از ایمیل ها – نقدی بر سایت دانشگاه پیام نور مرکز وزوان

2014-08-04
494 بازدید

فرستنده ی مطلب درخواست کرده است که چون انتقادی نوشته  است از ذکر نامش خودداری شود . این  ” مخفی بماند ها ” بیش از آنکه به شخصیت ارسال کننده خللی وارد کند ، مشکل فرهنگی و اجتماعی ما را در خصوص هزینه های انتقاد کردن نشان می دهد . به نظر من جامعه بیش […]

فرستنده ی مطلب درخواست کرده است که چون انتقادی نوشته  است از ذکر نامش خودداری شود . این  ” مخفی بماند ها ” بیش از آنکه به شخصیت ارسال کننده خللی وارد کند ، مشکل فرهنگی و اجتماعی ما را در خصوص هزینه های انتقاد کردن نشان می دهد . به نظر من جامعه بیش از گذشته به تفاوتهای تاسف بار ظاهر و باطن افراد مبتلا شده است . متاسفانه آنقدر صراحت و راستگویی و شفاف بودن  هزینه داشته است که بسیاری ” چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند و در جلوت  ” عابد و زاهد و مسلمانا ” . صبح میمه به مثابه ی ” شکسته استخوان داند بهای مومیایی را ” طعم تلخ طعن و لعن نقد شدگان را ، چشیده است و بار سنگین نقادی کاربرانش را نیز به تنهایی بر دوش کشیده تا شاید از این رهگذر فضای جامعه فضای سالمتری شود و هر کس با ما حرف می زند بداند با همه ی واقعیت و شخصیت ما حرف می زند و هیچ لایه ی پنهان شخصیتی که از بروزش نگران باشیم نداریم . نویسنده ی جوان و اهل تحقیق و کاربر صبح میمه به دانشگاه پیام نور وزوان به عنوان یک مرکز علمی این نقد را وارد دانسته که باید از منابع و مآخذ صائب تری برای بیان مسایل تاریخی استفاده می کرده است . با هم نقد مذکور را می خوانیم :
پیام نور وزوان
در چند هفته اخیر کمتر فرصت پیشامد که بتوانم سری به فضاهای مجازی مربوط به بخش میمه بزنم. امروز( 93/5/12 )  از فرصت پیشامده نهایت استفاده را بردم تا مطالب مربوط به بخش خودمان را از درون این فضاهای مجازی پیگیری کنم از مطلب بسیار جالب تاریخ میمه در کتب قدیمی و فرش میمه در موزه استان قدس تا عذر خواهی رسمی وبلاگ وزوان ازسایت صبح میمه و مردم شهر میمه….
اما مطلبی که توجه حقیر را به خود جلب کرد بازدید از وبسایت دانشگاه پیام نور وزوان بود که در قسمت معرفی دانشگاه در زیر شاخه تاریخچه شهر وزوان مطالبی خواندم که به وابسته بودن این وبسایت به دانشگاه پیام نور واحد وزوان شک کردم چرا که دانشگاه مهد پرورش و تثبیت علوم برای دانشجو است و همانگونه که همگان می دانند داشتن منابع و ماخذ معتبر است که به یک مقاله یا پروژه ارزش می دهد و ان را قابل ارائه می نمایید . با خواندن این مطلب ناخود آگاه به یاد زمان دانشجویی خود افتادم که چه مصیبت ها بر سر نداشتن منبع معتبر برای یکی از عناوین ارائه شده در مقاله بر سر مانیامد و چه نمره هایی که از دست ندادیم……
اما کیلومترها ان طرف تر در متنی از وبسایت رسمی یک دانشگاه این گونه به مطالب اشتباه و بی منبع باید بنگریم…
تصویر گویای در د دل من است.
کاش دلسوزی بخواند و در پی اصلاح براید….