پورمهدی : به حال خودت نگاه کن ببین چگونه ای ؟

بسم الله الرحمن الرحیم
وقتی به یک بوته گل آب می دهی٬ ریشه های ریز و درشت گل تمام آب را بالا می کشد و به ساقه ها٬ گل ها٬ گلبرگ هاو برگ ها می رساند وهمه را سیراب و با طراوت می کند. اما همین آب را وقتی که به یک گیاه خشک و خشکیده می دهی٬ هیچ تفاوتی برای او نمی کند. یعنی چه آب بدهی ٬ چه ندهی یکسان است! و چه کم ٬ چه زیاد فرقی نمی کند!تفاوت مؤمن با کافر دقیقا یک چنین تفاوت روشنی است.اگر آیات الهی را که مثل آب حیاتمی ماند برای یک مؤمن تلاوت کنی او رشد می کند٬ بالا می رود٬ سبز و خرّم می شود و اگر تلاوت نکنی پژمرده و افسرده می شود. اما کافر این طور نیست. کافر مثل همان گیاه خشک می ماند؛یعنی چه برای او تلاوت بکنی٬ چه نکنی هیچ تأثیر و تأثری در روح و روان او رخ نخواهد داد.و این نکته ای است که قرآن کریم از آن یاد کرده است:
«إنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا»
کسانی که کفر ورزیدند و چشم پوشی کردند و حق و حقیقت را ندیدند٬
«سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ»
برای آنان یکسان است.
«أأنْذَرْتَهُمْ أمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ»»
چه آن ها را بترسانی٬ چه نترسانی٬
«لٰایُومِنُونَ» بقره/۶
ایمان نمی آورند.
مثل همان گیاه خشک که ریشه هایش آن آب ها را نمی پذیرد. این آیه در حقیقت دارد به ما یک فرمول می دهد و می گوید: به حال خودت نگاه کن٬ ببین چگونه ای؟یک وقتی بود تا یک آیه ای می شنیدی دلت از جا کنده می شد؛ امروز هم آیا همین طوری؟ یا نه ٬ برایت مساوی است؛ چه بشنوی چه نشنوی هیچ فرقی نمی کند؟
منبع:مجموعه بیانات تمثیلی از ایه الله حائری شیرازی٬ وحجج اسلام قرائتی٬ طیب٬رنجبر٬فاتحی و…