کیمیا – دریاب در پارسی

سروده ای ناقابل تقدیم به اهل ادب
گوهر اگر خواهی بسی یا طالب مهر کسی                      خواهی به مقصودت رسی در یاب درّ پارسی
گر اهل عقل و منطقی برعلم و حکمت شایقی                    مجذوب علم سابقی در یاب درّ پارسی
گر عاشق و دلداده ای در کام عشق افتاده ای                     در بند جام و باده ای در یاب درّ پارسی
گر شاعر و فرزانه ای جویای یک در دانه ای                         یا تشنه ی پیمانه ای در یاب درّ پارسی
در مانده ی دردی اگر درمان نگشته کارگر                              اکسیر جادویی نگر در یاب درّ پارسی
راه سعادت طالبی پند و نصیحت طالبی                        یا علم و حکمت طالبی در یاب درّ پارسی
سرخ وسیاهی یا سپید محکم و یا لرزان چو بید                          گر خوش دلی یا نا امید در یاب درّ پارسی
در عهد پیری یا شباب در حال بیداری و خواب                        جویای گنج بی حساب در یاب درّ پارسی
پندی ز” سعدی” گوش کن از جام “حافظ”                            نوش کن عقل و دلت مدهوش کن در یاب درّ پارسی
“فردوسی” استاد کهن “شه نامه” آن درّ سخن                          شمع و چراغ انجمن در یاب درّ پارسی
حیف است بیتی نشنوی از فخر عالم “مولوی”                           “دیوان شمس” و “مثنوی” در یاب درّ پارسی
تکریم کن “خیّام” را آن عالم خوش نام را                             فخر همه ایّام را در یاب درّ پارسی
بشنو حدیث عاشقان اندوه “فرهاد” جوان                            “لیلی و مجنون” را بخوان در یاب درّ پارسی
از اهل فضل روزگار “قیصر”،”اوستا”،”شهریار”                           “پروین”و”نیما”و”بهار” در یاب درّ پارسی