محمدتقی معینیان – ضرورت تشکیل کانون و صندوق بازنشستگان میمه

دوران بازنشستگی با پایان آخرین سال اشتغال آغاز می‌شود و افراد دارای تجارب و دانش گرانبهای فنی و تخصصی با دریافت حکم بازنشستگی (به رغم برخورداری از سلامت و توان جسمانی) از چارچوب سازمانها و ارگانهای دولتی، شبه دولتی و کارگاه‌ها و کارخانجات و شرکتها و کلیه سیستمهای خدماتی، تولیدی و اداری دولتی و غیر دولتی خارج میشوند. امروزه در بسیاری از کشورهای جهان برنامه هایی برای استفاده مجدد از این سرمایه های معنوی طراحی و بازتعریف شده است. متأسفانه در کشور ما هر از چند گاهی پیشنهاداتی مطرح می‌شود که بدلیل کم توجهی مسئولان، تاکنون هیچ یک صورت اجرایی نگرفته اند.
بازنشستگی به عنوان یک واقعیت اجتماعی، پدیده مهمی است که برای همه کارکنان کارمندان و کارگران اتفاق می افتد و دارای تبعات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است. این مقوله با روند رو به رشد میتواند تأثیر بسزایی در برون داد بحرانهای مهمی در حوزه های درمانی، رفاهی و معیشتی فرد بازنشسته داشته باشد.
افزایش قانونی سن (امید به زندگی) باعث شده که تعداد حداقل سه چهارم بازنشستگان برای انجام کار از توان و سلامت جسمی کافی برخوردار باشند و به همین دلیل این افراد برای جبران کاهش درآمدها می توانند در مشاغل دیگری مشغول به کار شوند. زمانی می گفتند اگر سن شما از پنجاه سالگی گذشته است بدون آنکه هنوز یک سرمایه گذاری موفق راه اندازی کرده باشید، دیگر دیر شده است و محکوم هستید که شانس کارآفرینی را از دست بدهید. بررسی کارشناسان و خبرگان کارآفرینی نشان میدهد که اهرم و قدرت نفوذ کارآفرینان موفق، تجارب و ویژگیهای آنهاست که در توسعه بینش منحصربه فرد و سرمایه گذاری های آنها نقش دارد و در دنیای واقعی کسب و کار کارآفرینان زیادی دیده میشوند که در سنین بالا کسب و کارهایی را راه اندازی و به موفقیتهای بزرگی دست یافته اند، خوشبختانه در بخش میمه از اینگونه بازنشستگان کم نیستند.
قانون تأمین اجتماعی ۴ دهه پیش ایران سن (امید به زندگی) را ۵۶ سال تعیین نموده بود و شاغلان با ۳۰ سال سابقه و ۵۰ سال سن بازنشسته می¬شدند خوشبختانه با اصلاح قانون مذکور سن (امید به زندگی) به ۷۶ سال ارتقا یافته است و افراد شاغل می¬توانند تا سن ۷۶ سالگی کار کنند و سپس ۲۶ سال مستمری بازنشستگی دریافت کنند.
نیک میدانید که با شروع فصل بازنشستگی و خروج کارکنان از چارچوب مقرر اداری، به ساعات فراغت و بیکاری آنان افزوده و کم تحرکی و انزوا دامنگیرشان می‌شود و گاهاً با این تصور که دیگر پیر و ناتوان شده و فراموش شده اند از محیط های اجتماعی هم فاصله می گیرند و روز به روز افسرده و دلمرده تر میشوند. این معضل زمانی پیچیده می‌شود که با مشکلات اقتصادی و اجتماعی نیز دست به گریبان میشوند و در صورت عدم توجه، نتیجه آن بروز اختلالات روحی و روانی است که بر تفکر، خُلق و خوی و سلامت جسمانی این گروه تأثیر منفی میگذارد.
در اکثر نقاط کشور بازنشستگان با تأسیس کانون بازنشستگان و صندوق بازنشستگان جماعتی را تحت پوشش ایجاد تعاونیهای مختلف خدماتی، تولیدی به کارآفرینی و اشتغال مجدد مشغول یا از محل درآمدهای تعاونیها و یا از محل سود حاصله از سرمایهگذاری و تأسیس صندوقهای بازنشستگی بکار گرفته و بخشی از نیازهای مادی و اقتصادی اعضا را تأمین و با برنامه ریزی تورهای تفریحی، زیارتی و همایشهای گوناگون شرایطی را ایجاد کرده‌اند تا بازنشستگان قدری از محیط ساکن خود دور شوند، با دوستان و همکاران قدیمی دیدار کنند، از احوال یکدیگر باخبر شوند، ساعاتی را در کنار یکدیگر سپری نمایند و به هم صحبتی در فضایی صمیمانه بپردازند.
در بخش میمه جماعت زیادی بازنشسته وجود دارد که بحمدالله اکثراً در صحت و سلامت هستند و توان و نیرو و تخصصهای زیادی برای انجام انواع و اقسام فعالیتهای درآمدزا دارند اما متأسفانه به دلیل عدم وجود انسجام و نداشتن تشکیلات منظم، اکثراً بیکار و سرگردان در خانه و شهر پرسه میزنند و بعضاً در تأمین حتی معیشت خانواده خود در فشارند (چون حقوق بازنشستگی پاسخگو هزینه های زندگی تجملاتی امروزی نیست) بعضی از این عزیزان در زمینه اشتغال فرزندانشان، اخذ تسهیلات مالی و رفاهی و حتی امور بیمه درمانی خود مشکلاتی دارند که توان پیگیری و مرتفع سازی آنها را ندارند. میتوان با تأسیس کانون بازنشستگان و صندوق بازنشستگان، کلیه افراد بازنشسته در سطح بخش را تحت پوشش قرار داده تا این عزیزان با آرامش خاطر بیشتر و بهتری به فردا نگاه کنند و خود با حمایت کانون بتوانند در جهت رفع مشکلات و حصول نیازهای خود بکوشند.
تشکیل کانون و صندوق بازنشستگان بخش در شرایط حاضر، یکی از نیازهای ضروری است که افراد فعال اجتماعی شهر نظیر آقایان شیبانی، گنجی و سایرین باید در این زمینه دست بکار شوند و با تأسیس کانون و صندوق بازنشستگان بخش، خدمتی ماندگار و پایدار به این قشر عزیز و بزرگوار بکنند.
محمد تقی معیینان