ابراهیم مقصودی – ” ازمه عاروسو ” یا هیزم عروسی

اِزمَه عاروسو:
درمیان تمام گیاهانی که بانامهای علمی،فارسی ومیمه ای وجود دارد، ” اِزمَه ” نقش پررنگ تر واهمیّت بیشتری رادرزندگی گذشتگان ما داشته وبرای آن احترام ویژه ای قائل بودند وحتی مراسم مختلفی برایش برگذار می شد که ازجمله ی آن مراسم، رسم اِزمَه عاروسو(هیزم عروسی) بود .
جوانانی که آمادگی ازدواج)پیدا می کردند ودرخصوصشان رسم خواستگاری انجام وقرارازدواج تعیین می گردید، وظایف وتکالیف مختلفی برعهده ی شان بار می شدکه با انجام آن تکالیف به نحو احسن، شایستگی ولیاقت خود رابرای اداره ی زندگی آینده به خانواده ی عروس نشان داده ودرنظر عروس نیز ازاعتبار ویژه ای برخوردارمی شدند.
به همین دلیل داماد به همراه چند نفرازدوستان ورفیقان خود وسایل نقلیه ی آن زمان راکه عبارت ازچهارپایانی قبراق(الاغ) بود به صورت کاروانی که هیچگونه گل آرائی وسروصدای گوشخراش نداشت، آماده کرده وچند روز قبل از واقعه ی ازدواج، با هم به بیابان های اطراف رفته وتا حدّ توان هیزم یا اِزمَه می کندند وخروارهائی ترتیب داده روانه ی میمه می شدند. البته تمام این خروارها ی هیزم رابرای عروسی مصرف نمی کردند بلکه نیّتی خیرخواهانه که شاید مهمترازمراسم ازدواج وعروسی بود نیزدرنظر گرفته می شد وآن هدف این بود که: خانواده هائی بودند که توان رفتن به بیابان وتهیه ی سوخت زمستانه رانداشتند وبه همین دلیل اِزمَه های عاروسو را به درب منازل آنان برده وبه هرخانواده ای ازاین دست یک خروار هدیه می دادند واینجا بود که هرچه داماد ازدوستان ورفقای بیشتری برخورداربود،اجر،ثواب واعتبارافزونتری رانصیب خانواده ی خود وعروس می کرد.
امید که چنین اهدافی درجامعه مجدداً احیاء گردد.(آمین)