هیچ کدام از ماها با هم کلاسی ها و دوستانی که سالها در زیر یک سقف و روبروی یک تخته سیان نشسته بودیم ارتباط چندانی نداریم ، برخی اوقات در سایت های مختلف مطالبی را میبینم که دانش آموزان یک دوره دبستان و یا دبیرستانی که اکنون هر کدامشان در گوشه ای از کشور وضعیت […]
هیچ کدام از ماها با هم کلاسی ها و دوستانی که سالها در زیر یک سقف و روبروی یک تخته سیان نشسته بودیم ارتباط چندانی نداریم ، برخی اوقات در سایت های مختلف مطالبی را میبینم که دانش آموزان یک دوره دبستان و یا دبیرستانی که اکنون هر کدامشان در گوشه ای از کشور وضعیت خاصی دارند ، به همت یک یا چند نفر دور هم جمع شده تجدید خاطره کرده و برای لحظاتی به مانند دوران دانش آموزی پشت نیمکت های مدرسه نشسته ، و به تجدید خاطره پرداخته اند.سعی کرده اند به مانند روزگاران قدیم و طبق روال همان دوران بغل هم نشسته و برای هم از حال و روز فعلی خود سخن گفته اند ، در آخر جلسه هم چندین عکس یادگاری انداخته و برنامه ای را تنظیم کرده که این گردهمایی هر از چندی در همان مدرسه انجام گیرد.
کاش چنین برنامه ای هم در میمه اجرا گردد و چند نفر بانی این کار شده و برای روزی خاص هم کلاسهای دوران دبستان و یا دبیرستان را دعوت نموده و لحظات به یاد ماندنی خلق نماید .البته به لطف تلفن همراه ، میتوان این کار را در کمترین زمان ممکن به انجام رساند و از طریق پیامک اطلاع رسانی کرد.
البته این نوع برنامه ها شامل آقایان نبوده و خانمهایی که اکنون خودشان دارای فرزندانی هستند که در مقاطع مختلف تحصیلی مشغول بوده نیز چنین برنامه ای را برای خودشان تدارک ببینند.
البته چون آن زمانها گرفتن عکس از دانش آموزان پایه های مختلف در سر کلاس و یا حیاط مدرسه باب نبود ، کمتر کسی تصاویر دوران آموزشی دهه چهل و پنجاه را دارد .کاری که امروزه در تمام مدارس سراسر ایران اجرا میشود و مسئولان مدارس سعی میکنند به مناسبتهای مختلف دانش آموزان مدرسه را دور هم نشانده و تصاویر مختلفی را تهیه و به هر کدامشان نیز یک قطعه عکس داده میشود.دوربین های تلفن های همراه نیز وسیله ای است که در دسترس اکثر دانش آموزان بوده و خودشان راسا اقدام به عکاسی میکنند .قیافه ها به تدریج تغییر کرده و محصل پایه اول ابتدایی تا کلاس پنجم شکل و شمایلی کاملا متفاوت دارد ، دانش آموزان دهه چهل اکنون در دوران میان سالی به سر میبرند و هر کدامشان دارای عروس و یا داماد بوده و نوه ها دور و برشان را گرفته اند .نوه دانش آموز دهه چهل خیلی دوست دارد تصویر دانش آموزی پدر بزرگ خود را در بین دوستان و هم کلاسی هایش ببیند که از این بابت هم ما شانس و اقبال نداشتیم .گویا خداوند متعال متولدین دهه چهل و پنجاه را فراموش کرده که از همه بابت محرومیت ها و کمبودها را باید اجبارا تحمل میکردند.
امیدوارم به همین نزدیکی ها روزی فرا برسد که از آقای هوشنگ خردمند به عنوان مدیر دبستان جمشید آن زمان و بقیه آموزگاران آن زمان که در قید حیات هستند دعوت به عمل آمده و دانش آموزانی که سالیانی سرما و گرمای این محیط آموزشی را پشت سر گذاشته و هر روز در دو نوبت به مدرسه آمده و به منزل برگشته اند ، برای ساعاتی دور هم جمع شده و از خاطرات آن دوران برای یکدیگر تعریف نمایند .زیرا به قول قیصر امین پور ، زود دیر میشود ، و زمانی نخواهد گذشت که روز به روز از تعداد دانش آموزان آن دوران کاسته خواهد شد .
بنده به نوبه خود آماده هر گونه همکاری و مساعدت در این راه هستم و از کسانی که مایل هستند در این برنامه ماندگار شرکت نمایند در ذیل همین پست کامنت گذاشته و به نوعی اعلام همکاری نموده تا بلکه بتوانیم در تعطیلات نوروز امسال پایه ابتدایی این همایش را گذاشته و برای سالهای آینده با برنامه ریزی بهتر به پیشواز چنین گردهمایی هایی برویم .شاید در ابتدا عملی شدن چنین همایشی کمی سخت به نظر بیاید اما مطمئن باشید که با همکاری یکدیگر میتوانیم برنامه ای خاطره انگیز و به یا ماندنی را برگزار کرده و برای لحظاتی در کنار یکدیگر به یاد آن دوران خوش باشیم .از شیطنت ها و خاطراتمان بگوییم ، از آموزگاران و اولیا آن زمان مدرسه تجلیل کنیم و دستشان را ببوسیم گژکه برای اولین با لغت آب بابا را به ما یاد دادند .تا مطلبی دیگر ایام به کامتان ، شاد زی مهر افزون خدا نگهدار
اقای ایراندوست من امادگی خود را اعلام مینمایم. لطفا جهت هماهنگی همراه خود را اعلام کنید
با تشکر از اقای ایراندوست به خاطر مطالب بسیار زیبا و جذابتان باید عرض کنم که این کاری که پیشنهاد دادید زیاد هم سخت نیست چون ما چند ماه پیش دوستان هم خوابگاهی تربیت معلم سی سا ل قبلمان را پیدا کردیم کار ما سخت تر بو د بسیاری از آنها را از طریق آموزش و پرورش منا طق و بسیاری دیگر را از طریق مخابرات روستاها و یا شهرشتانهایی که قبلن در آنها سکونت داشتند پیدا کردیم تقریین چهارده نفر بودیم که یک روز اصفهان وعده گذاشتیم همدیگر را دیدیم الان هم یک گرو هیم تو وایبر هرشب دور هم هستیم مثل شبهایی که در خوابگاه دور هم مینشستیم البته یکی از دوستانمان به رحمت خدا رفته بود و این خبر برایمان خیلی درد ناک بود پس جم کردن همکلاسیهایی که همه اهل یک شهر هستند و اکثرن سراغ یکدیگر را دارند کا رمشکلی نیست انشا الله ما هم بتوانیم هم کلاسیهایمان را در دبیرستان سمیه که الان مرکز بسیج دانش اموزی است جم کنیم به امید ان روز
باسلام
در مورد اصول گرایی اصلاح طلبانه که مطلبی را نوشته بودم و دوستان نظر دادند باید عرض کنم که اولا بنده به کسی درس اصول گرایی یا اصلاح طلبی نمی دهم .ثانیا من سالهاست که افتخار شاگردی ایشان را دارم و قصد جسارت ندارم هر چند ایشان هم راه و فکر خودشان را سالها پیش انتخاب کرده اند نیاز به توصیه من و شما نیست.ایشان خودش راهنماست.حرف من اینه که اولا باید معیارهای منطقی و عقلانی راه درست در جامعه تبیین بشه. متاسفانه در جامعه ما به دلایل مختلف که اصلی ترین آن عدم تقوا و ضعف اخلاقه معیارها به صورت درست معرفی و تبیین نمیشوند. از طرفی بحث احزاب و فعالیت کارآمد اونها باید در جامعه ما جدی گرفته بشه . فعالیت سیاسی در جامعه ما نظم و سیستم درستی نداره . مثل شعله زیر آتش زمان انتخابات گر میگیره و بعد هم فروکش میکنه و این درست نیست.همچنین فعالان سیاسی جامعه باید در فکر، نظر و عمل یکسان عمل کنند . اینکه من شعار اصول گرایی بدهم اما در عمل به گونه ای دیگر رفتار کنم درست نیست. همچنین اصول گرایان باید از رفتارهایی که نمود تحجر داشته باشه پرهیز کنند و اصلاح طلبان هم از رفتارهایی که نمود لیبرالی یا سکولاری داره دور بشوند.به هر حال انقلاب داره مسیر تکاملی خودش رو طی میکنه . در این مسیر آنچه که نجات دهنده هست درایت و عقلانیت و وحدت در اجرای اموره
با سلام تجربه و حلاوت گرد هم اوردن معلمان و شاگردان ۵۲سال پیش را در سال ۸۴ د بزرگاشت پنجاه و دومین سالگرد تاسیس دبیرستان شریعتی را که منجر به ساخت دبیرستان جدید شد را دارم که البته یک سال با همکاری جمعی از غزیزان برنامه ریزی اش طول کشید حاصل تجربیات به همراه فیلمش را در صورت اقدام به وقوع در اختیار می گذارم کار خوبی است ….
جناب آقای مرتضی اسفندی سلام : از آنجا که جنابعالی زمانی دانش آموز این دبیرستان و زمانی یگر در کسوت دبیری و بعد در مقام ریاست دبیرستان بوده اید ، پر واضح است که میتوانید بار دیگر کمک حال ما باشید.حقیر از هم اکنون آماگی خود را اعلام میکنم که متولدین سالهای ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۵ را که اختلاف سنی زیادی نداریم برای یک روز مشخص در بهترین جای میمه که همان دبیرستان دکتر شریعتی میباشد به گرد هم آورده و برای جبران مافات آن زمانها که تصویری از جمع دوران دانش آموزی خود نداریم ، عکس و فیلمی تهیه کرده و برای فرزندان و احیانا نوه ها نمایش دهیم .قبلا از لطف شما متشکرم .میتوانیم در وایبر به گرد هم جمع شده و هسته اولیه را تشکیل دهیم .شماره همراه من ۰۹۱۲۱۳۸۱۱۸۲