احمدرضا ایراندوست – ادامه مطلب اوفتوری نشینی معمرین میمه

ادامه مطلب اوفتوری نشینی معمرین :
خدا نه کره آدم وی کس بو ! چمش ابی یایی نوینه ، تا یک سال پیش وقتی اته مه ور هاما تا مون اشویون یه چوپوق چاک کرون یه دوک پشمش برشته بو ! الان د این روجگار که ته ! تو پندری خومون حال و رومون ودر تره ؟ هاما جی هزار و یک عیب درمه اما بوروز ندیمه ، هوشو یه سر به شویون کیه حاج غولمعلی ، ام گا احوالش واپرسون ، بیچه ره خوش و جنش رو تاریکی د جر کرسی یخ د هوته بونده ، یکی نه بو یه چک او د ه این جن و مره د ،پابویون منقل شونم جر کرسی د برتا یه آتشم راس که و یه گوله زغالم د لاش نا خب وادشم بجند گه یه بار گاز نه شون گیره ، آرم گه د جر کرسی شونم نا ، نه زونی چندیشون داعا به که ، جن و مرد جر یه کرسی یخ یخ د رو تاریکی د هوته بون د هش گوم پاشون نشو بو ، اجاق کوری خیلی وده ، درسته گه وچه بابا آدم برتره تا گورد وابو ، اما هر چی بو این وختا د داد آدم ارسنده .
کوربوت کیسد د ایشده ود جوری دلم بسوت ، کوربوته برا تا یه چوپوق چاک کر مه ، ارو کیس توتوند خیلی پره ، اره الان سر رام د دکون عبسعل نیک نجاد د یه توتونم هاگه ، چند حسابش که ؟ مون پول قند و چایی و کوربوت و توتون این چیا ها ندون ، ها ندی ؟ لابد خیلی پاکیزه یی موفتی هاده ده ، نه با با چرا موفتی ؟ حسنعلی مون ورش د چو خطش راس کرده ، بیش به وته ، هر وقت بابام به مه هر چیش اگی هاش ده مون هاده دون ، مون جی گه خرچ زیادی نه درون ، همین قند چایبیه و یه کوربوت و یه کیلو نخود و یه دو تا شیشه نفت ، هفته ای یه توتون و اگر سر چوپوقه جی سالی یه بار بهمریه ، یه سر چوپوق ، مرتضی قصاب د جی اشیمه یه ده نار گوشت هاگیرمه بار کرمه ، اوش پیشیم اخریمه ، نخوداش و گوشته و سو زمینی جی شوم اکوییمه خو یه لقمه نون اخریمه ، خاب خدا شکرد گه وچد افومه ، خدا جی بیش را ارسنه ، خاب مون جی هر چی دارون و ندرون مال همینایه ، یه لت رزمون بر قهوه خونه د دا خاب در رو خط کت ، بشو یه چارتا کلش آرنا الان روش د یه لقمه نون برتره ، چه کار اکره روشده ، ماشین راس اکره ، بگه بلده ؟ لابود بلده ، ابی اون دوره ها نهه گه خو خر راکتیمه اشویمه سر و صحرا چند تا خروار ازمه مون بار اکه امون تا ، الان کارا ماشین اکره ، ویرد هه چن رو دوم چون د هاچش دیمه تا یه لوپ پرووه بهرمه ، الان پور فیض الله یه تره کتول داره ، ایراده یه بغل بافه د روش انی اورا د حوردوا کرده برریجه ، هاما خیلی سختی و بدبختیمون بکشا ، چندی باله مون دردا ، لتیون د یه کردمون دا خو مش رمضعلی بشوییمه اسبار کف پاهامون توع ولش به خوست ، مگه توموم ابو ، کرد یه بیست و پی من توم بو سه رو هاما دو تایی بیمون ادا ، رز لورک مش رمضعلی مون اگا اوورده بجنمه ، نه زونی چه مون بکشا ؟ حته کارا خیلی راحت وابویه ، اوسدااسدولاه جی کارو بارش کساد گردیه ، پره اشوا مون قبلنا سالی دویست جفت گویه مون وادشت ، الان ابی یکی گوییه پاش نکره ، این پور حکیم اسمعیل یه کوش فروشیش دم میون ده د تاق نایه ، وار اوسداسدولاش بالا نا ، مردم جی خیلی عوض ببونده ، ابی یکی تنبون جی پاش نکره ، قووا و تنبون جی ابی مشتری ندره ، هاماها جی اگه این تنبونا پامون نکرمه ابی بعدز هاما جی ابی یکی تنبون دبیت واندزه ، خاب روجه گار عوض ببویه ، اشویمه جر گنبذ د هاچشدیمه آق علرضا اتمه مسئله ش اوا ، صداش د همه ارسا ، الان جر گنبذ دا ها نبوچشت اندقه این بولن گوها سوت اکشه آدم سرش توع اشه ، خاب ولش که ولش که یه چوپوق بی چاک تا مون پابون به شون دوکون دایی میزاحسن د یه فتیله و یه شیشه نفت هاگیرون چرامون را ، چند رووه این فتیله چرایه خلاص بویه هی دست د بالا کشمه ابی خب نفت بیش نرسه ، فتیله نوش اگی ، عام نعمت جی آرو بر نمه ؟ پیشیمیه دم حموم گورده د عاروسشم دی یه کاسه شورواش دا اشو ، اموا کوا شی ؟ اشوا عام نعمت به چیه ، یه دو تا قاشق شوروام راس کرده ببرون هاشدون به خره بلکوم سر و سینش نرم وابو ، دو رووه خیلی اکوهه ، هر چی جی گرم گوش مون دارده فایده ش ندرده بو ، عاروس خبی داره ، پابیمه کم کم بیشمه مچد یه دو رکت نوما هاکرمه و بیشمه یه لوقمه نون بخرمه و بگیرمه بوسمه ، التماس دعا خدا قوبول کره ، مون جی تا دایی میرزا حسن درش نبسته بشون یه سری دردون و بشون کیه ، خدا حافظ شما ! خدا حافظ ادامه این گفتگوی اوفتوری نشینها در مطلب بعدی ، یا حق خدا نگهدار