدار می شویم با نگاه کردن به منظره ی یک تابلوی نقاشی زیبا و یا اسم های خدا روز خود را با نشاط وخوش بینی شروع کنیم
-به قدرت بی کران خدا ایمان داشته باشیم و با خود تکرار کنیم که من لیاقت بهترین ها دارم و با لطف خدا به آنها خواهم رسید.
-در تعریف افراد خانواده ویا دوستان از کلمات مثبت و روحیه بخش استفاده کنیم .
-از چشم وهم چشمی و حسادتی که باعث ایجاد افکار منفی می شونددوری کرده وسعی کنیم روش زندگی خویش را خودمان انتخاب کنیم.
-هرگز شعار خواستن توانستن است را فراموش نکنیم و بدانیم که در سایه ی سعی و تلاش به آنچه بخواهیم می رسیم.
-ازخود انتظار بیش از حد نداشته باشیم وخودرا همه فن حریف ندانیم و از کمال گرایی مطلق خودداری کنیم.
-از انزوا و گوشه گیری که باعث ایجاد افکار منفی می شود،دوری کرده و اوقاتمان را در جمع خانواده و دوستان سپری کنیم.
-ممکن است در رختخواب افکار منفی به سراغمان بیاید ،تا خسته نشده ایم به رختخواب نرویم.
-خندیدن را فراموش نکنیم.
اجرای راهکارهای تقویت مثبت هیچ هزینه ای ندارد و به سن وسال افراد نیز مربوط نمی شوند.فقط باید این شعار را فراموش نکنیم:اگر افکارمان را کنترل کنیم،زندگی مان متحول متحول می شود.
کوتاه سخن اینکه موفق ترین انسان ها کسانی هستند که توانسته اند در ذهن خود اندیشه های مثبت داشته باشند.
ژاپنی ها همان کلاس اول دبستان، اتمام حجت می کنند با بچه هایشان، درس اول هم جغرافیا است؛ نقشه ژاپن را میگذارند جلوی بچه ها و می گویند: ببینید این ژاپن کوچولوی ماست، ببینید! ژاپن ما نفت ندارد، گاز ندارد، معدن ندارد، زمینش محدود است و جمعیتش زیاد و… لیست «نداشته ها» را به بچه ها گوشزد میکنند، خیلی خودمانی بچه هایشان را می ترسانند…
در ژاپن نظام آموزشی فهرست مشاغل مورد نیاز جامعه را از همان اول کار، به «بچه ها»گوشزد میکند، حتی حجم موضوعات درسی کتابهای درسی در ژاپن، یک سوم اروپا است، چون ژاپنیها معتقدند «عمق» بهتر از «وسعت» است!
حالا این را مقایسه کنید با کتابهای درسی و حتی رسانه های ما-از هر جناح و طیف، مخالف وموافق- که از همان اول مدام در گوش بچه ها می خوانند: «ای ایران،ای مرز پرگهر،سنگ کوهت در و گوهر است» و…
در دبستان هم، اولین درس ما تاریخ است، نه برای عبرت، بلکه شرح «افتخارات گذشته»، اگر گربه جغرافیایی را هم بگذارند جلوی بچهها، باغرور میگویند:« بچه ها ببینید! ایران همه چیز دارد! ایران نفت دارد، گاز دارد، جنگل دارد، دریا دارد و…» نتیجه اش میشود احساس «داشتن» و «غنای کامل» وایجاد تلفیقی از تنبلی اجتماعی و حتی طلبکاری که به اشتباه به آن میگوییم غرور ملی. با این وصف، کودکان و جوانان و مدیران و نسل جدید ما باید برای چه «چیزی» تلاش کنند؟ این میشود که بچه های ما فکر و ذکرشان، میشود دکترشدن، مهندس شدن و خلبان شدن، یعنی شغلهای رویایی و به شدت مادی – که نفع و رفاه «شخص» در آن حرف اول و آخر را میزند نه نیاز کشور.
دوست عزیز فکر نمی کنید این شغلهای رویایی را الان ایرانی ها خودشان انجام می دهند ؟ یادمان هست همین چند سال پیش دکترها مون همه هندی وپاکستانی بودند .. خلبانامون امریکایی بودن .. ماشین دارامون خوانین وساواکی ها بودن با ماشینای امریکایی … مهندسامون از شوروی وارد می شدن … انرژی هسته ای که اصلا حرفشو نزن … دلمون خوش بود به جشنهای 2500 ساله وتولد فلان شاه وشاهزاده … تو خو نه ها ی خشتی اجدادمون خانوار خانوار زندگی می کردیم … وخیلی چی زای دیگه .. حتی نیم قرن هم هنوز نگذشته حالا ببین … درسته خیلی راه داریم تا به اونا برسیم ولی اگه اعتماد به نفس وایمان را در نسلهامون تقویت کنیم حتما روزی اینچنین خواهد شد … وقتی داشته هامونو بدونند سعی در حفظ ونگهداری و بهده برداری از اونا دارند .. کشور مجمو عه ی افراد است اگه همه به فکر رفاه باشند تلاش می کنند وهمین یعنی پیشرفت …