امروز ، پانزدهم مهرماه تولد سهراب سپهری است سهراب سپهری در بین شاعران ایرانی، جزو لطیف ترین و عجیب ترینها است. علاقه او به مشرق زمین در او موج میزد و نقاشیها، حکاکیها و شعرهایش بیشتر متمایل به عرفان و هنر خاور دور بوده است. سهراب سپهری در ۱۵ مهرماه سال ۱۳۰۷ هجری شمسی در […]
امروز ، پانزدهم مهرماه تولد سهراب سپهری است
سهراب سپهری در بین شاعران ایرانی، جزو لطیف ترین و عجیب ترینها است. علاقه او به مشرق زمین در او موج میزد و نقاشیها، حکاکیها و شعرهایش بیشتر متمایل به عرفان و هنر خاور دور بوده است.
سهراب سپهری در ۱۵ مهرماه سال ۱۳۰۷ هجری شمسی در کاشان متولد شد. شهری که علاقه زیادی به آن داشت و بعد از همه سفرهایش، باز هم به کاشان برگشت و بیشتر وقت خودش را در «گلستانه» که در نزدیکی اردهال بود، گذراند. علاقه او به کاشان، در نقاشیهایش بیشتر دیده میشود.
سهراب سپهری یک هنرمند مستقل بود. او در فرانسه برای تامین هزینههای زندگی اش، به کار پاک کردن شیشههای ساختمان مشغول میشود. کار او بالا رفتن از برجهای بیست طبقه بوده و برای یک شاعر، شغل سختی به حساب میآمده است.
سهراب سپهری نقاش
بیشتر عکسهایی که از سهراب سپهری میبینیم، در حال نقاشی کردن و کشیدن تصاویر شاعرانه است. اگر چه در ایران، او را به عنوان یک شاعر با گرایشهای عرفانی میشناسیم، اما ابتدا نقاشیهای سهراب بود که او را به جامعه هنر شناساند. نقاشیهایی که دنیایی متفاوت از شعرهایش هستند. شاید دلیل این اتفاق، عام بودن شعر در میان ایرانیها است.
سهراب سپهری نقاشی را از کودکی شروع کرد. او در یادداشتهایی که مربوط به کودکی اش است، در مورد این که پدرش او را به نقاشی کردن عادت داده، صحبت کرده است. نقاشی در دبیرستان برای سهراب، جدی تر شده و برای او راه فراری از روزمرگی دبیرستان و زندگی بوده است.
سهراب تا اخرین روزهای زندگی اش، مشغول برگزاری نمایشگاه نقاشیهایش بود. او در شهرها و نگارخانههای مختلفی از جمله تهران، ونیز، لوهاور فرانسه، جشنواره روایان فرانسه، بریج همپتون آمریکا، نگارخانه بنسون نیویورک، بازار هنر بال سویی و… نمایشگاه برگزار کرده است. آخرین نمایشگاه او، درگالیری سیحون تهران برگزار شد که مدت کوتاهی برپا بود.
شعرهای سهراب سپهری
اولین دفتر شعر سهراب سپهری با استقبال «مشفق کاشانی» همراه شد و او بود که اولین بار به دنیا آمدن یک ستاره را پیش بینی کرد. اولین کتاب او هم با نام «مرگ رنگ» در تهران و به سبک نیما یوشیج منتشر شد. «زندگی خوابها»، «آواز آفتاب»، «آوار کتاب»، «حجم سبز» و… از کتابهای شعر او هستند. اینها، همان بخشی از زندگی سهراب است که ما را با هنر او آشنا میکند. اما سهراب را نباید یک «شاعر نقاش » بدانیم، او یک «نقاش شاعر» است. یا بهتر بگوییم، نقاشی که گهگاه شعر هم میگفته است.
نظرات