سلام بر تو ای مادر ماههای درخشان

السلام علیکِ یا عزیزة الزهراء : درود بر تو ای کسی که عزیز حضرت زهرا بودی
السلام علیکِ یا اُمَّ البُدور السَّواطع : سلام بر تو ای مادر ماههای درخشان
صفت ادب از مهمترین شاخصه های شرافت انسانی است و دو مصداق دارد:
۱٫ ادب در برابر خدا
۲٫ ادب در برابر مردم
بانو ام البنین سلام الله علیها که از دامان خاندانی ادب پرور برخاسته بود، در محضر اسوه ی ادب ـ حضرت علی علیه السلام ـ آن را بارور ساخت و الهی گردانید. او در پیشگاه خدا ادب بندگی را نگاه می داشت و نسبت به مردم فروتن بود؛ ولی بزرگترین نمود ادب او، در برابر علی(ع) و فاطمه(س) و فرزندان معصوم(ع) آنان است. هنگامی که به خانه علی(ع) قدم نهاد، خود را نه به عنوان جانشین فاطمه(س)، بلکه به عنوان خادم فرزندان فاطمه(س) می دانست. با آنان به ادب رفتار می کرد و آنها را گرامی می داشت. عباس(ع) از این سرچشمه ی ادب، تربیت آموخت که برادرش حسین(ع) را همیشه “یاسیدی یااباعبدالله ” خطاب می کرد و همواره ادب را در گفتار و رفتار خود نسبت به فرزندان زهرا(س) نگاه می داشت.
شاید بتوان گفت مجموعه صفات پاک بانوی آسمانی عرب، بانو ام البنین سلام الله علیها ،ضمن یک جمله ی زیبا و مختصر از زبان شهید ثانی، زین الدین، ذکر شده است آنجا که این عالم فرهیخته و اندیشمند می گوید:
« و کانت ام البنین من النساء الفاضلات العارفات بحق اهل البیت مخلصة فی ولائهم ممحضة فی مودّتهم و لها عندهم الجاه الوجیه و المحلّ الرفیع.»
“ام البنین از بانوان با معرفت و پر فضیلت بوده و نسبت به اهل بیت علیهم السلام، معرفت و محبت خالص و شدید داشته است و نزد آنان مقام و منزلت والایی دارد.”