فرایند طاقت فرسای دریافت مجوز احداث کارخانه در میمه

2018-01-10
89 بازدید

صبح میمه : درخواست مجوز احداث کارخانه ی گلاب و عرقیات گیاهی با حضور مدیرکل جهاد کشاورزی در بازدیدی از گلستان و در تاریخ ۹۶/۴/۱۴ با درخواست کتبی از جهاد شهرستان ،کلید خورد . این درخواست در اسرع وقت و به لطف اتوماسیون اداری به استان رفت و طولی نکشید که امور اراضی استان در […]

Img20171101102109240

صبح میمه : درخواست مجوز احداث کارخانه ی گلاب و عرقیات گیاهی با حضور مدیرکل جهاد کشاورزی در بازدیدی از گلستان و در تاریخ ۹۶/۴/۱۴ با درخواست کتبی از جهاد شهرستان ،کلید خورد . این درخواست در اسرع وقت و به لطف اتوماسیون اداری به استان رفت و طولی نکشید که امور اراضی استان در نامه ای به جهاد شهرستان ، استعلام از حفاظت محیط زیست ، امور منابع آب ، معاونت دارو و غذا و کمیسیون امور زیربنایی و شورای برنامه ریزی استان را درخواست کرد . پاسخ استعلام امور منابع آب شاهین شهر و میمه بیش از دو ماه طول کشید . اداره ی آب می بایست مجوز بدهد که گلستان می تواند از منابع آبی در اختیار شبانه روز ۱۰۰۰۰ لیتر به کارخانه ، آب  بدهد . یعنی منابع جدیدی مصرف نمی شد . معاونت غذا و دارو و محیط زیست در فرصتی معقول و منطقی پاسخ دادند . پاسخ ها به کمیته ی امور زیربنایی فرمانداری شهرستان رفت و بیش از یک ماه طول کشید تا این کمیته تشکیل شد و در نهایت پرونده ظاهرا آماده شده به اداره ی کل راه و شهرسازی که مدیر کل آن دبیری کمیسیون امور زیربنایی و شهرسازی استانداری را عهده دار است ، ارسال شد . پس از دریافت مصوبه ی فرمانداری شهرستان ، مسئول بررسی پرونده ها در اداره ی کل راه و شهرسازی با دفتر گلستان میمه تماس گرفت و از ضرورت داشتن ۱۲ استعلام دیگر در پرونده سخن گفت . حالا بیش از ۶ ماه از آغاز درخواست مجوز برای احداث کارخانه در زمینی که در اختیار یکی از بزرگترین تعاونی های تولیدی استان قرار داد و نه زمین جدید می خواهد و نه مصرف منابع آب جدید ، می گذرد . به هر تقدیر روز دوشنبه و با چند نوبت مراجعه به اداره ی کل راه و شهرسازی استان نامه ای مبنی بر رفع نواقص پرونده بازگشت به نامه ی فرمانداری شهرستان شاهین شهر و میمه ارسال شده است و علیرغم دو روز مراجعه ی پی در پی مسئولینی از گلستان میمه به فرمانداری هنوز استعلام های ۱۲ گانه در واحد فنی فرمانداری که وظیفه داشته است در فرصت چند ماهه استعلام ها را ارسال و جواب گرفته باشد ، تهیه نشده است . با نگرانی از این طولانی شدن فرایند درخواست مجوز ، در حالیکه بنا داریم در دهه ی فجر کلنگ زنی داشته باشیم و و در دهه ی فجر ۱۳۹۷ کارخانه را افتتاح کنیم و قرار داد ساخت کارخانه ی میمه دو قبضه شده و علاوه بر بنیاد برکت  به امضای نماینده و فرماندار محترم نیز رسیده است و در هر اداره ای هم به دلیل ارتباطاتی که وجود داشته است کارمان را زود راه انداخته اند و نماینده ی محترم و فرماندار محترم هم برایمان زنگ زده اند  ، هنوز موفق به دریافت مجوز نشده ایم . امروز صبح علی المعمول در بررسی سایتهای کشوری این مقاله را از سایت الف دیدم . گفتم بی مناسبت نیست که در صبح میمه ارائه شود تا ببینیم چرا استان اصفهان نرخ بیکاری بالاتری نسبت به همه ی کشور دارد و شهرهای بیشتری از این استان نیز صحنه ی بروز ناآرامی های اخیر بوده است و چرا ایران رتبه ۱۲۴ را در بین کشورهای دنیا از نظر سهولت کسب و کار دارد و  … و …

 

به نقل از سایت الف مورخ ۹۶/۱۰/۲۰ :

کشورمان را باید کشور مجوزها نامید، شما برای انجام هر کاری میبایست مجوز بگیرید، می خواهید در زمین متعلق به خودتان یک واحد تولیدی ایجاد کنید می بایست از دستگاهها و وزارتخانه های مختلف مجوز بگیرید، می خواهید چیزی را تولید کنید و در بازار بفروشید یا صادر کنید باید مجوز بگیرید، می خواهید به طیف محصولاتتان محصولی جدید را اضافه کنید میبایست مجوز بگیرید، می خواهید برای کارگرانتان سالن غذاخوری جدید ایجاد کنید میبایست مجوز بگیرید، می خواهید مواد اولیه خط تولید تان را وارد کنید میبایست مجوز بگیرید، می خواهید محوطه کارخانه را اسفالت کنید می بایست مجوز بگیرید.

وبا کمال تاسف هر چه کار، تولیدی و اشتغال زاتر، تعداد مجوزها بیشتر و سخت گیرانه تر، و به برکت کیسه گشاد نفت در طی زمان تا دلتان بخواهد دستگاههای عریض و طویل دولتی درست شده است که مجوز بدهند و انگیزه ها را در این فرایند از بین ببرند  و به برکت همین مجوزها که بعضا ماهها و سالها اخذ آن طول میکشد رتبه ایران درزمینه سهولت کسب و کار ۱۵۲ از ۱۸۹ شده است که ردیف و مرتبه رفوزه هاست.

و جالب است که همه این مجوزها نیز با استدلال اینکه میخواهیم جلوی فساد و هرج و مرج را بگیریم صادر می شود درحالیکه به گواهی مشاهدات و آمارها، هر چه کشوری فرآیندهایش در دادن مجوزها بیشتر، فسادش بیشتر است، هرچه رتبه اش در این رتبه بندی پایین تر، فسادش بالاتر. براستی چه باید کرد؟ آیا از دیگر کشورهائی که رتبه های بهتری در زمینه کسب و کار دارند نمی‌توان آموخت؟

بیایید به سه شاگرد اول تا سوم این کلاس یعنی نیوزلند و سنگاپور و دانمارک سری بزنیم. در همه این کشورها شما قادرید در کمتر از ۴۸ ساعت کسب و کاری را آغاز کنید. جالب اینجاست که این سه کشور به لحاظ سلامت اقتصادی نیز جزء بهترین ها در سطح جهان هستند. براستی اینها چه می کنند که ما نمی کنیم؟

در یک کلام و بعنوان یک عامل تعیین کننده و بسیار کلیدی این کشورها بجای “مجوز”، “ضوابط” میدهند.

شما برای انجام هر کسب و کاری اعم از کوچک – متوسط ویا بزرگ می توانید از مرجع مربوطه ،کتابچه ضوابط ایجاد آن را دریافت کنید.و مطابق آن بدون آنکه لازم باشد به مرجعی مراجعه کنید مراجعه کنید کسب و کارتان را راه اندازی نمائید. منطق این کار هم اینست که شما بعنوان سرمایه گذار هیچگاه سرمایه تان را با زیر پا گذاشتن ضوابط در معرض ریسک و خطر قرار نخواهید داد. در این کشورها سازمانهای دولتی بسیار چابک و بسیار کوچک اند، زیرا آنها تنها دو کار را می بایست آنجام دهند.

۱-  تدوین ضوابط و به روز نگهداشتن آنها.
۲- نظارت آنهم با حداقل نیروی انسانی و بکارگیری بهترین و موثرترین شیوه ها.
امید آنکه دستگاهای دولتی ما بخاطر مصالح عالیه کشور دست از این روش نامیمون و نامبارک مجوز دادنها بردارند و اعطای ضوابط را جایگزین اعطای مجوز نمایند.
انشاالله…