پورمهدی ــ سپاسگزاری از مردم

بسم الله الرحمن الرحیم
«الحمدلله»
این که حمد از آن خداوند است خود موجب آن نمی شود که ما خدمت و زحمت دیگران را نادیده انگاریم بلکه در روایات آمده است:«مَنْ لَمْ یَحْمِد الناسَ لَمْ یَحْمَدالله» کسی که هنر و زحمت و تلاش دیگران را و در یک سخن خوبی ها و محاسن مردم را ستایش و سپاس نگوید نمی تواند سپاس گزار خداوند باشد. بنابراین٬ تشویق و سپاس از مردم بسیار مهم است ولی مهم تر آن است که کسانی که مورد تشویق و سپاس قرار می گیرند تشویق ها را به حساب خود واریز نکنند بلکه با خود بگویند:
« این همه آوازها از شَه بود
گرچه از حلقوم عبدالله بود»
درست مثل کسی که در باجه بانک نشسته و پیوسته پول های خرد و درشت را به دست او می سپارند او هم بلافاصله به صندوق واریز می کند٬ و اگر چنین نکند و حتی کمترین رقم آن به جیب بزند از کار محروم و از گردونه خارج می شود.
خداوند نیز کسانی را که سپاس دیگران را از آن خود می دانند و به نام خود تمام می کنند برای همیشه از الطاف و مواهب خود محروم می سازد.