امروز روز شامخ بزرگداشت مقام معلم است . بهمین مناسبت ادیبانه ی ارزشمند خانم دکتر مه سا متقی که توسنِ سخن را هنرمندانه در وصف پیامبران مدرسه ی عشق به زیور ترنم آراسته اند ، تقدیم می گردد و نخست بعنوان کسی که روزگارانی مفتخر به در بر کردن کسوت تعلیم و تربیت بوده است […]
امروز روز شامخ بزرگداشت مقام معلم است . بهمین مناسبت ادیبانه ی ارزشمند خانم دکتر مه سا متقی که توسنِ سخن را هنرمندانه در وصف پیامبران مدرسه ی عشق به زیور ترنم آراسته اند ، تقدیم می گردد و نخست بعنوان کسی که روزگارانی مفتخر به در بر کردن کسوت تعلیم و تربیت بوده است از او ” دکتر مه سا متقی ” که … چو قدح به دست گیرد / بازار بتان شکست گیرد ، صمیمانه تقدیر و سپاسگزاری می کنم :
🔸حمد ازلی خدای را سزاست که انسان را به احسن تقویم آفرید و او را به احسن علوم فرا خواند.
▫️به پاس قدردانی از مقام علمی و معنوی مردان و زنان جاوداننامِ این آب و خاک؛ استادان و معلّمان فرهنگمدار و فرهیختهای که آموختن از محضرشان برایم فرصت سبز و بیبدیلی بود و خداوند را برای این نعمت و سعادت شکرگزارم؛
“مبادا! جان ما بی یادشان شاد
همیشه یادشان در جان ما باد!”
▫️در چشم باور من نکوداشت فرّخروز معلّم ،که در آن فروغ فرهمند نور دگربار بر عرصهی فرهنگ میتابد، قبلهیابی است تا صحابهی دانش به قبلهی دل روی آورند و هویّت خویش را در آینهی بندگی معلّمان خود بنگرند. از آنروی که هر متعلّمی اوصاف معلّم خود را از مسیر تعلیم وی تحصیل میکند، استادان و معلّمان نامدار و ریشهدار، مانا و هماره ارجمند و کرامند؛ دریغ است چشمهای دردآشنا و مهربان و مرهمگذارشان دیگر نخواند و ننویسد.
دیدم و دانستم آدمی بیجهت بزرگ نمیشود؛ معلّم نمیشود! یکعمر تلاش و فداکاری و عشق و پاکزیستن و انسانبودن، پشتوانهی این نام نیکِ درخشان و فخرآفرین است؛ هرجا سخن از دانایی و فرزانگی است، معلّم آنجاست…
◽️یاد تمام استادان و معلّمان راستینم که به تعلیم، تعهّد سپردهاند پیوسته نیک باد! آنان که با بیان و بنان علمی خویش بر غنای معنوی کلاسها افزودند و با آموزههای جانپرور خود خاطراتی شیرین در کام جانم آفریدند. من برخی از بزرگان فرهنگ و دانش زادگاهم میمه را چشم در چشم دیدهام و از آموزههای ارزشمندشان بهره گرفتهام، پس خوشبختم و خوشوقت. اما افسوس! خُردک جوی جستوجویم دیر و دور به این دریای ژرف و شگرف دست یافت.
▫️درود بر شما گنجهای شایگان! که در روزگاری که دُور کجدار و مریز است هرگز ساغر عشق به تعلیم را به خاک نریختید و از بزم سیهدستان قدحی نستاندید! دریغم آمد اکنون که با قدم به حضورتان نیامدم، با قلم تشرّف نیابم؛ پیام شادباشم را ،با آنچه دانستم و توانستم نه آنچه درخور شان و شوکت والایتان است، تقدیم میدارم؛ دوستتان دارم و قدرتان را میدانم. راهتان پر از طنین درای کاروان دانش و بینش و فرهیختگی
و
روز و روزگارتان خوش باد.
▫️باشد تا در پرتو اندیشهی استادان، معلّمان و اندیشوران دلآگاه و روشنخرد، علم صائب و عمل صالح را دلمایهی خلافت پروردگار ارزیابی نماییم و در تحصیل علم نافع و تامین تمدّن صادق بکوشیم تا جامعهای امن و ایرانی آباد داشته باشیم.
با احترام و تواضع،
مهسا متّقی
وزوان آنلاین ،آفتاب بیدریغ معلم :روزت مبارک
معلم یعنی کوه صبر و استقامت برای آموختن و نوشتن کلمه ای مثل دوستت دارم . آفتاب بیدریغ معلم اگر دستم را به دستان تو نسپارم، در جاده سنگلاخ جهل، به کدام دستاویز متوسل شوم؟ با تو، هوای سرزمین دانش هرگز ابری نیست. آفتاب بی دریغ، معلم! عشق، معلم است و معلم، عشق. خوشا آن
معلم یعنی کوه صبر و استقامت برای آموختن و نوشتن کلمه ای مثل دوستت دارم .
آفتاب بیدریغ معلم
اگر دستم را به دستان تو نسپارم، در جاده سنگلاخ جهل، به کدام دستاویز متوسل شوم؟ با تو، هوای سرزمین دانش هرگز ابری نیست. آفتاب بی دریغ، معلم! عشق، معلم است و معلم، عشق. خوشا آن که عاشق شود! بهترین معلم، همان است که در کلاس نگاهش میان ذهن و دل دانش آموز، طواف میکند. پایت را همیشه جای پای معلم بگذار؛ او راه را اشتباه نمیرود. کسی که برای معلم خود بهترین شاگرد باشد، روزی برای شاگرد خود بهترین معلم خواهد بود. معلم بی مهر، جهاد خود را تباه میکند. آموزگار خوب، حتی نگاهش را بین شاگردان خود به مساوات تقسیم میکند. همه جا میتواند کلاس درس باشد و همه آدمیان برای یکدیگر، معلم. آموزگاری که سینه اش لبریز از دانش و حقیقت است، پیراهنش بوسیدنی است. آموزگار حقیقی، غمهایش را پشت در جا میگذارد و با لبخند وارد کلاس درس میشود. آموزگارم! اگر تو نبودی، کابوس شبهایم به رنگ سؤالاتِ بی جواب بود. زنگ مدرسه، اذانِ شتافتن به آستان مقدس معلم است. هر گیاه دانش که سر از خاک برمی آورد، ابتدا به تو سلام میکند. هر انسانی که به دنیا میآید، باری بر دوش معلمان زمین افزوده میشود. آن چه معلم روی تخته سیاه مینویسد، کمترین چیزی است که از او میآموزیم. نهایت آموختن معلم، رفتار اوست. معلم خوب، ابتدا خوب زندگی کردن را به شاگرد میآموزد و پس از آن، خوب درس خواندن را. عاقبت، روزی تخته سیاهها زبان میگشایند و خستگی قرنهای معلم را شهادت میدهند. معلم، لقمههای دانش را با دستان خویش، در سفره ذهن دانش آموزان میگذارد