احمدرضا ایراندوست : امروزه بدون اغراق باید بگوییم از شیر مرغ تا جان آدمیزاد وجود دارد که صد البته برای خریدن آن نیاز به پول است که فعلا آن هم از کار و زندگی ما رخت بر بسته و به کلی قهر کرده و کی خیال بازگشت دارد خدا میداند. این روزها پدر و مادرها […]
احمدرضا ایراندوست : امروزه بدون اغراق باید بگوییم از شیر مرغ تا جان آدمیزاد وجود دارد که صد البته برای خریدن آن نیاز به پول است که فعلا آن هم از کار و زندگی ما رخت بر بسته و به کلی قهر کرده و کی خیال بازگشت دارد خدا میداند.
این روزها پدر و مادرها سعی میکنند ، از گلوی خود بزنند تا خواسته فرزندشان را برآورده سازند ، این خصلت هم فقیر و غنی نمیشناسد و همه والدین در هر رتبه و توان اقتصادی که باشند دوست دارند لقمه را از دهان خود خارج ساخته و در دهان فرزند بگذارند.
از روزی که فرزند پا ی به دنیای جدید میگذارد ، والدین سعی میکنند ، بهترین البسه و اغذیه و اشربه را برای این طفل تازه به دنیا آمده فراهم نمایند.از بهترین برندهای پوشک که امروزه به لطف شبکه های ماهواره ای و تلویزیونی شاهد تبلیغات اسامی گوناگون هستیم تا بهترین کمک غذاهایی که در کنار شیر مادر برای تامین ویتامین های بدن نوزاد تهیه میشود، بهترین سیسمونی ها که شامل تخت و کمد و لحاف و پتو و نی نی لای لای تا رو روک و کالسکه و ملزومات شیر و غذاخوری و پشه بند و انواع و اقسام وسایلی که شاید هیچ گاه کودک به آن هم نیازی پیدا نکند در اتاق کودک چیده میشود ، از آنجا که جامعه ایران جوان بوده ، پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها هم جوانتر از دوران کودکی ما هستند و همین جوانی باعث گردید تا بهتر نیازهای کودکان را درک کنند. بودن پول بیشتر هم در این دوران سبب خوش به حالی کودکان این روزگار شده است.
همین که کودک به سنین چهار و پنج سالگی رسید و توانست زبان باز کند و معنی جملات را بفهمد ، خواسته هایش نیز شروع میشود.امروزه هر کدام از کانالهای تلویزیون را که نگاه کنیم ، تبلیغات گوناگونی از تنقلات باضرر و بی ضرری را مشاهده میکنیم که در خلال برنامه ها و حتی به صورت زیر نویس کودکان را هوایی میکند ، حتی برخی از تولید کننده گان در تبلیغات خود از کارتون های مورد علاقه بچه ها و انواع و اقسام انیمیشن ها نیز بهره گرفته تا بلکه مشتریان بیشتری را جلب نمایند.
اگر در دوران کودکی ما فقط آدامس قلقلی و آدامس خروس نشان و آبنبات های مدادی شکل رنگی وجود داشت ، امروزه انواع و اقسام پفک نمکی ها در مارک ها و مزه های مختلف به همراه چیپس و اسنک و پاستیل و انواع و اقسام شکلاتهای ایرانی و خارجی ، انواع و اقسام کیک ها و بیسگویت های متنوع که با بسته بندی های شیک و اغواکننده حتی بزرگترها را نیز به سر شوق می آورد ،
این روزها حتی برخی از والدین که علاقه بیش از حدی به کودکان خود دارند پای را از این فراتر گذاشته و برای خوردن تنقلات فرزندانشان برنامه ریزی کرده و طبق برنامه به آنها خوراکی میخورانند، تنقلات بعد از صبحانه نباید با بستنی عصر گاهی تداخل داشته باشد ، اگر روزگاری طعم و مزه بستنی علی عابد نهایت و سقف آرزوهایمان بود ، امروزه صدها نوع بستنی در قالب نونی و قیفی و لیوانی و کیم و جود دارد که در برخی از اوقات والدین به بهانه خرید و بستن دهان کودک خودشان نیز دمی به خمره میزنند.
اما با این همه نوع آوری در خوراکی ها و تنقلات ویژه کودکان ، باز هر روزه شاهد عرضه محصولات جدید تری هستیم که در داخل و خارج از کشور تولید شده و به شیوه های مختلف به دنیای کودکان و حتی بزرگتر ها سرازیر میشود ، اما با همه این تفاصیل برای من و هم سن و سالها و هم دوره ای های من هنوز که هنوز است آدامس خروس نشان چیز دیگری است ، با این که انواع و اقسام پفک در بازار وجود دارد ، اما برای من همان پفک نمکی کارخانه مینو با بسته بندی منحصر به فردش لذت بخش است .با این که صدها نوع بستنی در بازار وجود دارد ، بستنی سنتی را بیش از همه میپسندم ، بارها از این نوع نگرش مورد مواخذه قرار گرفته ام که بعد از گذشت پنجاه سال هنوز نتوانسته ای با پیشرفت و ترقی جامعه جلو بروی ، آری شاید آنها درست میگویند ، من و امثال من هنوز که هنوز است ، آدامس را فقط خروس نشان میدانیم و برای بچه ها میخواهیم نوع قلقلی آن را بخریم ، هنوز که هنوز است نتوانسته ام با بستنی میوه ای و شکلاتی و کیم و امثال آن کنار بیایم و دوست دارم بستنی سنتی زعفرانی را در بین دو نان گرد ویفر آنقدر لیس بزنم که قسمت انتهایی آن آب شده و هر آن بخواهد بریزد ، اما من که در خوردن این نوع بستنی تبحر دارم هیچ گاه نخواهم گذاشت قسمت خوشمزه آن که نانش با بستنی خیس خورده و نرم شده از دست برود، هنوز که هنوز است میخواهم به مغازه علی عابد بروم و یک کاسه بستنی سفارش بدهم و با قاشقهایی که کف آن مربع شکل بود بستنی بخورم ، هنوز که هنوز است دوست دارم پفک نمکی مینو بخرم و یواشکی بدون آن که کسی ببیند ، دست در پاکت آن کنم و یکی یکی در دهن گذاشته و آن را مزه مزه کنم ، دست آخر نیز انگشتانم را که از رنگ پفک قرمز و نمکین شده در دهنم گذاشته و محکم لیس بزنم .
اینها نوستالزی های دوران کودکی ما در بخش تنقلات بود که هیچ گاه هم پول خریدش را نداشتیم و همیشه در آرزوی خریدش به خواب میرفتیم و خواب آن را میدیدیم .شاد زی مهر افزون خدا نگهدار ، تا مطلبی دیگر ایام به کامتان باد.
خیییییییییلی خوب بود،،بیسکوییت موزی مینو،آدامس بادکنکی،آبنباتای مثلثی شکل مینو که از آقای مبین میخیریدم
پاسخهای دوستان را درباره نظر و گلایه بنده مطالعه کردم.
جناب آقای شیبانی اگر طرح خوب بود باید برای اجرای آن تدبیری اندیشیده میشد. با همکاری آقای برقعی یا آقای قاضی یا آقای راعی و یا دوستانی که به هر حال با سایت صبح میمه همکاری میکنند این موضوع محقق میشد. هر چند معلمان فداکار میمه در قلب همه ما جاودانه هستند .دیگر نیازی نبود به بنده پیشنهاد بدهید که مصاحبه تلفنی انجام بدهم یا … . بنده پیشنهاد و گلایه خودم را مطرح کردم. انجام میدادید قطعا خبری ماندگار و پربیننده و پرخواننده میشد . انجام هم ندادید که مهم نیست.نه من تبدیل به دلواپس میشوم نه از ارزش معلمان میمه کاسته میشود. خود شما هم که از معلمان و دبیران برجسته و ماندگار میمه هستید.
اینکه گفته اید به اندازه کافی در جامعه از معلمان تقدیر میشود را قبول ندارم.( اگر از نظر بنده سوء برداشت نشود ) باید عرض کنم که در مقایسه تکریم معلم در کشورهای توسعه یافته ما هنوز در عقب قافله ایم.به قول سید جمال الدین اسد آبادی . من در غرب مسلمان ندیدم اما اسلام را دیدم.
گفته اند لزومی ندارد حتما نظر پذیرفته شود.سالهاست در کشور ما ایده ها و نظرات خلاقانه به همین بهانه بایکوت شدند.
همچنان در میمه باتفکرات خود خوش باشید. این آخرین نظر و دیدگاه بنده در صبح میمه است.
————————-
با سلام امیدوارم در طریقت شما هم رنجیدن ، کافری باشد .
آقای اسماعیلی سلام : از شما به عنوان یک فرهنگی انتظار بیشتری می رود، اصلا نمیخواهم حمایت و پشتیبانی از آقای شیبانی بکنم ، اما اگر صد درصد حق با شما باشد ، که نیست .نحوه برخوردتان با این مسئله جالب نبود. ایشان در پاسخ به کامنت شما ادب خود را نشان داده و با سلام به پیشواز جواب گویی برآمده اند ، در حالیکه در کامنت امروز شما از این واژه خبری نیست ، در صورتی که آقای شیبانی هم از نظر سنی از شما بزرگتر هستند و هم روزگاری سمت استادی را بر شما داشتند ، یک مسلمان در سلام کردن به بزرگتر باید پیش دستی کند.در ارتباط با مصاحبه سایت صبح میمه با یکی از فرهنگیان باید حق را به شما داد ، ولی این سایت یک تارنمای کاملا شخصی بوده که هیچ وابستگی و تعهدی به جایی ندارد.شما فکر میکنید تمام برنامه های یک سال آینده سایت نیز پیش بینی و برنامه ریزی شده است که این چنین توقع دارید ، ایشان دست تنهاست و بیش از این وقت و توان ندارد ، همین که باز چراغ این سایت را روشن نگه داشته ، باید قدردان و سپاسگزار ایشان باشیم ، اگر دست همکاری و کمک به جانب شما دراز کرده ، به این دلیل بوده که شما خودتان فرهنگی هستید و بهتر میتوانید این مصاحبه را انجام دهید.در پایان تهدید به قهر هم زیبنده شما نیست .
همچنان در میمه باتفکرات خود خوش باشید؟؟؟؟؟ آقای اسماعیلی خوبی برادر من؟
آقای اسماعیلی سلام و تبریک گرامیداشت مقام معلم
شما که فرهنگی هستید با این دیدگاه شرافت و مرتبت معلمی را به چالش می کشید.بهتر است به توصیه ی امام راحل شهید مطهری را از لحاظ علمی و هم از لحاظ معنوی الگو قرار دهیم.توجه داشتن به الگویی وارسته مانند شهید مطهری می تواند نقشی کلیدی در موفقیت روزافزون معلمان داشته باشد.
یکی از فانتزیای من اینه که بعد از ظهر تابستون حیاط خونه مامانمو آبپاشی کنم فرش ایونو پهن کنم وبشینم با خواهرم پفک وبیسکوییت موزی بخورم
کجای کارهای ما همانند کشورهای توسعه یافته بوده که تکریم هایمان باشد.
به نظر من هیچ چیز از ارزشهای والای انسانی معلم های عزیز ما کم نشده و نخواهد شد.چون معلمی شغل انبیاست و کم نیستند معلمان دلسوز و فداکاری که با جان و دل برای فرزندان ما دل می سوزانده اند و همانند شمعی سوختند تا.جامعه ما نور علم و معرفت بگیرد .
عیب کار ما این است که به زور می خواهیم دیگران هم نظر ماشوند در صورتی که به نظر می رسد بیان استدلال فردی و واگذاری نتیجه گیری به دیگران موثر تر واقع شود .اعتماد به نفس خوب است اما نه تا این حد قاطعیت در درست بودن رای و نظر شخصی مان .
پیامبر اکرم دین ما می فرمایند مسلمان باید اینه مسلمان دیگر باشد و عمل به این فریضه جایی برای دلخوری باقی نمی گذارد چون به قول استاد زبان ما no one is perfect
هیچ کس کامل نیست