از کامنت ها – میمه شهری کوچک یا روستایی بزرگ!؟

خیلی وقت است که یک پایمان این ور جوب است و یک پایمان آنور جوب! تکلیفمان با خودمان معلوم نیست! چه مسئولین و چه مردم! گاهی وقت ها انتظاراتی که مردم یک شهر بزرگ از مسئولینشان دارند از مسئولین داریم و گاهی وقت ها رسومی که برای یک روستای کوچک در سال های دور اجرا می کردند اجرا می کنیم و حال که دوره زمانه عوض شده و دیگر قابل اجرا نیستند بشدت روی اجرای آن تاکید داریم. بالاخره یکجایی جوب گشاد می شود! اگر تصمیم نگیریم که اینور جوب باشیم با آنور بالاخره می افتیم توی جوب.
مردم شهر و بزرگان و مسئولین باید تکلیفشان را مشخص کنند. یک وقتی انجام پروژه های شهری مان را با اصفهان و تهران مقابسه می کنیم و از مسئولان انتطاراتی در حد کلان شهر ها داریم و یک وقتی ۴ تا آدم دنیا دیده که می گویند چرا مثلا در ۴ روز هفته مراسم درگذشت همشهریان را داریم و یا از لحاظ زمان و یا از لحاظ مکان جوری این مراسم ها را بهینه سازی کنیم که برای مردم قابل اجرا باشد، برخوردی با او می شود که انگار استغفر الله کفر گفته .
باری فضای سبز شهر را با چند کارگر و یک نفر کارشناس با فضای سبز شهر هایی که سازمان پارک ها و فضای سبز دارند مقایسه می کنیم و بک موقع با طومار و تهدید و تطمیع بلایی سر یکی از معدود تفریحات مردم شهرمان می آوریم که نبودنش بهتر از بودنش است.
مسئولین هم انگار این وضعیت نه شهر و نه روستای میمه را فهمیده اند که از میمه به عنوان پسوند شهرستان ها استفاده می کنند! برخوار و میمه! شاهین شهر و میمه! فلان و میمه! از لحاظ بودجه هم چیزی نگویم بهتر است!
بسیاری از رسوم مثل آداب و رسوم درگذشتگان از کفن و دفن گرفته تا مراسم سالروز درگذشت. بسیاری از رسوم عقد و عروسی. بسیاری از رسوم عزاداری بسیاری از روسم کشاورزی و دامداری و بسیاری از آداب اجنماعی و … بایدبا شرایط این دوره و زمان بهینه سازی شوند. مسئولیت این امر هم با بزرگان شهر است.