پله های پیشرفت و ترقی را باید یکی یکی طی کرد ، اکثر کسانی که عهدار مشاغل جامعه هستند ، به یکباره و یک شبه به این رتبه نرسیده اند.یک آهنگر چندین و چند سال دوران کارآموزی خود را سپری کرده تا اینک به یک آهنگر مجرب تبدیل شده است .استاد بناهایی که امروزه در […]
پله های پیشرفت و ترقی را باید یکی یکی طی کرد ، اکثر کسانی که عهدار مشاغل جامعه هستند ، به یکباره و یک شبه به این رتبه نرسیده اند.یک آهنگر چندین و چند سال دوران کارآموزی خود را سپری کرده تا اینک به یک آهنگر مجرب تبدیل شده است .استاد بناهایی که امروزه در امر ساختمان سازی فعالیت میکنند ، از ابتدا استاد نبوده اند ، بلکه سالیان سال شاگری کرده تا به این مرتبه رسیده اند، هنرمندانی که در رشته های مختلف نقاشی و عکاسی و مجسمه سازی و هنرپیشه گی به معروفیت و اشتهار رسیده اند ، سالیان سال زحمت کشیده تا به این قدر و منزلت رسیده اند.همانطوری که پزشکان و مهندسان و وکلا نیز سالیان سال دود چراغ خورده و اینک القاب جناب دکتر و جناب مهندس و جناب وکیل به آنها اطلاق میشود.در بحث شهر ها و روستاهای ایران نیز چنین رویه ای حاکم بوده و همیشه نیز پابرجا خواهد بود. شهر تهران که سابقه سکونت در آن به ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد برمی گردد ابتدا یکی از روستاهای ری بوده و به سبب مرکزیتی که از نظر سیاسی ، بازرگانی و اداری داشته مورد نظر قرار گرفته ، ابتدا نیز شاه طهماسب صفوی هنگام گذر از آنجا متوجه باغها و بوستانهای فراوان تهران شد و دستور به حفر خندق به دور آن و ساخت باروهایی در اطرافش داد ، کریم خان زند نیز ابتدا تهران را به عنوان پایتخت خود اعلام کرد. امروزه بزرگترین شهر ایران و تنها پایتخت کشور میباشد ، در ابتدای امر بدین گونه نبوده ، چنین وسعت و جمعیتی نداشته ،در طول سالیانی که پایتخت ایران بوده ، پیشرفت کرده و گسترش یافته و به شکل امروزی درآمده است .شهرهایی که جدیدا تاسیس شده اند ، از نظر سیستم شهر سازی بر اساس اسلوب مدرن ساخته شده و تاسیسات آب و برق و گاز و تلفن و سایر نیازهای یک شهر خیلی بهتر از تهران میباشند ، فضاهای سبزی که در این گونه شهرهای جدید در نظر گرفته شده مطابق با استاندارهای روز دنیا بوده و شهروندانی که در این مناطق ساکن هستند ، به مراتب از نظر سکونت و زندگی شهرنشینی راحت تر از ساکنین تهران میباشند.اما هیچ وقت مسئولین چنین شهرهایی خودشان را با پایتخت مقایسه نمیکنند ، هیچ گاه در قیاسشان خیابانهای عریض و طویل را ملاک برتری نمیدانند.شاید عمر تاسیس شاهین شهر که در همسایگی ما قرار دارد به پنجاه سال هم نرسد ، از نظر تاسیسات شهری و نقشه های خیابانی به مراتب بهتر از مرکز استان یعنی اصفهان میباشد ، اما تاکنون از یکی از مسئولین شاهین شهر شنیده اید که بگویند : چون شهر ما خیابانها و کوچه های عریض تری دارد ، باید مرکز استان شود ، اصلا هیچ انسان عاقلی چنین عبارتی را به زبان می آورد که بخواهد ، چنین آرزوهای خیالی بکند.البته یکی از محاسن انسان این است که مدام به دنبال پیشرفت و ترقی باشد ، وضعیت پنجاه سال قبل میمه با وضعیت امروزی آن به هیچ وجه قابل قیاس نیست ، همانگونه که کل شهرهای کشورمان نیز با پنجاه سال قبل فرق اساسی کرده اند، لایبید یکی از مناطقی است که به لطف وجود معادن سنگ فراوان و درآمدی که نصیب شهروندان و شهر لایبید شده ، به کلی تغییر شکل داده و از یک روستای دورافتاده گمنام به شهری شناخته شده تبدیل شده است ، که این آبادانی و ترقی باعث خوشحالی تمام مردم منطقه شده است .آیا اکنون مسئولین شهر لایبید میتوانند ادعای مرکزیت بخش را بکنند و بگویند : از این به بعد باید لایبید مرکز بخش باشد ، شریک شدن در نام مرکز شهرستان به هیچ روی معنی و مفهومی ندارد ، و من متعجب هستم از کسانی که برای دلخوشی خودشان اسامی جعلی و تحریف شده میسازند و سعی دارند با زور این گونه اسامی جعلی را به دیگران بقبولانند.همانطور که یک مکانیک ماهر در ابتدای ورودش به بازار کار ، استاد کار نبوده و با رنج و مرارت و سختی و گذر زمان و کسب تجربه به این عنوان دست پیدا کرده ، شهروندان دیگر نیز باید پله های ترقی را یکی یکی بپیمایند و اگر بخواهند دو تا یکی کرده و جند پله را با هم طی کنند ، با سر و کله سرنگون خواهند شد که این سرنگونی معضلات دیگری را نیز به دنبال خواد داشت .همیشه و در همه حال به مانند نظام حاکم بر ارتش باید سلسله مراتب را طی کرد .ابتدا سرباز صفر و بعد از مدتی سرجوخه و بعد گروهبان سوم و دوم و استوار دوم و سپس استوار یکم ، یکشبه از سرباز صفری نمیشود درجه استوار یکمی را بر بازو چسباند.با این کار خودمان را گول میزنیم ، استوار یک ارتش ایران نزدیک به سی سال تمام در سخترین شرایط آب و هوایی با حقوق و مزایای اندک از صفر شروع میکند تا در آخرین سالهای خدمتی به این درجه نائل گردد.امیدوارم که برخی از همشهریان دست از کارهایی که هم به شهر خودشان و هم به کل منطقه لطمه میزند ، بردارند و سعی کنند با قانون به پیش بروند ، کاری که در گذشته عکس آن را انجام دادند و جلوی پیشرفت شهرخودشان و کل منطقه میمه را گرفتند.اگر این بلند پروازی های خیالی را انجام نداده بودند ، اینک میمه شهرستان و همه ی بخش از قبل آن منتفع شده و ضمن وفاق با جوشقان قالی ، دست در دست هم منطقه ای آباد و رو به ترقی را میساختیم .امیدوارم که دیگر شاهد گونه لج بازی های احساسی و کورکورانه نباشیم .تا مطلبی یگر ایام به کامتان باد.شاد زی مهر افزون خدا نگهدار
اقای ایراندوست عزیر مشکل از اینجاست که ما شهر همجوارمان در ۳کیلومتری خود را رها کرده ایم وبه جوشقان در ۲۰کیلومتری خود نزدیک شده ایم.اگر بنا به یکی شدن باشد ما به وزوان نزدیکتریم وباید از ظرفیت های بالقوه این شهر هم بهره ببریم .کمال در همدلی است . متاسفانه الان تبدیل به جدل شده واز رقابت سالم خارج شده . با لج ولج بازی فقط کلاه سر خودمان می گذاریم .
با سلام
خوب نوشتید ولی کو گوش شنوا.
چیزی بیشتر از حق خود میخواهند.
اصلاً یک رفراندوم بزارند ببینند بین شهر و روستاهای اطراف بیشتر با میمه همراهند یا وزوان .