برای تشرف با معرفت به محضر مقدس حضرت بقیه الله (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء)چند شرط لازم است: اول:اینکه خداوند متعال اذن ملاقات را عنایت فرماید. دوم:آنکه انسان به فکر شرفیابی به محضر مقدس آن حضرت بوده و از آن حضرت و یادش غافل نباشد. سوم:آنکه از کارهایی که موجب محرومیت از فیض دیدار آن حضرت […]
برای تشرف با معرفت به محضر مقدس حضرت بقیه الله (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء)چند شرط لازم است:
اول:اینکه خداوند متعال اذن ملاقات را عنایت فرماید.
دوم:آنکه انسان به فکر شرفیابی به محضر مقدس آن حضرت بوده و از آن حضرت و یادش غافل نباشد.
سوم:آنکه از کارهایی که موجب محرومیت از فیض دیدار آن حضرت می شود اجتناب نماید.
اما مطلب اول:شرفیابی به محضر مقدس آن حضرت در زمان غیبت کبری تابع شرائط خاصی است که به خاطر آن به هیچ عنوان نمی توان تعیین کرد که خود انسان یا کس دیگری به محضر حضرت مشرف شود مگر آنکه خود آن حضرت به کسی وعده دیدار داده باشند که به دلیل آیه قرآن که می فرماید: «ان الله لا یخلف المیعاد یعنی خداوند وعده اش حتمی وتخلف نا پذیر است(مومنون/۸)»می توان گفت طبق وعده مقرر ٬آن ملاقات انجام شود.دلیل اصلی این مطلب هم آن است که در زمان غیبت کبری باید به شدت از اینکه حرف یا سخنی یا عملی بوی بابیت را به مشام برساند پرهیز نمود ٬زیرا درب نیابت خاصه حضرت ولی عصر(عج الله)با وفات نائب چهارم آن حضرت تا زمان ظهور و قیام مقدسش بسته شده و هر کس ادعای مشاهده حضرت بقیه الله (عج الله)را به نحوی که مستلزم برقراری ارتباط مخصوصی که نواب اربعه داشتند بکند٬بسیار دروغگو وافترا زننده است یعنی بگوید من در روزهای آینده یا فلان وقت مخصوص خدمت حضرت خواهم رسید و اگر پیغام یا نامه ای دارید بدهید تا جوابش را از آن حضرت برایتان بیاورم٬چنین شخصی هر که باشد دروغگو است. زیرا آن حضرت در آخرین توقیعی که به نائب چهارم خود فرستادند ٬می فرمایند:«فمن ادعی المشاهده فهو مفترکذاب»پس از این هر کس ادعای ارتباط مخصوصی که شما با من داشتند را بکند٬بدانید که او افتراءزننده وبسیار دروغگو است. ولی اگر کسی به طور اتفاقی و یا در اثر توجه و توسل به آن حضرت به فیض عظمای ملاقات با آن حضرت نائل شد ٬علاوه بر آنکه دروغگو نیست سعادتمند دنیا و آخرت خواهد بود ٬اگر قدر این ملاقات را بداند و از آن برای پیشرفت روحی و اخلاقی خود کمک بگیرد٬نه می توان گفت مراجع بزرگ تقلید شیعه راهی برای ملاقات بطور قطعی با آن حضرت دارند و نه هیچ کس دیگر٬و اگر کسی بگوید :اگر انسان چهل شب چهارشنبه یا جمعه به مسجد سهله یا جمکران مشرف شود امام عصر(عج الله) را ملاقات خواهد کرد چنانچه بگوید:احتمالا خدمت امام عصر (عج الله) خواهد رسید ٬مطلب صحیحی است و چه بسیار افرادی که این چنین به فیض ملاقات با آن حضرت رسیده اند. ولی اگر ادعای حتمیت بکند یعنی بگوید :قطعا و یقینا آن حضرت را مشاهده و ملاقات خواهد نمود٬مطلب صحیحی نیست زیرا امام عصر (عج الله؟)چنین چیزی را تا خروج سفیانی وصیحه آسمانی ممنوع فرموده اند.تنها باید به لطف پروردگار چشم دوخت و از او درخواست کرد که انسان را به ملاقات با حضرت بقیه الله(عج الله)موفق فرماید که افراد بسیار ی در طول تاریخ غیبت کبری به این آرزو رسیده و جمال مقدس امام عصر(عج الله) را زیارت نموده اند.
متاسفانه یکی از آسیبهایی که در بحث امامت و مخصوصا بحث انتظار و مهدویت وجود دارد این است که ذهن و گرایش جوانان به سمت موضوعاتی مانند شرفیابی به محضر حضرت سوق داده شود.هر چند این موضوع از واقعیتهای بحث مهدویت است اما نیاز به تحلیل در جایگاه خودش را دارد.یادم هست در دوران دانشجویی برخی از دانشجوها به شدت اصرار داشتند تا از مسئول دفتر نهاد رهبری در دانشگاه وقت ملاقات از رهبر در بیت ایشان را بگیرند یا در یکی از تجمعات مردمی در بیت حضور پیدا کنند . مسئول نهاد از دانشجوها سوال می کرد که برای چه اینقدر اصرار دارید بروید ؟ میگفتند میخواهیم خدمت آقا شرفیاب شویم و ایشان را از نزدیک ببینیم.مسئول نهاد میگفت.خوب حالا دیدید بعد چی ؟ میگفتند خوب به حرفها و سخنان آقا گوش میدهیم.مسئول نهاد گفتند که اگر قرار به گوش دادن و عمل کردن به حرفها و سخنان رهبریست که اینجا هم می توان این کار را کرد. نیاز نیست که این همه دردسر بکشید .
این مثال نقل شرفیابی محضر آقا به اصرار برخی علمای محترم است.اگر قرار به عمل کردن به سیره اهل بیت است که عمل کنیم چه نیازی به ملاقات است. نمیدانم چه اصراری برخی از عزیزان طلبه به تاکید بر امور احساسی دارند.به جای پرداختن به معقولات .شیعه اهل منطق و حکمت است. چند سال پیش عزیز طلبه ای برای تبلیغ در دهه اول محرم به مدرسه آمد.در یکی از صحبتها به دانش آموزان گفت.شما بچه هیاتیها باید جوری عزاداری کنید که در آخر دهه آقا به خواب شما بیاید و بگوید دستت درد نکنه دل بچه های منو شاد کردی . همون موقع به ایشان گفتم یعنی اگه ایشان به خواب ما نیامد یعنی عزاداری ما ایراد دارد؟ این نوع تحلیلها خیلی خطرناکه . یعنی ما روند عبادت و زیارتی را برای مخاطب ترسیم می کنیم – که به نظر مخاطب – ممکن است به نتیجه ای که ما برای او تعریف کرده ایم نرسد و این آسیب زا است
سوق دادن تفکر مذهبی و امام شناسی جوانان به سمت موضوعاتی مانند خواب و تشرف و … آسیب خطرناکی است .
بحث تشرف به محضر امام زمان موضوع عرفانی مهمی است.شخصیتهای بزرگی مانند آیت الله ابوالحسن اصفهانی موفق به این عنایت بزرگ شده اند ولی این موضوع تحلیل و ادبیات و مخاطب خودش را دارد که نیاز به بحث مفصلی هم دارد
ضمن عرض تشکر ازبیان دیدگاه حضرتعالی٬هدف از بیان اینگونه مطالب حلّ شبهات و دغدغه های فکری عموم اقشارجامعه می باشد.از آن جهت که به خاطر جهل نسبت به مسائل این چنینی٬خیلی از افراد مخصوصاً جوانان در دام شیادان می افتندو آسیب های جبران ناپذیری را متحمل می شوند که امثال این آسیب ها به دفعات مشاهده شده است.
در ضمن مثال هایی که شما عرض نمودید قیاس مع الفارق است.
حجت الاسلام پور مهدی تشکر تشکر
دیده را فایده آن است که دلبر بیند …
اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصر
سلام بر تو ای حجت خدا در روی زمین.سلام بر تو ای چشم خداوند در میان آفریدگانش. سلام بر تو ای نور خدا که راه جویان بدان راه یابند وبه وسیله آن از مومنان گشایش کارشود. سلام بر تو ای پاک نهاد بیمناک سلام بر تو ای سرپرست وپند دهنده ای کشتی نجات وای چشمه جوشان درود خداوند بر تو وخاندان پاکت امید که خداوند در وعده ای که در یاریت داده شتاب کند وبر آشکار شدن امر امامت تو تعجیل کند سلام بر تو ای مولای من من دوستدار توام وعارف ودانا به اول وآخر تو و اینک من به وسیله تو وخاندانت به خداوند تقرب می جویم وچشم به راه ظهورت مانده ام ومنتظرآشکار شدن حق بر دست های توام .از خدا می خواهم مرا از منتظران چشم به راه تو واز پیروان و یاورانت در برابر دشمنان ونیز از شهیدان پیش رویت ودر گروه دوستدارانت قرار دهد یا مولا یا صاحب الزمان جمعه روز توست روزی که انتظار ظهور تو را در دل داریم که چون تو بیایی گشایش کار مومنان ونابودی کافران با شمشیر تو رقم می خورد وتو ای مولای من بخشنده ومهربانی وهم فرزند بخشندگان با سخاوتی ونیز امر شده ای به مهمانداری وپناه دادن درماندگان پس مهمانم کن وپناهم بده .صلوات الله علیک و علی آل بیتک الطاهرین التماس دعا
یادمان باشد ما نمی توانیم همیشه با قرآن باشیم. به این معنا که قرآن را همیشه باز کنیم و در همه حال قرآن بخوانیم. اما باید کاری کرد که قران همیشه با ما باشد،،،
این عبارت در بحث یک آیه یک نکته جناب پور مهدی آمده است،میتوان نتیجه ای مشابه برای این پست گرفت که یادمان باشد ما ما باید کاری کنیم که حضرت مهدی همیشه با ما باشد،