ساموئل کوفور : علی دایی یک مسلمان واقعی است .

از رفتن پیش آیت الله بهجت بیشتر برایمان بگویید.

من همیشه دنبال کسی می‌گشتم که سیاسی نباشد و مردم دوستش داشته باشند. چندین بار نزد ایشان رفتم اما همان یک بار نماز خواندن پشت آقای بهجت همه چیز را به من نشان داد. بعد از آن هم دوست داشتم خیلی نزدشان بروم. قوت قلبی از حضور پیش ایشان می‌گرفتم. همیشه ایشان را در دالان کوچکی در مسجدش می‌دیدم که همان دیدار سه، چهار ماه من را شارژ می‌کرد.

آقای بهجت شما را می‌شناختند؟

اصلا! ایشان نه من را می‌شناخت و نه می‌دانستند من چه کاره‌ام. تازه قشنگی کار اینجا بود که روز اول با من عربی صحبت کردند که من به ایشان گفتم من فارسی صحبت می‌کنم و از دفترشان من را به او معرفی کردند. از آنجا که مراجعه کنندگان عرب به ایشان زیاد بودند و به هر کسی اجازه نمی‌دادند که نزد او بروند، فکر می‌کردند من عرب هستم.

بعد از رحلت ایشان جایگزینی برای ایشان پیدا کرده اید؟

من الان بعضی اوقات پیش آیت الله وحید خراسانی می‌روم. ایشان هم جزو بزرگان هستند و همان حس را به من می‌دهند. فکر می‌کنم در این مسائل آدمها و راههایی که انتخاب کردم خیلی درست بوده‌اند. سعی کرده‌ام همیشه دنبال کسی بروم که هم ارزش دنیوی داشته باشد و هم اخروی.

چطور است که علی دایی با این همه افتخار در فوتبال ایران و جهان اینگونه زندگی می کند اما برخی فوتبالیست‌های این نسل هنوز نمی دانند چه می‌خواهند؟

هر کسی اعتقاداتی در این دنیا دارد و آن طور که دلش می‌خواهد زندگی می‌کند. شما نمی‌توانید به کسی ایراد بگیرید. هر کسی با یک چیزی در این دنیا ارضا شده و احساس خوبی پیدا می‌کند. کسی نمی‌تواند بگوید که کار من درست است و کار بقیه اشتباه. من آن کارهایی که در زندگی آرامشم را بیشتر می‌کند و اعتقادم را قوت می‌بخشد انجام می‌دهم.

دنبال کسانی هستم که به من چیزی یاد دهند. شاید خیلی‌ها تجربه من را نداشته باشند. سختیهایی که در زندگی‌ام گذرانده‌ام، اتفاقات زیادی که در فوتبال و خارج از فوتبال برای من افتاد. راحت می‌توانم بگویم هفت، هشت بار در اتاق عمل خوابیدم. من در هیروشیما 9 ساعت در اتاق عمل بودم و خدا را با تمام وجودم حس کردم. ما باید درباره زندگی خودمان صحبت کنیم و به دیگران ایراد نگیریم. هر کسی اعتقادش برای خودش محترم است.

علی دایی از اول این گونه بود یا اینکه بعد از اتفاقات سختی که برایش افتاد به این سمت رفت؟

مطمئنا در ذات هر آدمی این چیزها وجود دارد. نمی‌شود که این چیزها را آدم به دست بیاورد. ما از همان اول این طور بزرگ شدیم. شاید خود ما هم در زندگی‌مان خیلی اشتباه داشته‌ایم و کارهایی که نباید می‌کردیم را انجام داده‌ایم. اما هرچه سن آدم بالا می‌رود و بعد از ازدواج کردن بچه‌دار می‌شود شرایط فرد خیلی تغییر می‌کند. دیدگاه‌های آدم به همه چیز عوض می‌شود. من دوست ندارم همین طوری زندگی را سپری کنم بدون اینکه چیزی یاد بگیرم. شرایط افراد ممکن است تغییر کند اما ذات آدم هیچ وقت عوض نمی‌شود.

در بایرن مونیخ که بودید خیلی راحت اعتقادات خود را نشان می دادید و یادمان می‌آید که ساموئل کوفور در مصاحبه‌ای گفته بود دایی یک مسلمان واقعی است.

من افتخار می‌کنم که مسلمان هستم. چیزی ندارم که از آن شرم داشته باشم. از اولش هم همین طور بوده است و خدا را شکر می‌کنم. به نظر من خارجی‌ها دیدشان خیلی بازتر است و به عقاید افراد احترام می‌گذارند. هیچ موقع نشد یک نفر از من چیزی بپرسد. فقط برای آنها جالب بود و دوست داشتند بدانند که مسلمان‌ها چه می‌کنند. در غیر این صورت همیشه احترام می‌گذاشتند و به نظر من افکارشان خیلی بازتر است و آنجا هر کسی برای خودش زندگی می‌کند و با دیگران کاری ندارد. این ما هستیم که در ایران به دنبال نقاط ضعف یکدیگر می‌گردیم و دوست داریم بدانیم دیگران چه می‌کنند.