خطبه نماز جمعه بخش میمه به امامت حجه الاسلام والمسلمین روح الله بیدرام .۹۷/۱/۲۴ خطبه اول: بسم الله الرّحمن الرّحیم اَلحَمدُ لِلهِ رَبِّ العالَمینَ؛الصلوه و السلام علی سَیِّدِنا و نَبِیِّنا اَبِی القاسِمِ المصطفی مُحَمَّد وَ عَلی آلِهِ الطیبینَ الطاهرینَ المُنتَجَبینَ . عِبادَ اللهِ اوصیکُم و نفسی بِتَقوَی اللهِ. همهی برادران و خواهران عزیز نمازگزار را توصیه میکنم […]
خطبه نماز جمعه بخش میمه به امامت حجه الاسلام والمسلمین روح الله بیدرام .۹۷/۱/۲۴
خطبه اول:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
اَلحَمدُ لِلهِ رَبِّ العالَمینَ؛الصلوه و السلام علی سَیِّدِنا و نَبِیِّنا اَبِی القاسِمِ المصطفی مُحَمَّد وَ عَلی آلِهِ الطیبینَ الطاهرینَ المُنتَجَبینَ .
عِبادَ اللهِ اوصیکُم و نفسی بِتَقوَی اللهِ. همهی برادران و خواهران عزیز نمازگزار را توصیه میکنم به رعایت تقوا؛ که خدای متعال در سوره مبارکه الأحزاب آیه ۷۰ میفرماید: « یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقولوا قَولًا سَدیدًا »؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید! تقوای الهی پیشه کنید و سخن حق بگویید…
«یُصلِح لَکُم أَعمالَکُم وَیَغفِر لَکُم ذُنوبَکُم ۗ وَمَن یُطِعِ اللَّهَ وَرَسولَهُ فَقَد فازَ فَوزًا عَظیمًا »؛ تا خدا کارهای شما را اصلاح کند و گناهانتان را بیامرزد؛ و هر کس اطاعت خدا و رسولش کند، به رستگاری (و پیروزی) عظیمی دست یافته است!
تقوای الهی را در رفتار، در گفتار، حتّی در پندار خود باید رعایت کنیم؛ یعنی مراقب باشیم در رفتار خود، در کردار خود، در گفتار خود، ذرهای از رضای الهی و حق، تعدی و تجاوز نکنیم.
در روزهای پایانی ماه رجب المرجب هستیم . این ماه عزیز با همه ی رحمت و برکتش رو به پایان است. انشاالله که توانسته باشیم از فرصت های این ماه عزیز بهره های کافی و وافی را برده باشیم. انشااله همه ی ما این توفیق را پیدا کنیم در این روزهای پایانی این ماه عزیز راز و نیاز و انس با خدای مهربان داشته باشیم.
هفته گذشته در شهر وزوان عرض کردم شاید عده ای بگویند که ما قصد راز و نیاز با خدای مهربان را داشته ایم و یا اینکه راز و نیازی انجام داده ایم ولی متاسفانه هیچ گونه لذتی از آن نمی بریم؟ راه حل چیست؟ چگونه می توان از راز و نیاز و خلوت با خدا و سخن گفتن با او لذت برد و چرا ما نمی توانیم لذت ببریم؟
مختصرا عرض کردیم که در مسیر اُنس با خدا، دو مانع بزرگ وجود دارد که عبور از آن دو در ابتدای راه، دشوار به نظر می رسد؛ اما با کمی تلاش و کوشش به راحتی میتوان از آن سد عبور کرد. این دو مانع عبارتند از:
۱)دنیادوستی: بزرگترین مانع در این مسیر، دنیادوستی و جاگرفتن محبّت دنیا در دل انسان است. به هر اندازه که اُنس با دنیا قوّت یابد، از اُنس با خدا کاسته میشود. حب دنیا مهمترین عامل سوء عاقبت است. «دنیازدگی» یا «فریب از مظاهر دنیا » از عوامل اصلی سوء عاقبت است. چنانکه پیامبر اکرم (ص) فرمود:
«حُبُّ الدُّنْیَا رَأْسُ کُلِّ خَطِیئَهٍ وَ مِفْتَاحُ کُلّ سَیِّئَهٍ وَ سَبَبُ إِحْبَاطِ کُلِّ حَسَنَه؛ حب دنیا اساس هر خطا، و کلید هر گناه و سبب نابودی و ضایع شدن هر خوبی و حسنهای است» عشق به دنیا، بدترین بیماری هاست، زیرا که باعث غفلت از معنویت و آخرت مىشود.
مرد عربی از امیرالمومنین سوال کرد عجیب چیست و عجیب تر چیه؟ حضرت فرمودند : عجیب دنیاست و عجیب تر دل بستن به دنیاست. امیرالمومنین می فرماید: دنیا مثل مار خوش خط و خالی است که ظاهر زیبایی داره ولی درون خود زهر داره و قاتل است. انسان عاقل از آن دوری میکند ولی طفل جاهل به سمت آن می رود.
طالب دنیا به مثال شخصی است که به ریسمان در چاهی معلق آویخته شده باشد و دو موش یکی سفید و یکی سیاه پیوسته در بریدن آن ریسمان سعی می نمایند و اژدهایی عظیم در ته چاه دهن گشاده، منتظر است که ریسمان بریده شود و آن شخص را طعمه خویش سازد و در دیوار آن چاه، عسل خاک آلوده ای مالیده شده و بر آن زنبور بسیار جمع آمده اند و آن شخص با این حال همه چیز را فراموش نموده بدان عسل مشغول شده و از بهر انگشتی از آن صد نیش می خورد. بدان که آن چاه، دنیاست و آن اژدها مرگ، و آن ریسمان عمر، و آن موش سیاه و سفید روز و شب است که در قطع ریسمان عمر تو سعی تمام می نمایند، و آن عسل خاک آلود لذت های زهرآلود دنیاست، و زنبورانْ طالبان دنیایند.
جبرییل بر پیامبر نازل شد.وقتی کارش تمام شد و میخواست برود پیامبر فرمود ای جبرییل مراموعظه ای کن. جبرییل عرضه داشت:
۱٫« یَا مُحَمَّدُ عِشْ مَا شِئْتَ فَإنَّکَ مَیِّتُ»؛ هر طور دوست داری زندگی کن ولی بدان در این دنیا ماندنی نیستی.
- « وَ أَحْبِبْ مَنْ شِئْتِ فَإنَّکَ مُفَارِقُهُ»؛ هر کسی را می خواهی دوست داشته باش ولی بدان بالخره بین تو و آن جدایی می افتد.
- «وَاعْمَلْ مَا شِئْتَ فَإنَّکَ مَجْزِیُّ بِهِ»؛ هر کاری دوست داری انجام بده ولی بدان هرکاری کردی پاداش یا جزای آن را خواهی دید.
۲)آلودگی به گناه: از دیگر موانعی که بر سر راه اُنس با خدا قرار دارد، آلوده بودن روح و نفس به پلیدیهاست. تا نفس از صفات نکوهیده پاک نگردد، لایق مقام اُنس نخواهد بود؛
کسی با گناه و معصیت عزیز نمی شود. گناه و معصیت انسان را در نیا و آخرت خوار و ذلیل می کند.
راه برون رفت از دو مانع بزرگ:
رعایت تقوا علاج هر دو مانع بزرگ در مسیر انس با خداست. اگر به دنبال انس با خدای مهربان و لذت بردن از مناجات با او هستیم باید تقوای الهی را رعایت کنیم و گناه و معصیت خدا را انجام ندهیم.
تقوا ؛ علاوه بر این که درمان جلوگیری از گناه است ؛ درمان و علاج دنیاپرستی نیز می باشد.
امیرالمؤمنین در خطبهی متقین بیان فرموده است: « عَظُمَ الْخالِقُ فی أنْفُسِهِمْ؛ فَصَغُرَ ما دُونَهُ فی أعْیُنِهِمْ »؛ (نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳) علاج دلبستن و مجذوب شدن به دنیا این است که انسان تقوا پیشه کند که از خواص تقوا یکی همین است که « عَظُمَ الْخالِقُ فی أنْفُسِهِمْ »؛ خدا در دل انسان، در جان انسان آنچنان جایگاهی پیدا میکند که همه چیز در نظر او کوچک میشود. این مقامات دنیوی، این اموال، این زیبائیها، این جلوههای زندگی مادی، این لذتهای گوناگون در نظر انسان حقیر میشود و بر اثر عظمت یاد الهی در دل انسان، اهمیت پیدا نمیکند. از خصوصیات تقوا همین است.
ما باید این روزها و این شبهای باقیمانده از ماه رجب را قدر بدانیم. اینها علاج درد درونی ماست که متأسفانه آحاد بشر در همهی دورانها به آن مبتلا بودهاند. باید هرچه میتوانیم این بیماری، این درد بزرگ، این ضایعه دلبستگی به دنیا و آلودگی به گناه و معصیت خدا را در خودمان کم کنیم. کسی که در این ماه بتواند موانع انس با خدا را برطرف و سیم خود را با خدای خودش وصل کند جواب خیلی خوبی می گیرد.
خطبه دوم :
بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین. بارئ الخلائق اجمعین ثم الصّلاه والسّلام علی سیّدنا و نبیّنا و حبیب قلوبنا ابی القاسم المصطفی محمد(ص) و علی آله الطیبین الطاهرین، اللهم صلّ و سلم علی مولانا امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و علی فاطمه الزهراء سیده نساء العالمین و علی الحسن و الحسین سیدی الشباب اهل الجنه و علی علی بن الحسین و علی محمد بن علیٍّ و علی جعفر بن محمد و علی موسی بن جعفر و علی علیٍّ ابن موسی الرضا و علی محمد بن علی و علی علی بن محمد و علی الحسن بن علی و علی الحجه القائم المهدی. اوصیکم عباد الله و نفسی بتقوی الله.
در ابتدای خطبه دوم مجددا خودم و شما برادران و خواهران عزیز نمازگزار را به رعایت تقوا توصیه می کنم .
در خطبه دوم به دو موضوع مهم اشاره می کنم:
موضوع اول : گزیدهای از بیانات مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از مسئولان و مدیران نظام:
رهبر انقلاب بهمناسبت آغاز سال جدید، روز دوشنبهی هفتهای که گذشت (۹۷/۱/۲۰) با برخی از مسئولان و کارگزاران نظام دیدار کرده و بیاناتی کوتاه و صمیمی در جمع آنان ایراد فرمودند. که همه ی ما( مسئول و غیر مسئول) این نصایح به درد ما می خورد . در بخشی از این دیدار، رهبر انقلاب با توجه به فضای معنوی ماه رجب، اشاراتی به فضای حاکم بر مدیران دههی ۶۰، و حال و هوای آن روزهای کشور داشتند. نظر به اهمیت این موضوع، گوشه ای از بیانات معظم له را بیان می کنم.
فرمودند: خیلی از شماها از اوایل انقلاب در میدان فعالیتهای انقلابی بودهاید، یعنی دههی ۶۰ را به خوبی درک کردهاید. [آیا] یادتان هست احساسات خودتان در آن دهه را؟ یادتان هست رفتار خودتان در آن دهه را؟ یادتان هست بیاعتنایی به مال را که در آن دهه داشتید؟ اهتمام به خدمت را که در آن دهه داشتید؟ یادمان میرود؛ این اشکال کار است.
یکی از بلاهای ما «تدریج» است، یعنی بهتدریج دچار یک حالتی میشویم اما نمیفهمیم، پیری خودمان را نمیفهمیم؛ تدریجی است. کسی را که شما بیست سال است، بیستوپنج سال است ندیدهاید، حالا میبینید، پیری او را میفهمید، اما پیری خودتان را که تدریجی است و پیری آن دوست همراهتان را که دائم با هم هستید، نمیفهمید، حس نمیکنید، چون تدریجی است. ما سقوط خودمان، عقبگرد خودمان را که تدریجی است، درست نمیفهمیم، خیلی باید دقت کنیم.
این خیلی مهم است. البته یک راهی هم دارد، یعنی با وجود اینکه تدریج بر اعمال ما و حالات ما حاکم است و این مانع میشود که جایگاه و موقعیت خودمان را درست تشخیص بدهیم، لکن راه دارد، معیار دارد؛ معیار این است که به عملهای خودمان نگاه کنیم. مثلاً فرض بفرمایید جنابعالی نگاه کنید ببینید که قبلها -مثلاً بیست سال پیش، پانزده سال پیش- مقیّد بودید که حتماً این دو رکعت نشستهی نافلهی عشاء را بهجا بیاورید؛ حالا نمیکنید، حالا مقیّد نیستید -[البته] نافلهِی شب و نوافل دیگر را عرض نمیکنم، [بلکه] همین دو رکعت کوچک و کوتاه را بفهمید که عقب رفتهاید.
اگر دیدید که یک عمل خیری را در دههی ۶۰ یا دههی ۷۰ انجام میدادید، حالا که دههی ۹۰ است، آن را انجام نمیدهید یا رغبت ندارید یا اصلاً فراموش کردهاید، یک دعایی بود که آن وقت میخواندید، حالا اصلاً یادتان نیست، یا یک عمل خلافی بود، یک حرامی بود که آن وقت مقیّد بودید انجام ندهید، حالا انجام میدهید راحت و بیدغدغه، بفهمید که عقب رفتهاید؛ علامتش این است.
اعمال خودمان را میتوانیم بفهمیم، میتوانیم مشاهده کنیم؛ حالات و وضعیت دل خودمان را آسان نیست که بفهمیم، عادت کردهایم به آن اما عمل را راحت میتوانید؛ نگاه کنید ببینید. اینکه اساتید اخلاق دائماً ماها را توصیه میکنند به اینکه مراقبت داشته باشید – مراقبه، یکی از کارهای اساسی مراقبه است – مراقبه برای همین است؛ مراقب خودمان باشیم.
عزیزان من! از هر جا که هستید -قوهی مجریه، مقنّنه، قضائیه، جاهای دیگر- همه در این جهت یکسانید و یکسانیم. و ما در جمهوری اسلامی احتیاج داریم به تعمیر(آباد کردن) قلب خودمان؛ به این نیاز داریم چون جمهوری اسلامی با یک حکومت متعارف معمولی در دنیا فرق دارد. جمهوری اسلامی با یک هدفی، با یک آرمانی، با یک منطقی، با یک عَلَمی به وجود آمده؛ آن عَلَم عبارت است از توحید، از حکم الهی، از شریعت الهی؛ با این عَلَم به وجود آمده. همهی آن چیزهایی که ما میخواهیم – آزادی و عدالت و استقلال و غیره – همه در همین عَلَم اسلام مندرج و مندمج (در هم آمیخته)است.
موضوع دوم :مناسبت های در پیش روست که دو مناسبت می باشد:
۱٫شنبه ۲۵فروردین ماه مصادف با ۲۷ رجب مبعث پیامبر رحمت حضرت محمد (ص):
این روز یکی از بزرگ ترین اعیاد اسلامی است. روزی است که رسول خدا به پیامبری مبعوث شد و وحی بر آن حضرت نازل گشت. این روز، روز ولادت اسلام است و روزی است که مردم از ظلمات بیرون آمدند و به نور پیوستند، لذا بر امت اسلام است که این روز را در سراسر جهان جشن بگیرند و شادمانی کنند؛ جشنی بزرگ که سزاوار این روز بسیار بزرگ باشد.
وجود مبارک حضرت محمد بن عبدالله صلى الله علیه و آله وسلم براى همه جهانیان ، اعم از جن و انس ، رحمت و برکت است . آن گونه که قرآن مجید مى فرماید: « وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاّ رَحْمَهً لِلْعالَمِینَ»؛ اى پیامبر گرامى ما تو را جز رحمتی برای جهانیان نفرستادیم.
نه این که وجود مبارک آن حضرت فقط براى جن ون انس رحمت است ؛ بلکه براى دشمن ترین دشمنان ایشان هم رحمت است . رحمت بودن حضرت آن شیطان لعین را هم در بر مى گیرد.
در کتاب «معارج النبوه » نقل شده : چون خداوند متعال ابلیس را از درگاه خود راند و او را مشمول لعن خود و ملائکه قرار داد، فرشته اى را بر آن داشت تا هر روز چند سیلى بر پشت گردن آن ملعون بزند. آن سیلى ها بسیار درد آور بود به گونه اى که اثر آن تا روز دیگر او را مى آزرد. بعد از آن که خداوند وجود مقدس خاتم الانبیاء صلى الله علیه و آله وسلم را برگزید و آیه فوق را درباره ایشان نازل فرمود، شیطان به درگاه خداوند بنالید و عرض کرد: خدایا! من نیز از عالمیان هستم ، آیا مرا از این آیه رحمت هیچ بهره و نصیبى نخواهد بود؟ رحمت آن حضرت شامل حال من نخواهد شد؟
خطاب آمد: چرا. رحمت وجود ایشان تو را هم بهره مند مى کند. سپس به آن فرشته اى که هر روز او را سیلی مى زد فرمود: از هم اکنون سیلى بر او نزن ، و او را معاف دار تا او نیز از وجود مقدس آن حضرت و رحمت بودن ایشان بهره برده باشد و این آیه شامل حال او هم بشود.
عموم مردم دنیا از مؤمن و کافر از وجود با برکت او بهره بردند، و او رحمتی است برای تمام بشریت چرا که نشر آئینی را برعهده گرفته است که سبب نجات همگان است حال اگر گروهی از آن استفاده بردند، و گروهی استفاده نکردند این مربوط به خودشان است و تأثیری در عمومی بودن رحمت وجود او نمی کند.
آن رسول رحمت در سخت ترین اوضاع و احوال نیز از رحمت و بزرگواری و گذشت دور نشد. نقل شده است که چون در غزوۀ احد آن همه مصیبت بر پیامبر وارد کردند و آن همه جنایت روا داشتند، دندان های حضرت را شکستند و چهرۀ وی خون آلود شد و پیشانی اش شکافت، این صحنه بر بسیاری از اصحاب آن حضرت سخت گران آمد و برخی عرض کردند: ای رسول خدا، نفرینشان کن تا به لعنت الهی گرفتار شوند همانگونه که نوح(ع) قومش را نفرین کرد. اما پیامبر(ص) جز رحمت و مغفرت برای آنان نخواست و فرمود: «إنِّیِ لَمْ أُبْعَثْ لَعَّانًا، وَلکِنّیِ بُعِثْتُ دَاعِیًا وَ رَحْمَهً»؛ من برانگیخته نشده ام تا انسان ها را نفرین کنم، بلکه من برای دعوت [به حق] و رحمت برانگیخته شده ام. و سپس دست به دعا برداشت و برای آنها دعا کرد و فرمود: «اللّهُمَّ اغْفِرْ لِقَوْمِی، فَإنَّهُمْ لایَعْلَمُونَ»؛ خدایا قوم مرا ببخش که آنان نمی فهمند. در جای دیگری آمده است فرموده اند: «اللّهُمَّ اهْدِ قَوْمِی، فَإنَّهُمْ لایَعْلَمُونَ»؛ خدایا قوم مرا هدایت کن ، آنان نمی فهمند.
این روز بسیار فرخنده و عید سعید را به عموم مسلمین به ویژه برادران وخواهران مسلمان ایران که افتخار پیروی صادقانه از رسول الله را دارند، تبریک و تهنیت فراوان عرض می کنیم.
۲٫چهارشنبه ۲۹ فروردین ماه روز ارتش جمهوری اسلامی و نیروی زمینی :
نامگذاری ۲۹ فروردین به نام روز ارتش از ابتکارات امام خمینی(ره) بود. آن هم در شرایطی که ارتش جمهوری اسلامی با کارشکنی های مختلف داخلی و خارجی روبه رو بود.
پس از پیروزی انقلاب، در شرایطی که دشمنان کمین کرده انقلاب و به تبعیت از آنان دوستان نا آگاه، نغمه شوم و خطرناک انحلال ارتش را سرداده بودند و ارتش در حساسترین شرایط حیات خود قرار گرفته بود، امام خمینی (ره) به عنوان بزرگترین حامی ارتش پای در میدان نهاد و نقشه شوم دشمنان انقلاب را نقش بر آب نمود و طی پیامی، با قاطعیت هرچه تمامتر، ضرورت حفظ ارتش را اعلام و در جهت انسجام، یکپارچگی و وحدت ارتش، فرمان تاریخی و مهمی را صادر فرمودند و روز ۲۹ فروردین را روز ارتش نامگذاری کردند.
استاد بیدرام سلام
خاطره ی درس شما ده سال پیش در شاهین شهر برام زنده شد
مخصوصا اون توصیه ی شما که فرمودید این راه سختی زیادی داره
اون روز توصیه ای فرمودین که طعمشو چشیده بودید
و بارها در این ده سال توی ذهنم مرور شده
براتون ارزوی موفقیت دارم
التماس دعا
باسلام و ادب و احترام. شما لطف دارید. انشاالله هر کجا هستید موفق باشید. بنده وظیفه ی خود را انجام داده ام و ارادتمند مردم شریف بخش میمه هستم.