آرمان- رضا رئیسی: «هتل کوبورگ» یادآور خاطرات خوشایندی برای ایرانیان نیست. در آذر سال۹۳ و در حالی که همگان خود را برای انجام توافق هسته‌ای آماده می‌کردند به ناگهان ورق برگشت و جلسات پرفشار در هتل کوبورگ وین فرجام خوشی نیافت اما این بار قصه متفاوت‌تر از قبل پیش می‌رود. پس از جدل‌های رسانه‌ای و اظهارات نامتناقض و ناهمدلانه‌ای که پس از تفاهم لوزان عرصه مذاکرات را مه‌آلود کرده بود این‌بار نشست‌های هتل کوبورگ پیام‌آور آرامش، بازگشت عقلانیت و جلوت دیپلماسی است. همانگونه که قابل پیش‌بینی بود پس از تفاهم لوزان به عنوان یک گام بزرگ و ترسیم کننده نقشه راه توافق نهایی، هم منتقدان تیغ حملات را تیز کرده و هم مذاکره‌کنندگان برای مهار فضای داخلی دست به برون‌نمایی‌های یکطرفه و تبلیغاتی با رویکرد مصارف داخلی بردند تا جو روانی را به سمت و سوی تفوق خود سوق داده و با فضاسازی از این پیچ خطیر گذر کنند. اظهاراتی که البته جو روانی نامساعدی را نسبت به حسن‌نیت طرفین رقم زده و تفاوت گاه ۱۸۰ درجه‌ای سخنان دو طرف آینده مذاکرات را در‌ هاله‌ای از ابهام برده بود اما با آغاز مذاکرات رسمی یک بار دیگر مشخص شد که فارغ از شوهای تبلیغاتی و اظهارات ضد و نقیض رسانه‌ای آنچه نقش تعیین‌کننده و راهگشا دارد مذاکرات رسمی و رایزنی‌های رودرروی دیپلمات‌هایی است که نشان داده‌اند، می‌توانند سخت‌ترین موضوعات مورد اختلاف را نیز در فضایی تعاملی حل و فصل کنند.