پرونده هسته ای ایران با بیانیه سوئیس وارد مرحله جدیدی شده و چشم انداز توافق و مختومه شدن پرونده، بیش از هر زمان دیگری روشن و نزدیک است؛ هر چند که هنوز هیچ چیز نهایی نشده و طیف گسترده ای از رویدادها ، از شکست کامل مذاکرات تا توافق نهایی همچنان محتمل است. بنابراین، نه […]
پرونده هسته ای ایران با بیانیه سوئیس وارد مرحله جدیدی شده و چشم انداز توافق و مختومه شدن پرونده، بیش از هر زمان دیگری روشن و نزدیک است؛ هر چند که هنوز هیچ چیز نهایی نشده و طیف گسترده ای از رویدادها ، از شکست کامل مذاکرات تا توافق نهایی همچنان محتمل است.
بنابراین، نه باید با ذوق زدگی و خوش خیالی، پایان همه مشکلات را جشن گرفت و نه درهای امید را به روی خود بسته دید. مطلب حاضر نیز ناظر به اصل بیانیه و دورنمای آن نیست بلکه دغدغه مهم تری را نشانه گرفته است که بسیار بنیادی تر از مسأله هسته ای است و آن “اخلاق” است.
مروری بر واکشن های برخی افراد و جریان ها -که اتفاقاً داعیه شریعت مداری و اخلاق محوری شان گوش زمین و زمان را کر کرده است- به بیانیه لوزان ، نشان می دهد که دین و اخلاق، تا چه اندازه در جامعه ما مظلوم واقع شده است.
اخبار,اخبار سیاست خارجی , برنامه هسته ای ایران
این که بیانیه لوزان باید نقد شود، سخنی است که تردیدی در درستی اش نیست و مگر می شود بیانیه ای که به سرنوشت کل کشور مربوط می شود را بررسی نکرد و سخنان موافق و مخالفش را نشنید؟!
سخن بر سر این است که به طرز واضحی در این میان، نه فقط منافع ملی که اخلاق زیر پا گذاشته می شود. اگر جامعه به یک بنای آجری تشبیه شود، اخلاق، مانند سیمان بین آجرهاست که باعث می شود ساختمان محکم و پابرجا بماند و اگر نباشد، آجرها به سست بادی از هم می گسلند.
برخورد دوگانه و ریاکارانه با مذاکرات هسته ای ایران و ۱+۵ ، یکی از مصادیق این بی اخلاقی هاست. همین هایی که امروز، دادشان به آسمان است که بیانیه سوئیس منافع ملی مان را بر باد داد، اورانیوم غنی شده مان را از دست دادیم و می پرسند چه تضمینی وجود دارد که طرف مقابل به تعهداتش عمل کند، در دولت قبل و هنگام توافق با برزیل و ترکیه برای خروج ۱۲۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده از کشور و انتقال آن به ترکیه، نه تنها نگران نشدند بلکه جشن پیروزی هم گرفتند!
طبق آن توافقنامه، قرار بود ۱۲۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده ایران به ترکیه منتقل شود تا بعد از یک سال، سوخت لازم برای رآکتور تهران به ایران تحویل شود.در هیچ کدام از بندهای ۱۰ گانه توافق، کوچکترین اشاره ای به این نشده است چه تضمینی وجود دارد که یک سال بعد از خروج اورانیوم غنی شده از ایران، سوخت رآکتور تهران را تحویل دهند یا اصلاً اورانیوم های خودمان را بازگردانند؟!
آیا آن موقع ، تضمین اجرایی مهم نبود و ناگهان در دولت بعدی آقایان یاد تضمینات اجرایی افتادند؟ آیا این یک بام و دو هوا، مصداق بداخلاقی نیست؟!
جالب اینجاست که طبق بیانیه سوئیس، ایران می تواند اورانیوم غنی شده اش را به سوخت تبدیل کند و نیز حق دارد بدون ممنوعیت های تحمیلی کنونی در بازارهای جهانی آن را بفروشد که در هر دو حال، سوخت یا پول آن ، به ایران می رسد و دیگر نیازی به انتطار یک ساله و مسائلی نظیر آن وجود ندارد.
یا این روزها، نگران رفع تحریم ها شده اند – که البته در اصل نگرانی درستی است – اما همین ها تا دیروز تحریم ها و قطعنامه های آن را “کاغذپاره” می دانستند و وقتی خودشان عهده دار مذاکرات هسته ای بودند، تلاش چندانی برای رفع تحریم ها نمی کردند.
به عنوان مثال، متن کامل بسته پیشنهادی آنها در دوران سعید جلیلی به ۱+۵ که از صدر تا ذیل آن، اشاره ای به لغو تحریم های ایران نشده است؛ کسی از دلواپسان امروز هم در آن روز از ایشان نپرسید که این چه بسته پیشنهادی است که در آن مسائلی از قبیل معنویت، عدالت محوری در جهان، حفظ کرامت انسان ها، لزوم پرهیز از خشونت، محیط زیست در عرصه بین الملل،ظرفیت سازی درباره کاهش فقر در جهان، مبارزه با مفاسد اقتصادی و … آمده است ولی حتی یک کلمه نیز درباره لزوم، شرایط و زمان بندی لغو تحریم ها، در آن وجود ندارد؟
دروغگویی نیز یکی از بی اخلاقی هایی است که در این ماجرا به طرز واضحی شاهدش هستیم. آنقدر راحت دروغ می گویند که گویا نه در تربیت فردی شان کسی به آنها از بدی دروغ گفته و نه به تعالیم دینی مبنی بر حرام بودن دروغ اعتقادی دارند.
این دروغ بافی درست از لحظه انتشار بیانیه سوئیس توسط ظریف و موگرینی آغاز شد و مترجم همزمان صدا و سیما، دو کلمه کلیدی را از نزد خود به جملات موگرینی – که به انگلیسی بیان می شد -اضافه کرد. این دو کلمه ، طبیعتاً در متن فارسی که ظریف می خواند وجود نداشت .
دلواپسان همین امر را دستاویزی برای موج حملات شان به تیم مذاکرات ایران کردند که چرا متن ظریف با متن موگرینی متفاوت بود و وزیر امور خارجه کشورمان را متهم به تحریف و دروغگویی کردند. حال آن که اساساً هر دو یک متن را خوانده بودند و مترجم صدا و سیما، دو کلمه حساس و چالش برانگیز را به ترجمه حرف های موگرینی اضافه کرده بود.
یکی از همین ها در یک مناظره تلویزیونی، اصرار می کرد که بعد از طی دوران محدویت غنی سازی، ایران باید نزد آمریکا برود و با آمریکا درباره کمّ و کیف ادامه فعالیت های هسته ای اش مشورت کند. وقتی طرف مقابل از وی پرسید که از کجا چنین حرفی می زند؟ او با خونسردی تمام و قیافه ای حق به جانب، به کاغذی روی میز اشاره کرد و گفت: این در متن بیانیه سوئیس آمده است!
در هیچ کجای بیانیه سوئیس چنین چیزی نیامده است ولی او در برابر چشم همه مخاطبانی که از سراسر کشور شاهد زنده مناظره بودند، به راحتی آب خوردن، دروغ گفت!
این قبیل تحریف ها و سپس بر اساس تحریف ها و دروغ های خودساخته، سخن گفتن و شایعه پراکندن، کاری است که در آن خبره و استاد شده اند و البته یادشان رفته که مردم می فهمند.
جالب این جاست که این طائفه، هر جا کم می آورند به حرف های مقامات آمریکایی و اسرائیلی استناد می کنند، گو این که بعد از سال ها شعارهای ضد غربی و ضد صهیونیستی، بناگاه آمریکا و اسرائیل و رسانه هایشان مرجع اینان شده اند!
همین ها که امروز علیه مذاکره کنندگان ایرانی، حتی از دروغ گفتن آشکار هم ابایی ندارند و در رسانه هایشان هر چه می خواهند می نویسند، زمانی که خود صاحب منصب بودند، رسانه ها را از نقد خود ممنوع کرده بودند و برخورد می کردند. مروری بر آرشیو رسانه های مکتوب و اینترنتی نشان می دهد که آن زمان تا چه اندازه رسانه ها در محدودیت بودند و نمی توانستند روند مذاکرات تیم قبلی با ۱+۵ را نقد کنند؛ مذاکراتی که نتیجه شان ، صدرو قطعنامه های جدید علیه ایران و تنگ تر شدن حلقه تحریم ها بود ولی امروز که تیم مذاکره کننده جدید توانسته برای اولین بار در تاریخ دیپلماسی جهان، زمینه “لغو بدون اجرای قطعنامه های شورای امنیت” را فراهم کند، علیه آن این همه جوسازی می کنند ، حال بماند قدرشناسی که بخش مهمی از اخلاق انسانی است.
ای کاش نقدها ، تندتر و شدیدتر از این بود ولی به دروغ و دورویی آلوده نمی شد و اخلاق که شالوده جامعه است، این چنین قربانی دلواپسی های جناحی و فردی نمی شد.
اخبار سیاست خارجی – عصر ایران
پروین احمدی نژاد، خواهر دکتر محمود احمدی نژاد رییس جمهور سابق کشورمان، به خاطره نادرست اکبر هاشمی رفسنجانی از همسر فقیده امام راحل واکنش نشان داد.
متن ارسالی ایشان به شرح ذیل می باشد:
خرداد سال هشتادو پنج در سالروز وفات حضرت امام خمینی (ره) دکتر احمدی نژاد به اتفاق چند نفر دیگر از جمله اینجانب، به منظور دیدار با همسر مکرمه حضرت امام در جماران حضور یافتند. نکات قابل اشاره از آن دیدار و مسایل بعدی:
خانم در مقابل خدمه و برخی از اعضای خانواده، خوشحالی خود را از انتخاب دکتر اینگونه ابراز کردند که در زمان انتخابات گفته بودند اگر دکتر رای بیاورد، شیرینی انتخاب، مهمان من باشید و هرچه می خواهید غذا از بیرون تهیه کنید. ایشان می گفتند به خادمه منزل گفته ام تلویزیون را برای من فقط در صورت سخنرانی دکتر و یا مقام معظم رهبری روشن کنید.
ایشان ( همسر امام راحل ) بعد از آن دیدار به منزل دکتر رفتند، حال آن که به اذعان خانواده اشان بعد از رحلت مرحوم حاج احمد کمتر از منزل بیرون می رفتند!
گفتنی است اکبر هاشمی رفسنجانی در همایش بزرگداشت بانوی انقلاب با اشاره به خاطره ای گفت: در آن سال واقعا راضی نبودم که برای ریاست جمهوری حاضر شوم، مقامات مختلفی می آمدند و سخنرانی های متعددی انجام می شد اما من زیر بار نمی رفتم، همسر امام (ره) صدایم کرد و گفت امام این انقلاب را به شما سپرده است شما می خواهید آن را به چه کسی بسپارید؟ چه قدر کسانی که می خواهند بیایند را می شناسید من از حرف خانم تکان خوردم و حاضر شدم که در انتخابات شرکت کنم.
همچنین محسنی اژهای در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر موضع دستگاه قضایی نسبت به اظهارات اخیر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: مطالبی که گفته میشود اگر بدون اسناد و مدارک باشد، یک نوع افترا و تهمت است و چه بسا تشویش اذهان عمومی نیز باشد همواره توصیه کردهایم که اگر کسی مطلبی دارد مستنداً ارائه کند و به طور قطع موضوع از سوی دستگاه قضایی دنبال میشود و با هر کسی که تخلفی انجام داده باشد برخورد میشود. به طور قطع بیان اینگونه مسائل خلاف قانون است و صحیح به نظر نمی رسد.
به نکته مهمی اشاره شده
همانطور که رهبر معظم انقلاب فرمودند در این فرصت دو ماهه باید مردم از همه چیز خبر دار بشوند و حرفهای مخالفین و منتقدین هم باید شنیده شود .پس جهت مقایسه و قضاوت مردم باید بسته ها پیشنهادی و حرفهای مذاکره کنندگان هشت سال اصولگرایان و جبهه پایداری هم باید شنیده و باز گو شود تا مردم با حرفها و کارهای تیم فعلی مقایسه و قضاوت نمایند چگونه است که مردم باید از جزییات مذاکرات فعلی خبر داشته باشند ولی از جزییات مذکرات سالها پیش که این همه بر بار و فشار تحریم ها بر مردم افزود خبر نداشته باشند.مردم بهترین و عادل ترین قضاوت کنندگان بوده اند.
اصل قضیه و مخالفتها به نظر من بر سر این موضوعه که اونهایی که دل در گرو سیاست دارند می دانند اگر مذاکرات به نتیجه برسد به صورت صد درصد بر انتخابات اتی مجلس شورای اسلامی تاثیر خواهد گذاشت و حتما پیروز انتخابات اتی اعتدالگرایان و اصلاحطلبان خواهند بود و اصولگرایانی که در مجلس فعلی تعدادشان هم کم نیست توفیق چندانی نخواهند داشت.
واقعیت این است که مردم خیلی بیشتر از دین و اخلاق مظلوم واقع شدند در این کشور بر خلاف آنچه در متن بالا گفته شده