پور مهدی – منشا همه ی خوبی ها چیست ؟

بسم الله الرحمن الرحیم
در عالم هستی موجودی برتر از پیامبرگرامی اسلام نیست.امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: ما برء الله نسمه خیرا من محمد(ص)؛ خدای متعال موجودی بهتر از محمد(ص) نیافریده است. پیامبر عظیم الشأن اسلام الگوی کامل برای زندگی فردی و اجتماعی است.

حق مر او را بر گزید از انس وجان                         رحمه للعالمینش خواند از آن

یک دهان خواهم به پهنای فلک                               تا بگویم مدح آن رشک ملک

یکی از سیره های پر اهمیت آن حضرت شرح صدر است. سیره ای که خداوند در قرآن از آن با عظمت یاد می کند وآن را یکی از منت های بزرگ خویش بر پیامبرش بر می شمارد. آنجا که فرموده است:« ألم نشرح لک صدرک و ضعنا عنک وزرک الذی انقض ظهرک و رفعنا لک ذکرک؛ آیا ما سینهٔ تو را گشاده نساختیم٬ و بار سنگین تو را از تو بر نداشتیم؟! همان باری که سخت بر پشت تو سنگینی می کرد! و آوازهٔ تو را بلند ساختیم.» از شرح صدر و گشادگی سینهٔ اوست که بار سنگین رسالت بر حضرتش قابل تحمل بود. بار سنگینی که پشت انسان را خم می کند.و همین شرح صدر است که او را در برابر همهٔ ناملایمات سربلند و پیروز می گرداند و خداوند آوازه اش را بلند می سازد. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند:«إن هذه القلوب آوعیه فخیرها أوعاها؛ این دل ها ظرف های علوم وحقایق و اسرارند و بهترین آن ها نگاه دارنده ترین و بزرگ ترین آن هاست.» هرچند قلم و بیان عاجز از درک روح بلند الهی آن بزرگوار است٬ اما؛

آب دریا را اگر نتوان کشید                          هم به قدر تشنگی باید چشید

امام حسن عسکری(ع) می فرماید:« أنما اتخذ الله أبراهیم خلیلا لکثره صلاته علی محمد وأهل بیته؛ خدای متعال حضرت ابراهیم(ع) را به خاطر بسیار صلوات فرستادن بر محمد و اهل بیتش (ع) به مقام خلت و دوستی خودش انتخاب کرد.» چرا حضرت ابراهیم(ع)٬ خلیل و دوست خدا شد؟ چون چهارده معصوم(ع) مقرب و عزیز خدا هستند. هر کس هم به آن ها نزدیکترباشد٬به.خدامقربتراست. شرح صدر یعنی این که انسان سینه دار و بزرگ باشد. اصلا منشأ همهٔ خوبی ها ٬ بزرگی و شرح صدر است. منشأ همهٔ رذائل و بدی ها کوچکی است.اهل بهشت شرح صدر دارند و اهل جهنم ضیق صدر. هر کس را خدا می خواهد هدایت کند ٬ اول کاری که می کند٬ دل او را باز می کند و به سینه اش گشایش می دهد. خداوند خطاب به پیامبرش می فرماید:«إنا فتحنا لک فتحا مبینا؛ ما فتح و گشایش بزرگ برای تو فراهم کردیم.» در ادامهٔ آن می فرماید:«لیغفرک الله ما تقدم من ذنبک؛ تا خداوند گناهان گذشتهٔ تو را ببخشد» در روایات آمده است: دغدغهٔ پیغمبر عظیم الشأن اسلام برای گنهکاران این امت بوده است. خدای متعال می فرماید: من این گرهٔ دل تو را باز می کنم. چون معمولا ناراحتی و نگرانی یک پدر و مادر و یک معلم٬ برای بچه های نادان است.بچه های خوب نگرانی و ناراحتی ندارند. بچه ای که درس نمی خواند٬گرفتاری روحی وجسمی دارد٬ نگران کننده است. از این جهت غصّه بر دل پیغمبرسنگینی می کرد.و خدا فتح عظیم به او داد. یعنی به او گشایش سینه دادتا غصّه نخورد.یعنی همهٔ دوستان و شیعیان اهل بیت را می بخشیم و می آمرزیم. چنانکه امام صادق(ع) فرمودند:«ما کان له ذنب و لا هم بذنب ولکن الله حمله ذنوب شیعته ثم غفرها له؛ پیامبر خدا نه گناهی داشت و نه هرگز تصمیم به گناهی گرفت٬ ولی خداوند گناهان شیعه را به آن حضرت تحمیل و بعد از آن همه را به احترام حضرتش بخشید.» هر کس را که خدا می خواهد هدایت کند٬ اولین کاری که با او می کند او را بزرگ می کند.« فمن یرد الله أن یهدیه یشرح صدره للإسلام؛ آن کس را که خدا بخواهد هدایت کند٬ سینه اش را برای پذیرش اسلام گشاده می سازد» وقی می گوییم: این مطلب را شرح بده٬ یعنی آن را باز کن.« و من یرد أن یضله یجعل صدره ضیقا حرجاکأنما یصعد فی السماء کذلک یجعل الله الرجس علی الذین لا یؤمنون؛ و آن کس را که به خاطر اعمال خلافش بخواهد گمراه سازد٬ سینه اش را آن چنان تنگ می کند که گویا می خواهد به آسمان بالا برود٬ این گونه خداوند پلیدی را بر افرادی که ایمان نمی آورند قرار می دهد!» خدا هم راه جهنم و هم راه بهشت را باز گذاشته است و همهٔ وسائل آن را هم فراهم کرده است. می فرماید:«کلا نمد هؤلاء و هؤلاء من عطاء ربک و ما کان عطاء ربک محظورا؛ هر یک از این دو گروه را از عطای پروردگارت٬ بهره و کمک می دهیم٬ و عطای پروردگارت هرگز از کسی منع نشده است.» هر کس راه ضلالت و گمراهی و شرّ را پیش گیرد٬ اگر خدا بخواهد گمراهی او را مهر و امضا کند.انسان های تنگ نظر و کوچک٬ همه جا را نمی بینند٬ اصلا زندگی کردن با آن ها عذاب سختی است.دیده اید که گاهی غم و غصّه چطور به انسان فشار می آورد؟ انسان های تنگ نظر و کوچک بین هم همین طور هستند. همیشه در تنگنا هستند. همیشه ایرادگیر و منفی باف هستند. دائما انرژی منفی به دیگران می دهند.
منبع:وسعت دل ــ حبیب الله فرحزاد