محمد تقی معینیان : چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است

2018-06-21
155 بازدید

چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است. نه (فرمان) نه (قیصر) نه (دولت) و نه (مردم) چاقوی تجاوز تیزتر شده است. بر اساس اطلاعات واصله و مشاهدات میدانی، بولدوزرها و بیل مکانیکی پیمانکار طرف قرارداد حوزه علمیه اصفهان در حال تصرف تخریب و تجاوز به تنها معدن ذخیره سنگ تزئینی شهر میمه هستند […]

download129

چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.
نه (فرمان) نه (قیصر) نه (دولت) و نه (مردم) چاقوی تجاوز تیزتر شده است.
بر اساس اطلاعات واصله و مشاهدات میدانی، بولدوزرها و بیل مکانیکی پیمانکار طرف قرارداد حوزه علمیه اصفهان در حال تصرف تخریب و تجاوز به تنها معدن ذخیره سنگ تزئینی شهر میمه هستند (معدنی که چندین سال است شورای شهر و شهرداری میمه در صدد اخذ مجوز بهره‌برداری آن هستند اما به دلیل ممنوعیت بهره برداری از معادن واقع در مناطق چهارگانه سازمان حفاظت محیط زیست) موفق به اخذ مجوز بهره‌برداری از آن نشده‌اند.
اما داستان حوزه علمیه اصفهان و معدن تراورتن راهدار خون چیست؟
داستان از این قرار است: مدیر حوزه علمیه اصفهان با تبانی با استاندار و مدیر کل صنعت و معدن استان، بدون اخذ مجوزهای قانونی و رعایت حریم و حرمت قوانین و مقررات حاکم بر مناطق چهارگانه محیط زیست کشور اقدام به اخذ پروانه اکتشاف از تنها معدن سنگ تزئینی شهر میمه که در محدوده منطقه ممنوعه پناهگاه حیات وحش موته قرار دارد، نموده‌اند. حال حقیر به عنوان یک شهروند میمه‌ای چند سوأل از مدیر حوزه علمیه اصفهان و استاندار محترم استان دارم. مسئولین عالی رتبه و صاحب منصبان دولت و نظام در استان، در نظام مردم سالار جمهوری اسلامی هیچ فرد و مسئولی معاف از پاسخگویی و نقد نیست و این نقد همان هدیه ای است که در جهان‌بینی اسلامی مؤمن به مؤمن دیگر می دهد تا کار، گفتار، یا پندار او را اصلاح کند. آقایان نباید اعتراض به حق اهالی مؤمن و دیندار شهر میمه به واگذاری تنها معدن سنگ تزئینی این شهر به حوزه علمیه اصفهان را حمل بر احیاناً مقابله با دین، روحانیت معزز و حوزه علمیه نمایند و نظرات خود را معادل احکام الهی بپندارند. در نظام مقدس حکومت اسلامی هر یک از بخش ها و ارگان های جامعه در ساختاری مشخص، مسئولیت های مشخص دارند که نباید از آن عدول غفلت کنند و در خارج از محدودیت های قانونی و تعیین شده اختیارات خود اقدام نمایند. اگر چنین نمایند حقوق مردم را نادیده گرفته اند و بر مردم ستم روا داشته اند. آیا وظیفه رئیس حوزه علمیه تعدی به حق و حقوق مردم یک شهر محروم و مستضعف است؟ ورود حوزه علمیه به فعالیت‌های معدنی و تصرف اندوخته هزاران ساله مردم و شهری که شهرداری اش از پرداخت حقوق کارمندان وکارگرانش عاجز است؛ اجرای عدالت و انصاف است؟ آیا تصرف غیر قانونی و تعدی به حق و حقوق مردمی که چهل شهید برای حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی و حدود و ثغور کشور عزیز ایران اهدا کرده اند و در حال حاضر صدها جوان تحصیل کرده اش، بیکار و سرگردانند، نوعی ظلم و بی انصافی نیست؟ اگر نگویم این اقدام حوزه علمیه وهن آنها است؛ این اقدام در کجای دین، قانون، عقل و اخلاق و انصاف انسانی توصیه شده است؟
رئیس حوزه و استاندار بزرگوار اگر بناست شما نگران حوزه علمیه باشید اولاست که شما بزرگواران نگران محرومیت و استضعاف چند هزار سکنه شهر محروم و فقیر میمه باشید. باید نگران بیکاری و سرگردانی صدها جوان تحصیل‌کرده و آینده مبهم و تاریک آنها باشید. بدیهی است همه دینداران از روحانیت انتظار سعه صدر، عدالت، اخلاق مداری و انصاف را دارند. انتظار دارند روحانیت معزز مانند صدها سال گذشته محور اتحاد، ملجاء دردمندان و حامی مستضعفان باشند. روحانیت در نظام مقدس جمهوری اسلامی در کانون وحدت همدلی و همگرایی مردم قرار دارند و نباید عملی انجام دهند که باعث تفرقه، ایجاد کینه و کور کردن گره های محرومیت و استضعاف مردم شوند.
و اما استاندار محترم: اگر قرار است استاندار محترم در صدد تأمین بخشی از اعتبارات مورد نیاز حوزه علمیه باشند چرا مانند سایر استان ها نظیر استان هرمزگان از محل نیم در هزار فروش صنایع بزرگ (نظیر بزرگترین کارخانه تولید فولاد خاورمیانه مجتمع فولاد مبارکه، پتروشیمی، پالایشگاه و صدها واحد صنعتی بزرگ یا از محل درآمدهای سازمان اموال تملیکی یا از محل فروش ماشین آلات و تجهیزات فرسوده ادارات و ارگان های دولتی) تأمین نمی کند؟ استاندار محترم به عنوان عالی ترین مقام دولتی استان نباید درصدد باشد از محل فروش چند صد تن سنگ، یک معدن، (در یک منطقه محرومی که مردم اش از همه مردم استان به این اندوخته و سرمایه محتاج تر و مستحق ترند) بخشی از نیازهای مالی حوزه علمیه را تأمین کند.
(زهی همت، درایت، مدیریت و انصاف). متأسفانه استانداران استان بعد از آقای بختیاری مثل اینکه بخش و شهر میمه را جزء استان اصفهان نمی دانند. آقای دکتر زرگر در مدت صدارت خود سه بار از شهر میمه رد شد و به منطقه حفاظت شده موته برای دیدن وحوش رفت؛ اما حاضر نشد یک بار در مسجد جامع به دیدار مردم دیندار، زحمتکش، محروم و شهیدپرور میمه برود. شواهد حکایت از آن دارد که استاندار فعلی نیز چنین دیدگاهی داشته باشد و بخش و شهر میمه را جزء استان نبیند. خدایی نکرده مگر مردم مبارز دیندار و انقلابی این شهر وابسته به اسرائیل و آمریکا هستند؟ مگر در این شهر پدر و مادر چهل شهید سکونت ندارند؟ مگر مردم این شهر سالیان سال است علم حفاظت از نظام مقدس جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی را بر دوش نمی کشند و از امام و رهبری جانانه دفاع نمی کنند؟ چرا برای تصرف ذره ای ناچیز از ثروت خدادادی این شهر به آن اردوکشی کرده اید؟ عدالت و حق مردم ایجاد می کند که ذخیره سنگ تزیینی معدن راهدار خون، این سرمایه خدادادی برای مردم شهر میمه حفظ و تعظیم شود و اگر قرار است از این ثروت بهره‌برداری شود، مستحق ترین این افراد (شورای اسلامی شهر و شهرداری شهر میمه) است.
اهالی شهر میمه انتظار دارند رئیس حوزه علمیه اصفهان و استاندار محترم و سایر صاحب‌منصبان سیاسی و حوزوی استان از قدرت سیاسی خود برای واگذاری این معدن به شورا و شهرداری میمه استفاده کنند. انتظار مردم آن است که ریاست محترم حوزه علمیه اصفهان با یک اقدام خداپسندانه و با حمایت استاندار محترم نسبت به انتقال و واگذاری پروانه این معدن به شورا و شهرداری شهر میمه اقدام نمایند تا هم خدا و هم خلق خدا از آن راضی شوند.

محمد تقی معینیان

 

تذکر صبح میمه : ضمن تشکر از مولف و نویسنده ی عالیقدر باستحضار می رساند موضع نویسنده ی مجترم مقاله در خصوص واگذاری معدن تراورتن میمه به شهرداری یا هر نهاد و فرد دیگری موضع سایت صبح میمه نیست و این سایت با واگذاری محدوده های حفاظت شده ی  محیط زیست و تخریب این محدوده ها  مخالف است .