علی اسماعیلی – هاشمی بزرگ اسوه ی صبر و استقامت بود

انما المومنون الذین آمنوا بالله و رسوله ثم لم یرتابوا و جاهدوا باموالهم و انفسهم فی سبیل الله اولئک هم الصادقون( حجرات – ۱۵ )
هرگاه که آثار شهید بهشتی یا امام موسی صدر و یا شهید مطهری و دکتر شریعتی وشهدای بزرگوار اوایل انقلاب را مطالعه میکنم با این که شخصیت و دوران آنها را درک نکرده ام اما بعد از ۳۸ سال که از انقلاب میگذرد همچنان احساس میکنم چقدر در جامعه و موقعیت کنونی جای این بزرگواران خالیست.همچنان خلا وجود بهشتی در جامعه ما به شدت احساس میشود.بزرگانی که با اندیشه و عمل خود به جامعه جهت دادند.حالا درک میکنم چرا امام بزرگوار در غم شهادت مطهری بزرگ گریست و اورا علامه ای بی نظیر نامید.جهت دادن به جامعه. شکل دادن اندیشه ها و شخصیتها و حفظ ساختار درست جامعه و درک درست و به موقع آسیبها و درمان آنها کاربزرگیست که از عهده ستاره هایی مانند مطهری و بهشتی بر می آمد.برای یک جامعه بسیار سخت است که نخبگانی مانند امیر کبیر، سید جمال اسد آبادی، نواب صفوی، علی شریعتی، موسی صدر، مطهری، بهشتی، باهنر و هاشمی رفسنجانی را تربیت کند . در جامعه ای که نوادر و نوابغی این چنین کم هستند حفظ و احترام به آنها از ضرورت و اهمیت بالایی برخوردار است. و متاسفانه در جامعه ایران توجه به نخبگان بعد از شهادت و رحلتشان اتفاق می افتد. و این یک آسیب بسیار بزرگ و نابخشودنیست. و ما چقدر کم عبرت میگیریم در حالی که سرنوشت امیر کبیر بزرگ و نواب صفوی و بهشتی مظلوم را تجربه کرده ایم اما باز هم همان راه را میرویم.تعریف و تمجید از شخصیتها و نخبگان جامعه بعد از فوت و یا شهادتشان به چه کار می آید وقتی از عهده حفظ و حراست از آنها بر نمی آییم. هاشمی بزرگ اسوه صبر و استقامت بود . چه قبل از انقلاب و در دوران مبارزات با رژیم شاه و چه در دوران دفاع و مقدس و بعد از آن در دوران سخت و حساس سازندگی . هیچ شخصیتی در طول تاریخ ۲۵۰ ساله ایران نبوده که به این اندازه به فکر توسعه و سازندگی ایران باشد و در مقابل مورد هجوم بی امان از طرف دشمنان و دوستان نادان انقلاب باشد.باز هم جمله جانگداز امام در ذهنهاو اینبار برای هاشمی عزیز تداعی می شود که هاشمی مظلوم بود و مظلوم ماند .
هاشمی رفسنجانی به جامعه ایران بعد از انقلاب جهت بزرگی داد . جهت اخلاق و تدبیر. هاشمی به همه آموخت که اخلاق زیربنای زندگیست. سیاست بدون اخلاق ، دین بدون اخلاق، اجتماع بدون اخلاق کارآمد و موثر نخواهد بود و این بزرگترین جلوه شخصیت هاشمیست . هر چند اورا سردار سازندگی و امیر کبیر ایران نامیدند اما به حق او اسوه صبر ، اخلاق و تدبیر بود.وجودش برای انقلاب و مخصوصا موقعیت کنونی و بسیار حساس جمهوری اسلامی یک غنیمت و نعمت بزرگ بود. فقدانش ثلمه بزرگی برای جمهوری اسلامیست که به تدریج حقیقت آنرا خواهیم فهمید. خدایش بیامرزد و این بزرگ مرد را با سرور شهیدان ، امام حسین (ع) و مرادش امام خمینی (ره) و یاران شهیدش محشور نماید