حاجی: یک مددجو ۶۰ هزار تومان ؛ خجالت زده هستم

2017-01-02
55 بازدید

حماسه سازان؛ نماینده مردم شریف شهرستانهای شاهین شهر و میمه و برخوار در دوره های نهم و دهم مجلس شورای اسلامی، در جلسه علنی شنبه ۱۱ دی ماه ۹۵، در موافقت با پیشنهاد الحاقی به ماده ۴۹ درخصوص کمک به مدد جویان کمیته امداد و بهزیستی، صحبت کرد. حسینعلی حاجی موضوع پایین بودن سطح کمک […]

۷۴۲۸۳۶۷۷_۸۱۴۷۳۳۰۲eabcb-598x400

حماسه سازان؛ نماینده مردم شریف شهرستانهای شاهین شهر و میمه و برخوار در دوره های نهم و دهم مجلس شورای اسلامی، در جلسه علنی شنبه ۱۱ دی ماه ۹۵، در موافقت با پیشنهاد الحاقی به ماده ۴۹ درخصوص کمک به مدد جویان کمیته امداد و بهزیستی، صحبت کرد.

حسینعلی حاجی موضوع پایین بودن سطح کمک به مددجویان سازمان بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی(ره) را درد مشترک همه جامعه دانست و ضمن تأکید بر اینکه کسانی در جامعه ما هستند که شب گرسنه سر بر زمین می گذارند، گفت: این ۵۰ هزار تومان که به یک مدد جو داده می شود، با این وضعیت معیشتی که داریم، با قیمت گوشتی که داریم، با قیمت حبوباتی که داریم، آیا فقط پول نانش می شود؟ پنیر هم نخورد، خورشت هم نخورد.

عضو کمیسیون تلفیق برنامه ششم توسعه کشور با طرح این سؤال که یک مددجو باید چه کار کند؟ به قبض های آب، برق و گاز که پرداختش برای آنها دشوار است، اشاره کرد و افزود: بنده از این که به یک مددجو ۶۰ هزار تومان می دهیم، خجالت زده هستم، واقعاً شرمنده هستم.

عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس به دو موضوع جدا در این پیشنهاد پرداخت و ادامه داد: اولین موضوع پرداخت تسهیلات به مددجویان است تا بتوانند با ایجاد شغل، درآمد داشته باشند و نکته دوم این پیشنهاد، افزایش کمک یا مستمری برای کسانی است که از کار افتاده هستند.

شایان ذکر است ماده (۴۹) برنامه ششم توسعه کشور در خصوص هدفمندی یارانه ها و نحوه توزیع منابع حاصل از آن در طول سال های برنامه است.

متن کامل صحبتهای آقای حاجی به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم؛ من از همه همکاران عزیز و گرامی خواهش می کنم این چند جمله را دقت بفرمائید، دردی است مشترک، دردی است که هر روز در دفترتان با آن روبه رو هستید، بین جامعه و بین مردم باشید، می بینید، مشاهده می کنید، فرقی هم نمی کند چه در کلان شهرها، چه در شهرهای کوچک و چه در روستاها باشد، این درد مشترک ماست.

عزیزان!؛ موضوع فقر مطلق است، کسانی که هیچ چیز برای خردن ندارند، کسانی که توانایی انجام کار ندارند، موضوع کسانی هستند که روی ویلچر نشسته و نمی تواند کار کند، موضوع کسانی است که نابینا و ناشنو هستند، موضوع کسانی است که معلولیت دارند، موضوع کسانی است که شب گرسنه سر بر زمین می گذارند.

عزیزان!؛ این تصمیم امروز می تواند این مساله را حل کند، این ۵۰ هزار تومان، ۶۰ هزار تومان که امروز به یک مدد جو داده می شود، خدا وکیلی آیا فقط پول نانش می شود؟ فقط پول نان، پنیر هم نخورد، خورشت هم نخورد، گوشت هم نخورد، با این وضعیت معیشتی که داریم، با قیمت گوشتی که داریم، با قیمت حبوباتی که داریم، واقعا یک ممدجو چه کار کند؟  آیا برود مثلا جانش را یک طوری از بین ببرد؟

مگر ما مسئولیت نداریم؟ این همه اصول قانون اساسی داریم.

خواهشم از همه عزیزان این هست، توجه داشته باشید!

قبض برق، آب، گاز، خدا وکیلی خودتان بگویید چند نفر در هفته، در ماه سراغ شما می آیند که قبض گازشان را نمی توانند بپردازند؟

بنده از این که به یک مددجو ۶۰ هزار تومان می دهیم، خجالت زده هستم، واقعا شرمنده هستم.

خواهشم این است توجه کنید، در این پیشنهاد دو معقوله وجود دارد، یکی این است که ما وام بدهیم، بله اگر این وام را بدهیم بخشی از مددجویان بهزیستی و کمیته امداد می توانند کم بشوند.

چرا مخالف محترم می گوید که اضافه می شوند؟ کم می شوند. اتفاقا وقتی که شغل ایجاد شود، شغلی که بتواند درآمد داشته باشد، چرا دیگر بخواهد ممدجو باشد؟

نکته دوم هم برای کسانی هست که هیچ کاری نمی توانند انجام دهند، از کار افتاده و بی درآمد هستند، ما بیاییم یک عددی را بیاوریم، الان حدود ۶۰ هزار تومان داده می شود، در این پیشنهاد گفته شد بتوانیم حداقل ۴۰۰ هزار تومان بدهید، آیا این بد است؟ به نظر می رسد که این یارانه ها بیشتر حق این افراد است.

لذا خواهشم این است که با این پیشنهاد موافقت کنید تا بتوانیم از تعداد کسانی که به دفترمان مراجعه دارند، کاهش بدهیم، حتی آنهایی که روی مراجعه به دفاتر ما هم ندارد، ولی گرسنه هستند، آن ها هم بتوانیم یک چیزی از طریق کمیته امداد و بهزیستی به دست شان برسانیم.