گردشگری و تاریخچه ی میمه در سایت روزنامه ی خراسان

2015-04-11
672 بازدید

عکس ها از آرشیو صبح میمه انتخاب شده است . محمد سمایی : خبر های بخش میمه به خصوص در حوزه گردشگری هیچگاه کهنه نمی شوند. این مطلب را سایت روزنامه خراسان در چند ماه قبل انتشار داده  که متاسفانه از قلم افتاده بود و امروز خدمت شما عزیزان عرضه میشود تاریخ خبر : شنبه […]

عکس ها از آرشیو صبح میمه انتخاب شده است .

DSC08304

محمد سمایی : خبر های بخش میمه به خصوص در حوزه گردشگری هیچگاه کهنه نمی شوند. این مطلب را سایت روزنامه خراسان در چند ماه قبل انتشار داده  که متاسفانه از قلم افتاده بود و امروز خدمت شما عزیزان عرضه میشود
تاریخ خبر : شنبه ۱۳۹۳.۰۹.۲۹ – ۱۲:۱۷
ایرانسرا/ با شهر «میمه» در استان اصفهان بیشتر آشنا شوید

DSC01407

سیری در ایران/ شهر «میمه» در شمال شهر اصفهان در کنارجاده اصفهان – تهران در ۳۳درجه عرض شمالی از خط استوا و۵۱ درجه طول شرقی از نصف النهار گرنویچ قرار دارد. این شهر از شمال به استان مرکزی از جنوب به بخش برخوار وشاهین شهر واز غرب به شهرستان گلپایگان ونجف آباد واز شرق به بخشهای قمصر ونطنز واردستان محدود می شود. دشت میمه با وسعت حدود ۴۹۸۰ هکتار که ۳۶۵ هکتار وسعت شهر میمه می باشد که از شمل وشمال شرقی وشرق به کوههای کرکس واز بلندیهای مرکزی ایران به کوههای نطنز وکاشان متصل است از جنوب غربی دشت میمه بلندیهائی وجود دارد که ارتفاع آن تا ۲۵۰۰ مترمی رسد . این کوهستان بنام کهرو معروف است ارتفاع دشت میمه از سطح دریا بطور متوسط ۱۹۶۵ متر می باشد . کوههای دو سیاه کلنگ وونداده در جنوب غربی دشت قراردارد شیب شهر میمه از شمال به جنوب یعنی در جهت رودخانه غصلی جوشقان که از شمال به جنوب کشیده شده وشهر را به دونیمه غربی وشرقی تقسیم می نماید .
شهر میمه مرکز بخش میمه که فاصله آن تا شهر اصفهان ۱۰۵ کیلومتر می باشداین شهر یکی از سه شهر تشکیل دهنده فرمانداری برخوار ومیمه که مرکز فرمانداری آن شهر شاهین شهر می باشد . این فرمانداری شامل سه بخش به نامهای بخش میمه به مرکزیت میمه ،بخش برخوار به مرکزیت دولت آباد وبخش مرکزی بخش میمه شامل دو شهر به نامهای میمه و وزوان و دو دهستان به نام ونداده ولایبید که دهستانهای مذکور شامل ۱۱ روستا است که در حال حاضر دو روستا به نامهای قاسم آباد و زیاد آباد و دارای شبکه آبرسانی بهداشتی و تحت پوشش آب و فاضلاب این ناحیه قرار دارد.

O1425467763

جمعیت شهر میمه
جمعیت شهر میمه بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰برابر۵۴۴۹ نفر و ۱۷۳۲خانوار می باشد.
تاریخچه شهر
شهرمیمه ابتدا یک مزرعه کوچک بود که در کنار چشمه آبی در شمال شهر فعلی قرار داشت .این مزرعه به وسیله چند نفر از اهالی جوشقان اداره می شد و در آن گندم ،جو وانگور کشت می گردید. در زمان ساسانیان ، خسروپرویز پادشاه ایران همراه با قشون خود از شمال ایران به طرف پارس(فارس) می رود و در کنار مزرعه اطراق می کند. پس از صرف انگور مزرعه به خاطر مرغوبیت و خوش طعمی آن پس از رسیدن به پارس دستور می دهد که تعدادی از اسرای رومی و یونانی رابرای حفر قنات و ایجاد باغات انگور به منطقه گسیل دارند. اسرا بعد از رسیدن به منطقه قناتی را حفر می نمایند و چون خسروپرویز زرتشتی بود قنات فوق را مزدآباد که از اهورا مزدا ، خدای زرتشتیان،گرفته شده نامیدند و در کنار قنات باغات انگور به وجود آمد.
ابتدا نام مزرعه فوق را (( اهورامزد آباد ))نامیدند ولی پس از مدتی به خاطر مرغوبیت انگور حاصل از آن ،آن منطقه را ((می مه)) یعنی می خوب نامیدند.بعد از حفر قنات مزدآباد و ایجاد باغات انگور ، ساکنان اولیه محل که شامل تعدادی کشاورز جوشقانی بودند همراه با مباشران پادشاه ساسانی در دهکده اهورا مزد آباد سکونت گزیدند.بعد از مرگ خسروپرویز حکومت دهکده اهورامزدآباد به ساکنان اولیه آن یعنی همان اهالی جوشقان واگذار گردید.بعد از مدتی بر اثر سیل ،آن دهکده ویران شد و در یک کیلومتری شمال شهر فعلی در کنار سرچشمه قنات مزدآباد در منطقه ای بلند و هموار(تخت سر مزد آباد )،دهکده جدید اهورامزدآباد بنا نهاده می شود.دهکده فوق در سمت غرب سرچشمه قنات مزدآبادبوده است.
شغل اولیه مردمان دهکده باغداری و تهیه می برای پادشاهان ساسانی بود است پس از گذشت زمان،تعدادی عشایر بیابانگرد دامدار به خاطر وجود آ ب سمت شرق قنات ساکن می شوند و به دامداری می پردازند. در زمان بهمن بن اسفندیار ، به دستور وی ، قنات ((بیر))و قنات ((رویه))حفر می گردد و تمام منطقه باغ انگور می شود و دهکده اهورا مزدآباد به خاطر وجود ((می مه)) به دهکده ((می مه)) یعنی می خوب تغیر نام می دهدکه رفته رفته می مه به میمه مخفف و مبدل شده است.
علاوه بر نظر فوق در رابطه با نام میمه ، دو نظر دیگر نیز وجود دارد بعضی افراد عقیده دارند در منطقه آهو و بره آهو زیاد وجود داشته و دارد و به زبان زرتشتی بره آهو را به خاطر تولید و ایجاد صدای ((می می ))میمهمی نامند، می محل بره آهو.
عدّه ای دیگر عقیده دارند که این محل قبلاً مزرعه ای بوده و به خاطر عمق زیاد خاک آن بوته های هیزم قوی در آن رشد می کرده است که اهالی جوشقان برای تهیّه هیزم به این منطقه می آمدند و این منطقه را هیمه (به زبان جوشقانی هیزم را هیمه گویند) می گفته اندکه به مرور زمان هیمه به میمه تبدیل شده است تا اینکه در زمان صفویان هنگامی که علمای لبنانی به ایران آمدند یکی از آنها به نام محمّدتقی شهید ثالث عاملی به این دهکده می آید وی در نامه های خود به دیگر علمای بلاد هیمه به زبان عربی ((میمه)) می نویسد و بعد کم کم این نام بین مردم رایج می شود.

۱۵۲۲۵۹۲_۸۴۸۸۰۵۴۷۸۴۷۸۷۳۳_۹۳۹۸۲۷۲۳۷_o

مکان های دیدنی و آثار تاریخی
مسجد جامع میمه:
از بناهای قدیمی است و بر اساس شهادت سنگ محراب گرانقیمت آن که به لحاظ امنیتی در موزه ایران باستان نگهداری می شود متعلق به قرن پنجم هجری است . این مسجد دارای تقدس و اهمیت ویژه ای است و مردم منطقه به سان زیارتگاه به دیدارش می شتابند و جان خود را در مصفای زلال معنویتش شستشو می دهند . بر دیواره محراب و سقف آن خطوط برجسته و نقاشی شده ای از میرزا عبدالوهاب بن محمدطاهر میمه ای است که تاریخ نگارش آن به ۱۵۰ سال قبل بر می گردد. این هنر مند شهیر از نوادگان شهید ثانی می باشد .
آستان مقدس حضرت سیده الصالحه خاتون بنت موسی بن جعفر (ع):
در روستای اذان واقع و زیارتگاه عام و خاص است . آن بزرگوار که با تبیر نگین سبز منطقه میمه شناخته می شود در زمان ولایت عهدی امام رضا(ع) از مدینه رهسپار طوس می گردند که به جهت آزار و اذیت دشمنان و بروز مشقت و سختی بیماری در روستای اذان به دیدار معبود می شتابند . بنای گنبد این زیارتگاه از یادگاران دوران سلجوقی است .
حمام بزرگ و قدیم میمه :
این حمام بر اساس بافت مذهبی و اجتماعی هم جواری مساجد و گرمابه ها در گذشته در مجاورت مسجد جامع بنا گردیده و دارای شش ردیف سه تایی سقفهای مدور و ستون های قطور است. بنای حمام به اعتراف کارشناسان میراث فرهنگی استان اصفهان به عهد صفوی مربوط است. در سال جاری شهرداری میمه و میراث فرهنگی اقدام به بهسازی و اصلاح این بنای قدیمی با ارزش نموده اند.
قنات مزد آباد:
با طول ۱۸ کیلومتر و عمق یکصد متر در قسمتهای نزدیک به مادر چاه و دبی آب زیاد هم به رودخانه ای زیر زمینی شباهت دارد و هم به لحاظ سنگواره های استلاکمیت و استالاکتیت به غار علیصدر همدان مینماید . بر اساس مطالعات زمین شناسان دانشگاه تهران دومین قنات قدیمی کشور است با عمری دو هزار ساله.
از دیگر نقاط تاریخی،زیارتی و سیاحتی منطقه می توان به قلاع زیاد آباد و وزوان و لای بید،قدمگاه حضرت علی در ونداده،شهرک سینمایی در خسرو آباد،سنگ سوراخی و چاه تره حسن رباط،تخت سرخ،گرگ دره و چشمه گزرتوی میمه،گرگ دره یا دره دوزخی به گفته کارشناس میراث فرهنگی استان اصفهان به دره بزرگ صحرای نوادا امریکا شباهت دارد.