کشاورزی کارآمد ، محور اقتصاد مقاومتی

خبررسان ، هفته نامه ی شهرستان شاهین شهر و میمه در تازه ترین شماره ی خود که روز گذشته روی پیشخوان روزنامه فروشی ها قرار گرفته  مقاله ای از آقای عبدالرضا شیبانی را به زیور طبع آراسته است . نظر به اهمیت موضوع متن کامل مقاله ی موصوف ارائه می گردد .

عبدالرضا شیبانی : اگر نگوییم بسیاری ، جمعی از صاحب نظران عرصه ی کشاورزی بر این اعتقادند که خشت اول و سنگ بنای اقتصاد مقاومتی ، کشاورزی است که باید درست و در جای خود قرار داده شود . نقش کشاورزی در توسعه ی اقتصادی را از دریچه ی جایگاه موثر تغذیه در رشد اقتصادی بهتر می توان تحلیل کرد . تغذیه بر بهره وری از نیروی کار بطور مستقیم تاثیر دارد و با افزایش امید به زندگی نقش غیر مستقیم خود را در رشد اقتصادی ایفا می نماید . تحقیقات نشان داده است افزایش سرانه رژیم غذایی بر اساس کالری ، نرخ رشد اقتصادی کشورها را افزایش می دهد و سوء تغذیه باعث کاهش تولید ناخالص داخلی می شود. از اهمیت مبحث تغذیه در افزایش مستقیم و غیر مستقیم تولید ناخالص داخلی که بگذریم نقش دیگر بخش کشاورزی در فرایند توسعه و اتکا به اقتصاد مقاومتی ، ایجاد اشتغال ، کاهش فقر و جلوگیری از مهاجرت بی رویه به شهرها و بروز مشکلات فراوان اقتصادی و اجتماعی است . کشاورزی اگر از حالت سنتی خارج شده و به اقتصادی بودن و تامین معیشت بیانجامد در بخش میمه که به خط قرمز پدیده ی مهاجرت رسیده است می تواند باعث ماندگاری جمعیت و عدم مهاجرت های ناشی از اشتغال گردد . انسان کوچ نشین یا مهاجر اولیه نیز وقتی به اختراع کشاورزی رسید یکجا نشین شد و هنوز شهرها و بخش های کوچک از ظرفیتهای لازم برای کشاورزی اقتصادی برخوردار هستند و پرداختن به این ظرفیت ها می تواند مانع مهاجرت با تبعات مختلف اجتماعی و اقتصادی گردد . تردیدی وجود ندارد که کشاورزی برای اقتصادی شدن باید از شکل سنتی خارج شده و با بهینه سازی استفاده از منابع مهم و حیاتی آب و خاک که این یکی با اراضی خرده مالکی فعلی به سختی میسور است کاملا در ترازوی هزینه – فایده قابل تحلیل باشد . اقتصادی بودن مشاغل ایجاب می کند که فایده بر هزینه بچربد و این چربیدن در مقایسه با دیگر فعالیتهای اقتصادی تولیدی قابل توجه و توجیه باشد . بخش میمه با ۳۶۰۰ کیلومتر مربع وسعت به تنهایی بیش از نیمی از اراضی شهرستان را به خود اختصاص داده است و با برخورداری از منابع قابل احتساب آب شیرین و زمینهای حاصلخیز ، می تواند قطب کشاورزی در شمال استان اصفهان باشد . با اجرای شیوه های نوین آبیاری بسیاری از مناطق کوهستانی این بخش را نیز می توان بدون نیاز به تسطیح و تحمل هزینه های زیاد ناشی از آن ،زیر پوشش زراعت و باغداری قرار داد و بازارهای مصرف شهرهای بزرگ پرجمعیت مجاور و علاوه بر آن عبور جاده ی اصلی اصفهان – تهران از مرکز بخش میمه می تواند هزینه های توزیع تولیدات زراعی و باغی را نیز به میزان قابل ملاحظه ای کاهش دهد و به اقتصادی شدن کشاورزی بخش میمه کمک نماید . در رهگذر محوریت کشاورزی در اقتصاد مقاومتی نباید از این نکته غافل ماند که حفر چاههای غیر مجاز و برداشتهای خلاف پروانه از منابع آب بویژه در مجاورت تاثیرگذار یکی از بزرگترین قناتهای کشور بنام قنات مزدآباد علیرغم سرمایه گذاریهای جهاد کشاورزی استان و شهرستان در اجرای سیستمهای آبیاری نوین در سالهای اخیر و ارائه ی کمکهای بلاعوض دولتی چالش و تهدید جدی برای منابع آب و مآلا کشاورزی در این بخش محسوب می شود . در خاتمه و به دیگر سخن توسعه و پیشرفت اقتصادی تمام کشورها از جاده ی کشاورزی البته اقتصادی و مدرن عبور کرده است و ما نیز از این تجویز مستثنی نیستیم و علیرغم واقع شدن در یکی از مناطق خشک و کم باران می توانیم با استفاده ی بهینه از منابع آب و خاک نقش مهم خود را در رشد نرخ تولید ناخالص ملی و ایجاد اشتغال با اتکا به کشاورزی و صنایع تبدیلی آن ایفا نماییم .