از کامنت ها – این حمام برای خیلی ها خاطرات زیادی با خود دارد .

به گفته جیم متیس، وزیر دفاع ایالات متحده، آمریکا نه در پی تغییر رژیم و نه به دنبال سرنگونی دولت در ایران است. این سخنان را متیس در حالی بیان کرده که تنش‌های میان دو کشور افزایش یافته است.

این باجه تلفن همگانی به صورت نمادین در اینجا نصب شده است. اما سه دهه قبل به عنوان یکی از کارآمدترین وسایل ارتباطی مورد استفاده قرار می گرفت.
http://www.akserver.ir/uploads/akserver.ir_15327783361.jpg
مشتریان این باجه،گاه باید در صفهای طولانی می ایستادند و در همین حال،کسی که داخل باجه ایستاده بود و برای شنیده نشدن حرفهایش در را هم می بست، علاوه برآنکه گرمای داخل کابین را تحمل می کرد، از ضربه های مکرر به شیشه باجه هم در امان نبود. آنهایی که در صف ایستاده بودند، عجله داشتن شان را با چشم غره رفتن و گاهی ضربه زدن با سکه ای که در دست داشتند نشان می دادند. سکه ای که باید توی تلفن می انداختند و ارتباط برقرار می شد.این اصطلاح فراوان شنیده می شد که:”پولم را خورد”. معنی این جمله آن بود که تلفن بدون اینکه ارتباط را برقرار کند سکه را بلعیده . گاهی بعضی مشتریان برای پس گرفتن پولشان با مشت به جان تلفن می افتادند تا سکه شان را پس بگیرند. بعضا این مشتها کارساز هم بود.

این اواخر، برای برقراری ارتباط باید از سکه های ۵۰ریالی استفاده می شد، اما پیش از آن، سکه های ۱۰ و ۵ریالی برای یک مکالمه کافی بود. با این حال نخستین تلفنهای همگانی سکه ۲ریالی – یا اصطلاحا – دوزاری طلب می کرد. این سکه های دوریالی یا دوزاری دستمایه یک ضرب المثل شده بود. وقتی به کسی می گفتند:”دو زاری ت افتاد؟” اشاره به یک رخداد فنی در تلفن همگانی داشت. یعنی وقتی کسی سکه را داخل تلفن می انداخت صدای بوق را می شنیدو شماره گیری می کرد. وقتی طرف مقابل گوشی را برمی داشت دو ریالی از قسمتی که در آن جای گرفته بود،می افتاد توی صندوق خاص . بنا بر این “دو زاری ت افتاد؟” یعنی “ارتباط برقرار شد؟” و به طور عامیانه تر یعنی:”متوجه شدی؟”

نسل بعدی تلفنهای همگانی کارتی شد که هنوز هم در گوشه و کنار شهرها و روستاها دیده می شود، اما با آمدن موبایل، رونقی ندارد .

تلفنهای دو زاری سالهاست که وجود ندارد اما ضرب المثل”دو زاری ت افتاد” در ادبیات ما جاخوش کرده و بعید است حالا حالاها خداحافظی کند.

http://www.akserver.ir/uploads/akserver.ir_15327783362.jpg

http://www.irmp3.ir/play/47942

http://uploadax.byethost3.com/images/90466211262459478274.jpg

به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه نوشت: متاسفانه ما در مجامع کوچک و بزرگ و در مساجد و محافل به این و آن مرگ نثار کردیم و پرچم زیر پا گذاشته و سوزاندیم. پرچم نماد هویت یک ملت است. اگر یک گروهی در جائی پرچم بسوزاند قابل ندیده گرفتن است، اما اگر دولتی و یا زیر نظر یک دولتی و به وسیله نمایندگان در مجلس قانون‌گذاری یک کشور پرچم کشور دیگر آتش‌زده شود این یک سبک‌سری است و اهانت به یک ملت که قابل اغماض نیست، یک ملت وزین و دارای اعتماد به نفس دست به چنین کارهائی نمی‌زند و زبان به ناسزاگوئی نمی‌گشایند.منظور این نیست که ما صلح کل باشیم، ما دشمنان خود را می‌شناسیم و علت دشمنی آنها را می‌دانیم ما از سابقه و دشمنی گذشته و حال آمریکا به خوبی آگاهیم، ما از استقلال و هویت ملی و دینی خود مردانه و به قیمت جان دفاع می‌کنیم، اما لازمه این کار پرخاشگری و ناسزاگوئی نیست ،بدخلقی و زشت‌گوئی نیست، استقلال طلبی تنها با بیراه‌گویی و شعار و گفتار نیست، استقلال به علم است و خوداتکائی اقتصادی و تعالی فرهنگی و اخلاقی. ما بعد از چهل سال نباید محتاج دانشگاه‌های اروپا و آمریکا می‌بودیم، باید اکنون دانشگاه‌های ما در سطح بزرگترین دانشگاه‌های جهان ارتقا پیدا می‌کردند تا آنها به سراغ مراکز علمی ما بیایند نه ما به سراغ آنها.

این روزنامه در ادامه نوشت: ما بعد از چهل سال باید به استقلال و خوداتکائی اقتصادی دست می‌یافتیم نه اینکه همچنان وابسته به فروش نفت خام و دلار آمریکائی باقی بمانیم و اسیر تحریم‌های آمریکا بشویم، ما زیاد دشمن دشمن می‌گوئیم و آن را در بیرون مرزهای خود سراغ می‌گیریم درحالیکه دشمن در درون ما است یعنی همان نفس اماره که در درون ما لانه کرده است و فساد را تا حلقوم ما بالا برده است همان دشمنی که آمار طلاق‌ها را بالا برده، ازدواج‌ها را به تاخیر انداخته، اعتیاد و بیکاری و بیماری را افزایش داده، سالن‌های دادگاه‌ها را شلوغ کرده، زندانها را پر کرده، پانزده میلیون پرونده را روی دست دادگاهها گذاشته، بدعهدی و بی‌اعتمادی مردمی را افزایش داده، اختلاسهای بزرگ و بی‌سابقه را رواج داده .دشمن ما در جائی است که وقتی مردمی معتبر و دارای کارت بازرگانی دلار دولتی و ارزان می‌گیرند، می‌روند دلار را در بازار آزاد به قیمت دو برابر می‌فروشند و یا کالاهای دلخواه خود را وارد می‌کنند و به قیمت آزاد و گران می‌فروشند و یا احتکار می‌کنند بدون اینکه به فکر ملت و شرایط کشور باشند، دشمن ما در جائی است که اقتصاد آنگونه بی‌سر و سامان باشد که یک نفر بتواند دو تن سکه طلا انباشته کند و بازار سکه کشور را در اختیار بگیرد و ما مشغول شعار دادن باشیم.

ما از بس شعار داده‌ایم و مرگ گفته‌ایم به ملتی پرخاشگر تبدیل شده‌ایم که نه تنها در برابر دشمنان که در برابر خودمان به اتهام‌زنی و تقابل و دشمنی مشغولیم و به سمتی پیش می‌رویم که برای نابودی خود احتیاج به دشمن نداریم. ما به تغییر استراتژی و تاکتیک‌ها نیاز داریم، ما به جای پرچم‌سوزی باید به راه علم و کار و تلاش صادقانه و خوش‌خلقی و درست‌کرداری حرکت کنیم.