تيم ملي فوتبال کشورمان در سومين بازي خود در جام جهاني 2014 برزيل با نتيجه 3 بر يک مقابل تيم بوسني شکست خورد تا خداحافظي تلخي را با اين جام داشته باشد. به نقل از فارس، پس از بازي کارلوس کيروش جلسهاي را با بازيکنان در رختکن تيم ملي برگزار کرد. او که از بازيکنان […]
تيم ملي فوتبال کشورمان در سومين بازي خود در جام جهاني 2014 برزيل با نتيجه 3 بر يک مقابل تيم بوسني شکست خورد تا خداحافظي تلخي را با اين جام داشته باشد.
به نقل از فارس، پس از بازي کارلوس کيروش جلسهاي را با بازيکنان در رختکن تيم ملي برگزار کرد. او که از بازيکنان خواسته بود به حرفهاي او بسيار دقيق گوش کنند حتي برخي افراد اضافه را از رختکن تيم ملي کنار گذاشت. کيروش ضمن تقدير از کليه بازيکنان و نام بردن از آنها در رختکن اعلام کرد که مليپوشان ايراني حالا شايسته حضور در بهترين ليگهاي دنيا هستند و در تصميمگيريهاي خود فقط دقت لازم را به کار ببرند.
پس از اين صحبتها کيروش با بازيکنان تيم ملي خداحافظي کرد اما حرفهاي او طوري بود که کليه بازيکنان اشک شوق ريختند و به احترام سرمربي تيم ملي دقايقي ايستادند و در رختکن دست زدند.
کيروش و دستيارانش نيز با هر کدام از بازيکنان به صورت انفرادي گفتوگو کردند و سختيهاي اردوهاي قبل از جام جهاني که مليپوشان آن را تحمل کردند گفتند و از بازيکنان تقدير و تشکر کردند. خيلي از بازيکنان از کيروش خواستند تا در خصوص تصميمش براي رفتن، صرفنظر کند اما سرمربي تيم ملي فقط با لبخند جواب بازيکنان را ميداد.
جواد نکونام نيز به عنوان کاپيتان تيم ملي فوتبال کشورمان دقايقي در اين جلسه صحبت کرد و از تلاشهاي کارلوس کيروش در تيم ملي ايران تقدير کرد البته کيروش به بازيکنان تيم ملي قول داد که حتما با آنها در طول دوران زندگي فوتباليشان در تماس است و هرگز اين بازيکنان را فراموش نخواهد کرد.
بازيکنان تيم ملي فوتبال کشورمان نيز پس از صحبتهاي کيروش همه همديگر را در آغوش گرفتند و با توجه به خوشحالي مردم از نتايج تيم ملي مخصوصا بازي مقابل آرژانتين به يکديگر تبريک گفتند. البته بازيکنان به دنبال فيلم حاشيههاي سه بازي خود در جام جهاني که در تلويزيون ايران پخش نشد، بودند تا آنها را يادگاري داشته باشند.
نبي دبير فدراسيون نيز از کليه بازيکنان و حتي کادر فني به خاطر عملکرد خوبشان در جام جهاني 2014 تقدير و تشکر کرد.
کارلوس کيروش نيز به بازيکناني که به خاطر او در رختکن اشک ريختند دلداري داد و از آنها خواست تا خود را براي حضور موفق در جام ملتهاي آسيا در استراليا آماده کنند.
ﺳﺤﺮﮔﺎﻫﺎﻥ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺭﯼ// ﺷﺪﻡ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ
ﻭ ﺧﻤﺎﺭﯼ
ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺳﻔﺮﻩ ﺍﯼ ﺍﻟﻮﺍﻥ ﮔﺸﻮﺩﻧﺪ // ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﭼﯿﺰﯼ
ﺭﺍ ﻓﺰﻭﺩﻧﺪ
ﺑﺮﻧﺞ ﻭ ﻣﺮﻍ ﻭ ﺳﻮﭖ ﻭﺁﺵ ﺭﺷﺘﻪ // ﺳُﺲ ﻭ ﺍﺳﺘﯿﮏ ﺑﺎ
ﻧﺎﻥ ﺑﺮﺷﺘﻪ
ﺧﻼﺻﻪ ﻟﻘﻤﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻫﺮﭼﻪ ﺩﯾﺪﻡ // ﮐﻤﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﻤﯽ ﺍﺯ
ﺁﻥ ﭼﺸﯿﺪﻡ
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺎﺳﺖ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ // ﺩﺭﻭﻥ ﻣﻌﺪﻩ ﺍﻡ ﺑﺎ
ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺳﯿﺮ
ﻭﺧﺘﻢ ﺣﻤﻠﻪ ﺍﻡ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺩﻭ ﺁﺭﻭﻍ // ﺑﺸﺪ ﺍﻋﻼﻡ ﺑﻌﺪﺍﺯ
ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺩﻭﻍ
ﺳﭙﺲ ﯾﮏ ﭼﺎﯼ ﺩﺑﺶ ﻗﻨﺪ ﭘﻬﻠﻮ // ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺑﺎ ﯾﮏ
ﺩﺍﻧﻪ ﻟﯿﻤﻮ
ﺧﻼﺻﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡ// ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻫﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡ
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﺎﺑﻢ ﺻﺒﺮ ﻭ ﻃﺎﻗﺖ// ﻧﻤﻮﺩ ﻡ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ
ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ
ﺩﻭﭘﺮﺱ ِ ﮐﻠّﻪ ﭘﺎﭼﻪ ﺑﺎ ﺩﻭ ﮐﻮﮐﺎ// ﮐﻤﯽ ﯾﺨﺪﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﯾﮏ
ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺣﻠﻮﺍ
ﺑﻪ ﺍﻓﻄﺎﺭﯼ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺷﺪ ﻓﺮﺍﻫﻢ// ﺯﺩﻡ ﺗﻮ ﺭﮒ ﮐﻤﯽ ﺍﺯ
ﺯﻭﻟﺒﯿﺎ ﻫﻢ
ﻭﺳﯽ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻮﺍﻝ ﻃﯽ ﺷﺪ// ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﮐﯽ
ﺁﻣﺪ ﻭ ﮐﯽ ﺷﺪ
ﺑﻪ ﺯﺣﻤﺖ ﺻﺒﺢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﺎﻡ ﮐﺮﺩﻡ // ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺯﯼ
ﻭﻟﯽ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﮐﺮﺩﻡ
ﺑﻪ ﺷﻌﺒﺎﻥ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻭﺯﻥ ﺷﺼﺖ ﺑﻮﺩﻡ// ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﻩ
ﮐﯿﻠﻮ ﻓﺰﻭﺩﻡ
ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺭﺩ ﺷﺪﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺒﺎﺩﺕ// ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺯﯼ ﻭﻟﯿﮑﻦ
ﮐﺮﺩﻡ ﻋﺎﺩﺕ
ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻧﺎﻫﯿﺪ // ﺑﺪﻩ ﺗﻮﺵ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﺭﺍ
ﺑﻪ « ﺟﺎﻭﯾﺪ »
ﮐﻪ ﮔﯿﺮﺩ ﺳﺎﻟﯿﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﺭﻭﺯﻩ// ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺍﻭ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﺩﻡ
ﺭﻓﻮﺯﻩ
جناب آقای شیبانی سلام
لطفا به من بگویید جهت رسیدگی به تخلف شهر وزوان جهت نصب تابلوی جعلی خیابان شهرک صنعتی وزوان (جلوی پمپ بنزین بعد از میدان وزوان) به چه نهادی باید مراجعه و چه باید کرد؟؟؟
آیا این تخلف که از ذهنی پوچ تراوش کرده باعث مشکلات بزرگ نمی شود؟؟؟؟
افسوس از تجزیه طلبی و عدم اتحاد افسوس
با سپاس فراوان
چه غم انگیز…
ﻃﺒﻖ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺕ ﻧﺠﻮﻣﯽ، ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺍﻣﺴﺎﻝ
ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺭﻭﺯﻩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺗﻌﺪﺍﺩﺳﺎﻋﺎﺕ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺭ
ﺩﺍﻧﻤﺎﺭﮎ ﺑﻪ 21 ﺳﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ( ﮐﻪ ﻓﺼﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ
ﺩﺭ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﮐﺮﻩ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ ) ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺳﺎﻋﺎﺕ
ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﺭﮊﺍﻧﺘﯿﻦ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺩﺭ
ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ 9 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ 30 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﺳﺖ
( ﻓﺼﻞ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﯿﻤﻪ ﺟﻨﻮﺑﯽ ﮐﺮﻩ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ)
ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺭ ﻗﺎﺭﻩ ﺁﻓﺮﯾﻘﺎ ﺑﯿﻦ 10 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ
ﻧﯿﻢ ﺗﺎ 16 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﺳﯽ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ
ﺁﻓﺮﯾﻘﺎﯼ ﺟﻨﻮﺑﯽ 10 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﻧﯿﻢ ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ، ﻭ
ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻟﺠﺰﺍﯾﺮ، ﻟﯿﺒﯽ، ﻣﺮﺍﮐﺶ ﻭ ﺳﻮﺩﺍﻥ 14 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﺩﺭ
ﺗﻮﻧﺲ 15 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ 16 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ 30 ﺩﻗﯿﻘﻪ
ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ.
ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﯿﺎ ﻫﻢ 10 ﺳﺎﻋﺖ ﺭﻭﺯﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ
ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﯿﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺳﻨﮕﺎﭘﻮﺭ، ﻫﻨﺪ، ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻥ ﻭ
ﻣﺎﻟﺰﯼ 12 ﺳﺎﻋﺖ ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ.
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺎﺭﻩ
ﺁﺳﯿﺎ ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ، ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺪﻭﺩ 16 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ 40
ﺩﻗﯿﻘﻪ .
ﺩﺭ ﻗﺎﺭﻩ ﺁﺳﯿﺎ ﻋﺮﺍﻕ ﻭ ﺳﻮﺭﯾﻪ ﻭ ﮐﻮﯾﺖ ﻭ ﺍﺭﺩﻥ 14
ﺳﺎﻋﺖ، ﻗﻄﺮ 14 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ 40 ﺩﻗﯿﻘﻪ، ﯾﻤﻦ 14 ﺳﺎﻋﺖ
50 ﺩﻗﯿﻘﻪ، ﺳﭙﺲ ﺍﻣﺎﺭﺍﺕ 14 ﺳﺎﻋﺖ 51 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻭ
ﻓﻠﺴﻄﯿﻦ ﻭ ﻟﺒﻨﺎﻥ ﻭ ﺑﺤﺮﯾﻦ ﻭ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ 15 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ
ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺣﺪﻭﺩ 16 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ 40 ﺩﻗﯿﻘﻪ، ﻣﺪﺕ
ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ.
ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻗﺎﺭﻩ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﻢ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ
ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﻤﺎﺭﮎ ﺑﻪ 21
ﺳﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﺩﺭ
ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﺳﺖ. ﺳﭙﺲ ﺩﺭ ﺳﻮﺋﺪ ﻭ ﻧﺮﻭﮊ ﻭ
ﺍﯾﺴﻠﻨﺪ 20 ﺳﺎﻋﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻠﻨﺪ ﻭ ﺑﻠﮋﯾﮏ 18
ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﻧﯿﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺳﭙﺎﻧﯿﺎ 17 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﻧﯿﻢ ﻭ ﺩﺭ
ﺗﺮﮐﯿﻪ 17 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺁﻟﻤﺎﻥ 16 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ
ﻧﯿﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﺘﺎﻟﯿﺎ ﻭ ﻓﺮﺍﻧﺴﻪ 16 ﺳﺎﻋﺖ.
ﺩﺭ ﻗﺎﺭﻩ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ 15
ﺳﺎﻋﺖ ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﮑﺰﯾﮏ 13 ﺳﺎﻋﺖ ﻭ
ﺑﯿﺴﺖ ﺩﻗﯿﻘﻪ .
ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺁﺭﮊﺍﻧﺘﯿﻦ ﻫﻢ 9 ﺳﺎﻋﺖ ﺭﻭﺯﻩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ
ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﺳﺖ.
ﺍﯾﻦ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺭ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ
ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺍﺳﺖ، ﺑﺤﺜﯽ ﻓﻘﻬﯽ ﺭﺍ ﺑﻮﺟﻮﺩ
ﺁﻭﺭﺩﻩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.
” ﻋﻠﯽ ﺟﻤﻌﻪ ” ﻣﻔﺘﯽ ﺳﺎﺑﻖ ﻣﺼﺮ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 2009 ﻓﺘﻮﺍ
ﺩﺍﺩ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 18 ﺳﺎﻋﺖ
ﺑﺎﺷﺪ ﺟﺎﯾﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻏﺮﺑﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ
ﻭﻗﺖ ﻣﮑﻪ ﻣﮑﺮﻣﻪ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺷﯿﺦ ” ﻣﺤﻤﻮﺩ ﻋﺎﺷﻮﺭ ” ﻋﻀﻮ ﻣﺠﻤﻊ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣﯽ، ﺑﺎ
ﺍﯾﻦ ﻓﺘﻮﺍ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻇﻬﺎﺭﺍﺗﯽ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﺑﻪ
ﻭﻗﺖ ﻣﮑﻪ ﻣﮑﺮﻣﻪ ﺭﺍ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮﺩ. ﻭﯼ ﮔﻔﺖ، ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽ
ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﻣﮑﻪ ﻣﮑﺮﻣﻪ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﮑﻪ ﻣﮑﺮﻣﻪ
ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺤﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ
ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺭ ﻏﯿﺮ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺮﯾﻦ
ﮐﺸﻮﺭ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺭﻭﺯﻩ
ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺧﯽ ﻋﻠﻤﺎ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻓﺘﻮﺍﻫﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ
ﻧﻈﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﯾﻦ ﻃﻠﻮﻉ ﻓﺠﺮ ﻭ ﻏﺮﻭﺏ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﺭﻭﺯﻩ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻓﻄﺎﺭ
ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ “ﺍﺣﻤﺪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺮﺣﯿﻢ ﺍﻟﺴﺎﯾﺢ ” ﺍﺳﺘﺎﺩ
ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﻩ ﺍﺻﻮﻝ ﺩﯾﻦ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﻻﺯﻫﺮ، ﮔﻔﺖ : ﺑﺮ
ﺍﺳﺎﺱ ﻧﻈﺮ ﻓﻘﻬﺎ، ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻏﺮﺑﯽ ﮐﻪ
ﺭﻭﺯﺷﺎﻥ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﻣﮑﻪ ﻣﮑﺮﻣﻪ
ﺭﻭﺯﻩ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﯾﺎ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ
ﻭﻗﺖ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﯾﺎ
ﺍﻓﻄﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪ.
حسین قدیانی
باختیم… این بار اما واقعا، واقعا واقعا چیزی از ارزش های بازیکنان مان کم نشد! تا پیش از این بازی، تعارف بود هر وقت می گفتیم؛ «باختیم، اما چیزی از ارزش های بازیکنان مان کم نشد!» باختیم… اما بیش از آرژانتین، و حتی مسی، به داور کوری که پنالتی به آن واضحی را نگرفت! به داور کوری که راه به راه جلوی بازیکنان ما «سبز» می شد! به داور کوری که بیشتر از ماسکرانو، نقش هافبک دفاعی را برای آرژانتین بازی کرد! غلط نکرده باشم؛ فیفا، روی چشم داور صرب، خالکوبی کرده بود! از همان خالکوبی های معروفش! مسبوق به سابقه اش!
باختیم… اما حقا که ما در والیبال، برزیل، ایتالیا و… را بسی مردانه تر بردیم تا آرژانتین با همه ستارگانش، ما را در فوتبال! البته همه ستاره های آرژانتین نبودند، چرا که… چرا که دیگوی بزرگ از روی سکوها، و نه در میدان مسابقه، به مصاف آمده بود! باختیم… اما مارادونا شاهد بود که مسی، جز آن گل لعنتی، چگونه در بین پسران ایرانی، به عز و جز افتاده بود! آقای دیگو! سوت این پنالتی که البته زده نشد، دیگر «دست خدا» نبود! «دست فیفا» بود؛ ناجور!
«جمهوری اسلامی ایران». مدت هاست که دنیا در برابر اقتدار این نام، سر تعظیم فرو آورده. دنیا بگوید؛ «ورزش؟» والیبال را نشانش می دهم، کشتی را، وزنه برداری را، حسین رضازاده را، همین هد رویایی اشکان را در همین بازی چند ساعت پیش! اما اگر دنیا مشخصا بگوید؛ «فوتبال؟» خوشحالی بی حد و حصر مسی را نشانش می دهم بعد از گل دقیقه ۹۱، نه به برزیل و آلمان و…، بلکه به ایران! آ…ه! مسی را هرگز این همه شاد ندیده بودم! آری، من به توی دنیا نشان می دهم که آن صحنه پنالتی بود! و باز هم به تو نشان می دهم تحسین همه غول های فوتبال را از بازی حماسی ایران! توی دنیا اگر بگویی؛ «علم؟» از نانو تا هسته ای، و از پزشکی تا ملی ترین سلول های مغز پروفسور سمیعی را دارم که برایت رو کنم! توی دنیا اگر بگویی؛ «تلاش در راه دانش؟» قطرات خون احمدی روشن را به رخت می کشم، آرمیتا را! توی دنیا اگر بگویی؛ «قربانی تروریسم؟» باز همین ها را! و باز، کف پای رئیس جمهور شهید را در صحن سازمان ملل برایت نشان می دهم! توی دنیا اگر بگویی؛ «ایستادگی؟» عصای امامم را نشانت می دهم، چفیه خامنه ای را، و شکوه و عظمت یک ملت را. توی دنیا اگر بگویی؛ «شهید؟» چمران را نشانت می دهم! و اگر بگویی؛ «شهادت؟» اصلا «کتیبه محتشم» را نشانت می دهم! تو میدان را معین کن؛ قهرمانش با من! و نشان دادن بچه های سیه چهره آفریقایی که هنوز نام بلند «خمینی» برای شان می گذارند، با من! اصلا چطور است از جام جهانی بکشی بیرون و میدان سیاست یعنی میدان جنگ را نشانم دهی؟… تا من برایت بگویم داستان مردی به نام «قاسم سلیمانی» را! «اسد» ایرانی نیست، اما به او می نازد، «سیدحسن» هم حتی! آهای دنیا! هر وقت حلقومت دلتنگ یک شعار اساسی شد، «مرگ بر آمریکا»ی من، تقدیم تو باد! این شعار مادران چشم به راه سرزمین من است! گیسوسپیدکرده های منتظر! منتظر یک پلاک! آهای دنیا! فریاد ملت ایران، از آن تو باد! که همین گونه هم هست! و تو همین فریاد اورژینال را سرمی دهی، به تاسی از ملت ایران! ملت قهرمان ایران! آخر آخر آخر حرف همین تظاهرکنندگان برزیلی هم که با همه عشق شان به فوتبال، عدل و داد را عاشق ترند، مرگ بر کسانی است که می خواهند زندگی آدمی را پای زندگی شیطان و شیطان بزرگ قربانی کنند. آهای دنیا! دیر یا زود جام جهانی تمام می شود، اما آنچه باقی می ماند، فریاد توست در جست و جوی عدل و داد. قهرمان واقعی را بچسب! مردی از تمام ملت ها! مردی برای همه! جام جهانی بسیار بالا رفته، اما این جام عدالت است که باید در دستان آدمی… آدمیزاد بدرخشد! بر گوش این همه ناداوری، عاقبت ابرمردی خواهد آمد و سیلی خواهد زد… آخر خدا شاهد است که این حق آدم است که خورده شده… دیروز در سوریه، امروز در عراق، دیروز در کجا، امروز در کجا… آهای دنیا! فردا از آن توست… و جام هم، اگر که بلندتر فریاد برآوری! اگر که بدانی در سکوت مردمک چشم پسری به نام «علیرضا» چه فریادی نهفته است!
خدایا! چیزی خیلی زیاد از ارزش های آدمیزاد کم کرده است؛ نیامدن بقیه الله را می گویم! غیبت را! تروریست ها، الباقی شیطان بزرگ اند، اما تو هنوز مابقی خودت را به ما بدهکاری… بقیه الله را… بفرست او را… خدایا! این جام ها، و هزاران از این جام ها، با این همه ناداوری ها، کام بشریت را سیراب نمی کند. خدایا! گذشت دوره ای که توپ گرد، سرگرم مان کند. می بینی! ما حتی از زمین فوتبال هم دنبال آن زمینی می گردیم که تو وعده اش را به عدل و داد داده ای… و آن روز بیشتر می چسبد خواندن این سرود؛ «سر زد از افق، مهر خاوران…».
چه بلد!! اخه فوتبال رو چه جوری به اسد وسید حسن نصر اله ربط میدهند؟به نظر من نویسنده همه چیز را قاطی کرده ،همه ارزشهایی که نام برده است در جای خود و بعضا در ارتباط با یکدیگر اهمیت دارند اما خب تیمهای بزرگی مثل اسپانیا،ایتالیا وانگلیس هم حذف شدند اصلا برای بعضی پولی که از محل جام جهانی نصیبشان میشود مهمتر از بردهاست.اینکه کرکری خواندن ندارد استفاده از هر چیزی برای اثبات خود ارزشهای دیگر را هم کمرنگ میکند.هر چیزی جای خود را دارد.این بازیها اگرچه زحمت وغیرت بازیکنان ما را نشان داد اما اگر جای برد وباخت یکی فرض شود برد ارزش خود را از دست میدهد.
در فوتبال اینگونه بازی را به بوسنی واگذار کردیم مواظب باشیم در ……..بازنده نباشیم !!!!!!!!