زنان شانس بهتری برای درمان سرطان و شفا یافتن دارند. بعضی از نشانه های سرطان مخصوص مردان است که این علایم براحتی نشان دهنده مشکل در بعضی از قسمت های بدن بوده و قابل تشخیص می باشند. بعضی از نشانه های سرطان در مردان، مخصوص است. این علایم براحتی نشان دهنده مشکل در بعضی […]
زنان شانس بهتری برای درمان سرطان و شفا یافتن دارند. بعضی از نشانه های سرطان مخصوص مردان است که این علایم براحتی نشان دهنده مشکل در بعضی از قسمت های بدن بوده و قابل تشخیص می باشند.
بعضی از نشانه های سرطان در مردان، مخصوص است. این علایم براحتی نشان دهنده مشکل در بعضی از قسمت های بدن می باشند، اما بقیه انواع سرطان و علایمشان، ممکن است گنگ بوده و براحتی قابل تشخیص نباشند.
درد
هرچه افراد سنشان بالا می رود، میزان انواع درد و خشکی در آنها بیشتر می شود. هرچند درد نشانهای مبهم و پیچیده است و معمولا کم تر بیشتر انواع درد نشانه سرطان نیستند، اما با اینحال امکان دارد بعضی از انواع درد نشانه های اولیه ابتلا به سرطان در آقایان باشد. طبق توصیه جامعه سرطان آمریکا هر درد ادامه دار و مزمن باید توسط پزشک بررسی شود. حتی اگر مشکل و درد شما از سرطان نباشد، بازهم شما از مراجعه به دکتر سود می برید، چراکه ممکن است پزشک بتواند برای درد شما و مشکلی که باعث آن شده، درمانی مناسب پیدا کند.
تغییرات در بیضه ها
سرطان بیضه معمولا بین سنین ۲۰ تا ۳۹ سال در آقایان رخ می دهد. جامعه سرطان آمریکا توصیه می کند که مردان مرتب برای ابتلا به این سرطان آزمایش داده و همچنین خودشان نیز ماهانه نشانه های ابتلا به این سرطان را بررسی نماید. هر تغییر در سایز بیضه ها از قبیل رشد یا کوچک شدن آنها می تواند نگران کننده باشد. بعلاوه هرگونه ورم، برجستگی و یا احساس سنگینی در کیسه بیضه نیز باید مدنظر قرار داد. اگر هرگونه توده ی سختی در بیضه خود احساس کردید سریعا به پزشک مراجعه نمایید.
تغییرات در غدد لنفاوی
اگر هرگونه برجستگی و یا ورم در غدد لنفاوی خود که زیر بقل، روی گردن و جاهای دیگر بدنتان وجود دارند، حس کردید باید نگران شوید. اگر غده لنفاوی شما به تدریج بزرگ می شود و هم اکنون بزرگ تر از یک ماه پیش است، باید به پزشک مراجعه نمایید. دکتر غدد لنفاوی شما را بررسی کرده و مشخص می کند مشکل شما بدلیل سرطان است و یا به مشکل دیگری همچون ورم غدد لنفاوی دچار شده اید.
توده پستان
اگر شما مثل اکثر آقایان فکر می کنید، احتمالا هیچگاه خطر ابتلا به سرطان پستان در آقایان را جدی نمی گیرید. هرچند این سرطان در آقایان معمول نیست، اما امکان رخ دادن آن وجود دارد. هر توده در نواحی پستان آقایان باید با دقت بررسی شود. همچنین جامعه سرطان آمریکا چندین علامت خطرناک دیگر به جز توده سرطانی در این ناحیه را مورد اشاره قرار می دهد، این نشانه ها شامل:
فرورفتگی و یا چروک پوست سینه
تو رفتن نوک پستان
سرخ شدن و یا پوسته پوسته شدن پوست پستان
ترشحات چرکی از پستان
تب
اگر شما بدون دلیل دچار تب شدید ممکن است ای تب نشان دهنده ابتلا به سرطان باشد، البته تب می تواند نشانه مشکلات دیگر همچون ذات الریه و یا عفونت باشد. خیلی از انواع سرطان در مراحل رشدشان ممکن است باعث تب شدن، برای مثال انواع سرطان های خون شامل لوسمی و لنفوم باعث ایجاد تب می شوند.
کاهش وزن غیرعادی
در صورت از دست دادن ۱۰ درصد وزن بدن در ۳ تا ۶ ماه بدون اینکه ورزش کنید و یا رژیم بگیرید، باید حتما به پزشک مراجعه کنید؛ وی معتقد است که این کاهش وزن تا زمانیکه خلافش ثابت نشده، نشانه سرطان است. از پزشکتان بخواهید که شما را آزمایش و یا حتی سیتی اسکن کند تا معلوم شود که کاهش وزن شما نشانه، سرطان است و یا مشکلات دیگر، مثلا تیروئید پرکار!
درد شدید شکمی و افسردگی
بعضی از پزشکان معتقداند هر مردی که درد شدیدی در ناحیه شکم دارد و احساس افسردگی هم میکند، نیاز به معاینه دارد، چراکه بعضی تحقیقات نشان می دهند بین سرطان پانکراس و افسردگی ارتباطی وجود دارد.
خستگی
خستگی و فرسودگی میتواند یکی از نشانههای مبهم سرطان باشد. این خستگی ممکن است ناشی از رشد غده سرطانی بوده و می تواند نشان دهنده ابتلا به بعضی از سرطانها مانند سرطان خون، سرطان معده و یا سرطان روده بزرگ باشد.
سرفههای مداوم
هرچند که سرفه معمولا از نشانههای بیماریهایی چون سرماخوردگی، آنفولانزا و آلرژی بوده و یا حتی از عوارض جانبی بعضی از داروها می باشد، اما سرفه طولانی مدت که بیشتر از ۳ تا ۴ هفته طول بکشد، بخصوص در افراد سیگاری میتواند خطرناک باشد.
مشکل در بلعیدن و خوردن
مشکلی که در زمینه بلعیدن و فرودادن غذا رخ میدهد، میتواند نشانه سرطان دستگاه گوارش، مثلا سرطان مری باشد.
تغییرات پوستی
اکثر ما میدانیم که تغییرات خالهای گوشتی و خالهای سیاه نشانهی مشخص سرطان پوست هستند. خونریزی یا پوسته پوسته شدن بیش از حد پوست نیز یکی از علایم خطرزا میباشد. هرچند تعیین کردن اینکه چه مدت این مشکلات طول بکشد، بایست به پزشک مراجعه کرد، مشکل است، اما پزشکان معتقدند اگر این علایم بیشتر از چند هفته طول بکشد، میبایست حتما به پزشک مراجعه کرد.
خونریزی غیرطبیعی
هر زمانیکه در بخش هایی از بدن خود که سابقه نداشته و منطقی نیست خونریزی دیدید به پزشک مراجعه نمایید. بالاآوردن خون، خون در آب دهان، خون در ادرار و خون در مدفوع از نشانه های خطرناک می باشند. بطور مثال خون در مدفوع می تواند نشانه ابتلا به سرطان کولون (روده بزرگ) باشد.
تغییرات دهانی
همه بخصوص افراد سیگاری همیشه باید نسبت به تکههای سفید درون دهانشان و یا نقاط سفید برروی زبانشان حساس باشند، چرا که هردو این نشانهها میتوانند عوامل پیشسرطانی، بنام لکوپلاکیا باشند.
سوءهاضمه
سوء هاضمه بدون هیچدلیلی خطرناک است و میتواند نشانههای اولیه بیماریهای خطرناکی چون سرطان مری، معده و یا دهان باشد.
مشکلات ادراری
هرچه سن مردان افزایش می یابد، مشکلات ادراری شامل افزایش تعداد دفعات ادرار (بخصوص در شب)، احساس نیاز به ادرار کردن، احساس خالی نشدن کامل مثانه، عدم توانایی در ادرار، ریختن ادرار هنگام خندیدن و یا سرفه و یا ضعف شدت ادرار کردن بیشتر می شوند.
هر مردی با افزایش سن دچار این مشکلات می شود. اما در صورتیکه این به این مشکلات دچار شدید باید به پزشک مراجعه کنید، چرا که ممکن است این مشکلات ناشی از سرطان پروستات باشد. پزشک با انجام آزمایش از اینکه شما به این سرطان مبتلا هستید یا خیر اطمینان حاصل می کند.
آنچه بايد درباره شامپو بدانيد
شامپو شناسي
——————————————————————————–
کلمه شامپو از ريشه هندي «چامپو» آمده و به معني «ماساژ سر» است. يک مرد بنگالي در سال 1814 همراه همسر ايرلندي خود، يک حمام شامپو را در انگلستان راه انداخت. حمام او شبيه حمامهاي ترکي بود که در آنجا افراد چامپو (ماساژدرماني) ميکردند. کار اين فرد موردتوجه قرار گرفت در حدي که پادشاه به او مقام «جراح شامپو» را داد. در آن زمان براي تميز کردن موها، از صابون استفاده ميشد اما مشکل صابون اين بود که خوب کف نميکرد و به علاوه لايهاي از آن روي مو باقي ميماند و باعث تحريک پوست سر و کدر شدن مو ميشد.
صابونها و شامپوها، هر دو حاوي ماده پاککننده (سورفاکتانت) هستند اما اين ماده در صابونها، با شدت بيشتري به چربيها متصل ميشود به حدي که اگر روي مو استفاده شود، چربي را با شدت زياد برميدارد. در حالي که در شامپوها از دسته متفاوتي از سورفاکتانها استفاده ميشود که از برداشت زياد چربي از روي موها جلوگيري ميکند.
به تدريج در دهه 1930 ميلادي، شامپوهاي مدرن ساخته شدند که با صابون فرق داشتند. از آن سالها تاکنون تغييرات زيادي در آنها به وجود آمده است. امروزه کارخانههاي متعددي، شامپوهاي متفاوت توليد ميکنند که هر کدام ويژگيهاي خاص خود را دارند.
وقتي در فروشگاه يا داروخانه نگاهي به قسمت شامپوها مياندازيم، دچار سرگيجه ميشويم. دهها مدل شامپو با دهها نام مختلف براي انواع موها؛ شامپو براي موهاي صاف، فر، رنگ شده، چرب، خشک، آسيبديده و… ولي واقعا اين شامپوها چقدر با هم تفاوت دارند؟ از کجا بفهميم کدام يک براي موهاي ما مناسبتر است؟
4 ويژگي شامپوي سالم
شامپو از محصولات مراقبت از مو است که براي برداشتن غبار، چربي، ذرات پوستسر، آلودگيهاي محيطي و… از روي مو و پوست سر به کار ميرود. از آنجا که موهاي افراد با هم تفاوت دارد، شامپوهاي متفاوتي نيز ساخته ميشود. براي انتخاب شامپوي مناسب، بهترين راه اين است که انواع مختلف شامپو را امتحان کنيم تا بتوانيم بهترين نوع را براي موي خود انتخاب کنيم. در اين رابطه از متخصصان پوست و مو يا حتي از آرايشگر خود ميتوانيم کمک بگيريم اما اينکه دوستمان تعريف يک شامپو را کرده يا فلان مارک شامپو خيلي معروف يا گران است، نميتواند دليل خوبي براي انتخاب آن باشد. شامپوي خوب، شامپويي است که:
1) با آب راحت شسته شود و لابلاي موها باقي نماند.
2) چشم و پوست سر را تحريک نکند.
3) براي پوست و مو ضرري نداشته و پاککنندگي مناسبي داشته باشد.
4) بوي مطبوعي (در حد قابلقبول) داشته باشد.
7 وجه اشتراک شامپوها
شامپوها کار تميز کردن موها را با ماده پاککننده خود انجام ميدهند. وظيفه اين ماده، پاک کردن «سبوم» از روي مو است. سبوم، نوعي چربي است که از فوليکولهاي مو ترشح ميشود و لايه محافظي را روي مو بهوجود ميآورد. شامپوها با هم فرق دارند اما بسياري از مواد موجود در آنها مشترک است:
1) يک ماده پاککننده (دترژنت): معمولترين نوع آن آمونيوم لوريل سولفات و سديم لوريل سولفات(SLS) است.
2) بعضي مواد براي ايجاد خاصيت کف کردن
3) ماده حالتدهنده (نرمکننده): همه شامپوها حاوي مقادير کمي نرمکننده براي نرم کردن موها هستند، حتي اگر روي قوطيشان نوشته نشده باشد.
4) مواد معطر، اسانسها، رنگها و…
5) افزودنيهاي مجاز براي تنظيم غلظت شامپو، قدرت اسيديته شامپو، صدفي بودن شامپو و…
6) عوامل نگهدارنده، براي اينکه شامپو به ميکروب آلوده نشود.
7) داروها: بعضي شامپوها براي درمان مشکلاتي مانند شپش سر، شوره و… طراحي شدهاند و حاوي بعضي داروها هستند.
اگر موهايتان چرب است…
مواد پاککننده موجود در شامپوها (سورفاکتانت) با هم متفاوت هستند. بعضي از آنها قدرت کف بيشتري دارند و بعضي کمتر. به علاوه، بعضي بيشتر چربيزدا هستند. در افراد يا موهاي چرب، فعاليت غدد چربيساز زيادتر است بنابراين به شامپويي نياز دارند که قدرت چربيزدايي بيشتري داشته باشد. اين افراد بهتر است هر روز يا يک روز در ميان حمام کنند و هنگام شستن سر، بدون چنگ زدن، موها را آرام بشويند تا غدد چربي تحريک نشود. آبکشي هم بهتر است با آب ولرم (نه داغ) انجام شود. به علاوه، توصيه ميشود افراد با موهاي چرب، از نرمکنندههاي جداگانه استفاده نکنند.
اگر موهايتان خشک است…
در پوست افرادي که موهاي خشک دارند، فعاليت غدد چربيساز کمتر است و چربي کمتري توليد ميکنند. درنتيجه نيازي به استفاده از مواد چربيزداي قوي ندارد. لازم است اين افراد تعداد دفعات شستشوي سر را کاهش دهند و از نرمکنندهها (جداگانه بعد از شامپو) استفاده کنند.
اگر موهايتان آسيب ديده…
در اطراف هر تار مو، لايهاي به نام کوتيکول وجود دارد که در آن سلولهاي پهني (مانند آجرهاي روي شيرواني يا فلسهاي ماهي) منظم در کنار هم قرار گرفتهاند. اگر اين سلولها، با نظم کنار يکديگر قرار نگيرند، موها حالت درخشان خود را از دست ميدهند و کدر و شکننده ميشوند. اين اتفاق گاهي به دليل استفاده مداوم از مواد شيميايي (رنگ، مش و فر) ميافتد. استفاده زياد از وسايل گرمايي مانند اتوي مو و سشوار هم ميتواند به اين لايه آسيب برساند.
زماني که اين آسيب رخ ميدهد، کراتين (پروتئين سازنده مو) از بين ميرود. برخي افراد سعي ميکنند با استفاده از شامپوهاي حاوي کراتين (و ساير درمانهاي کراتين) اين پروتئينها را جايگزين کنند اما متاسفانه کار چنداني از شامپوها برنميآيد چون ساقه موها، بافتي غيرزنده است و نميتوان آن را تغذيه کرد، بهخصوص زماني که علت آسيب ديدن موها مواد رنگ و مش باشد.
براي کمک به موهاي آسيبديده، بهترين راه، کوتاه کردن مو است. شامپوهاي مخصوص موهاي آسيبديده اغلب حاوي پروتئينها و ويتامينهاي مختلف هستند و استفاده از آنها ميتواند آثار مثبت روي موها داشته باشد اما اين آثار موقت هستند.
براي موهاي آسيبديده، بهتر است از مواد حالتدهنده (نرمکننده) قويتري استفاده کرد. نرمکنندهها با ايجاد يک لايه پوشش ظريف روي مو، باعث ميشوند کوتيکول مو تا حدي صافتر شود و تا حدي ناهمواري آن را رفع ميکند، درنتيجه مو کمتر گره ميخورد اما باز هم مشکل موهاي آسيبديده را به طور اساسي حل نميکند.
اگر موهايتان شوره ميزند…
علايم شوره، پوسته شدن و خارش پوست سر است، شوره سر چندان مساله جدياي محسوب نميشود و ضرري ندارد اما باعث ناراحتي افراد ميشود. علل مختلفي براي آن ذکر شدهاند:
1) خشکي پوست: سرماي زمستان و خانههاي گرم ميتواند از دلايل پوسته شدن پوست سر باشد.
2) برس نکشيدن کافي يا برس زدن غلط: شانه زدن کافي و مناسب، به ريختن پوستههاي مرده کمک ميکند.
3) پوست چرب و تحريکشده: اين وضعيت با چربي و سرخي پوست سر همراه است و با پوستههاي زرد و سفيد ديده ميشود. محل اين نوع شوره بيشتر روي سر، کنارههاي بيني و پشت گوش است.
4) استفاده کم از شامپو: اين کار باعث تجمع چربي و سلولهاي مرده پوست سر ميشود.
5) مشکلات پوستي: پسوريازيس سردسته گروهي از بيماريهاي پوستي است که ميتوانند باعث ايجاد يا تشديد شوره سر شوند.
6) عوامل ارثي و هورموني: علاوه بر عوامل ارثي و هورموني، علل و عوامل ديگري نيز ميتوانند منجر به ايجاد يا تشديد شوره سر شوند؛ از جمله تغذيه غلط، خستگي و استرس، شستن زياد سر، حساسيت به شامپو.
5 نوع شامپوي ضدشوره
براي رفع شوره، شامپوهاي مختلفي وجود دارد که براساس داروي موجود در آن طبقهبندي ميشوند:
1) شامپوي زينک پيريتيون: اين شامپوها حاوي ماده ضدباکتري و ضدقارچ زينک پيريديون هستند که ميتواند قارچهاي روي پوست سر را که عامل شوره هستند، کم کند.
2) شامپوهاي حاوي قطران زغالسنگ: قطران يک محصول جانبي از صنايع زغالسنگي است که به رفع شوره کمک ميکند. اين کار با کند کردن مرگ سلولهاي پوست سر انجام ميشود.
3) شامپوهاي حاوي اسيدساليسيليک: اين شامپوها به حذف پوستهها کمک ميکنند اما باعث خشکي پوست سر ميشوند، درنتيجه گاهي توليد پوسته افزايش مييابد. مصرف نرمکننده بعد از استفاده از آنها، تا حدي اين خشکي را کم ميکند.
4) شامپوهاي سلنيوم سولفايد: اين شامپوها روند مرگ سلولهاي پوست را کند ميکنند و باعث ميشوند رنگ موهاي بلوند، خاکستري يا رنگشده، تغيير کند.
5) شامپوهاي حاوي کتوکونازول: کتوکونازول يک ماده ضدقارچ است که وقتي ساير شامپوها موثر نباشند، شايد اثر کند.
8 نکته درباره شيوه استفاده از شامپو
1) آبکشي اوليه با آب ولرم براي زدودن گردوغبار از روي مو
2) شامپو زدن به موها همراه با ماساژ کف سر (البته نبايد پوست سر را با ناخن خراشيد)
3) آبکشي نهايي براي از بين بردن بقاياي شامپو (بهتر است با آب ولرم باشد نه آب داغ)
4) موهاي خيس را زياد شانه نزنيد چون باعث شکسته شدن آنها ميشود.
5) ميزان مصرف شامپو به بلندي موها و ميزان آلودگي آنها بستگي دارد. کف شامپو بايد همه سطح مو را بپوشاند.
6) به تعويض هر چند وقت يکبار شامپو نياز نيست! اگر شامپو مشکلي برايتان ايجاد نميکند و باعث تجمع آلودگي روي پوست و مو نميشود، لازم نيست عوض شود.
7) يکبار شستشو براي آقايان و افراد با موهاي کوتاه، کافي است اما خانمهاي با موي بلند شايد به 2 بار شستشو نياز داشته باشند.
8) اگر قرار است از نرمکننده استفاده شود، بهتر است آن را مجزا، بعد از شامپو کردن، روي موها بزنيد و بعد از چند دقيقه آبکشي کنيد، مگر اينکه موهايتان چرب باشد که دراينصورت بهتر است از شامپوهاي حاوي نرمکننده(2 در 1) استفاده کنيد.
ويژگي شامپوي نوزادان
اين شامپوها مواد تحريککننده کمتري دارند و چشم نوزادان را اذيت نميکنند يعني pH (اسيديته) شامپو طوري تنظيم شده که چشم را نميسوزاند. بهعلاوه، در آنها از مواد پاککننده ضعيفتري استفاده ميشود به همين دليل علاوه بر نوزادان، در مواقع خاص که موها يا پوست سر حساس هستند، بزرگسالان نيز ميتوانند از آنها استفاده کنند.
4 نکته درباره شامپوي ضدشوره
1) از شامپوهاي ضدشوره بايد بهطور روزانه يا يک روز در ميان استفاده شود. بعد از کنترل شوره سر نيز مصرف آنها به هفتهاي 2 بار ميرسد.
2) بهتر است شامپو را خوب کف سر ماساژ دهيد. سپس 10-5 دقيقه صبر کنيد تا اثرگذاري آن کامل شود و بعد آبکشي کنيد.
3) اگر چند هفته بعد از مصرف اين شامپوها باز هم شوره روي سر خود مشاهده ميکنيد، با پزشک متخصص پوست مشورت کنيد. شايد به شامپوهاي ضدشوره قويتر نسخهاي يا درمان با لوسيونهاي دارويي نياز داشته باشيد.
4) اگر حس کرديد اين شامپو بعد از مدتي شوره سر را به خوبي رفع نميکند، لازم است شامپوي خود را عوض کنيد.
سلامت :دکتر آيدا روشنضمير