چرا شهر میمه برای ما دوست داشتنی است؟

کشور ایران از نظر جغرافیایی ، سرزمینی است چهار فصل که در یک زمان میتوان در جنوبی ترین نقطه آن تن را به آب دریا سپرد و شنا کرد ، و در نقطه ای دیگر با پوششی مناسب آن منطقه به ورزشهای زمستانی همچون اسکی پرداخت. دمای هوا در منطقه گندم بریان به بالای هفتاد درجه میرسد ،جنگلهای شمال در کنار رشته کوههای البرز و حاشیه دریای مازندران زیبایی خاصی را به استانهای گیلان و مازندران میدهد.کویر لوت یکی از بی نظیر ترین مناطق گردشگری است که جهانگردان زیادی را به خود جلب میکند ، رشته کوههای سهند و سبلان ، آذربایجان شرقی و غربی و اردبیل را از سایر نقاط کشور متمایز میکند.کهکیلویه و بویر احمد و چهار محال بختیاری ، منطقه ای است بکر و دست نخورده که لرهای غیور کشور در این مناطق با کمترین امکانات به خوبی و خوشی زندگی میکنند.استانهای خوزستان و هرمزگان و شهرهای حاشیه دریای عمان و خلیج همیشه پارس گرمای لذت بخشی دارد که در طول سال میزبان گردشگران است .استانهای خراسان شمالی و جنوبی و رضوی نیز در قسمت شمال شرقی کشور فرهنگ و آداب خاص خود را دارد و به برکت وجود آرامگاه هشتمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت همیشه مود توجه شیعیان جهان میباشد. اما آوازه استان اصفهان که در مرکز ایران واقع شده و به نوعی از نظر بافت معماری عروس شهرهای ایران به حساب می آید در کل جهان پیچیده و در طول سال افراد زیادی هستند که آرزوی دیدن میدان نقش جهان و سی و سه پل و منار جنبان و چهل ستون را دارند و هر گاه که به میدان نقش جهان برویم ، عده ای از توریست های خارجی را میبینیم که دوربین به دست در حال شکار شاهکارهای معماری عصر صفوی هستند.اما همه این زیبایی های طبیعی و خدادادی نقاط کشور به یک طرف ، شهری که عنوان آستانه پایتخت فرهنگی کشور را به یدک میکشد ، به طرف دیگر.میمه که به قول آقای محمد تقی معینیان شهری ناشناخته در حاشیه کویر نام گرفته از بسیاری نعمتهای خدادادی که جذب توریست و جهانگرد بکند بی بهره است.نه منطقه ای دارد که اسکی بازان بتوانند اردوهای تمرینی خودشان را در آنجا برگزار کنند ، نه دریا و دریاچه ای دارد که قایق سواران بتوانند در آن پارو بزنند.جنگلی هم ندارد که بتواند در روزها و ایام تعطیل میزبان گردشگران باشد.اما هر چه که ندارد ، مهربانی دارد، مهمان نوازی دارد، غریب نوازی سرلوحه بزرگ و کوچک این شهر ناشناخته در حاشیه کویر است.به وقت گرفتاری به مانند دانه های زنجیر پشتیبان هم هستند.یکی از واجباتشان حضور در مراسم تدفین و ترحیم همشهریانشان است ، به نوعی که در این گونه مواقع نیمی از بار خانواده های داغدار کاسته میشود، در مراسم عروسی کمک و مددکار یکدیگر هستند، به وقت ناخوشی و بیماری یکدیگر را تنها نمیگذارند، در کارهای عام المنفعه پیش قدم هستند.همشهریانی که دارای تخصص و پستهای مدیریتی هستند ، همیشه کمک و یاری را به هم محلی خود در اولویت قرار میدهند.بیشتر غریبه هایی که برای مدتی خاص به صورت ماموریتی به میمه اعزام شده اند ، به هنگام اتمام ماموریت به هیچ وجه نمیخواهند از این شهر حاشیه کویر دل بکنند.با این که محصولات آنچنانی برای عرضه و فروش در بازارهای کشور ندارد، اگر غریبه ای به صورت مهمان وارد خانواده یک میمه ای گردید ، دست خالی آنجا را ترک نخواهد کرد ، حتی اگر شده با یک شیشه آب غوره و یا مقداری برگه زردآلو و یا مقداری کشمش ، مهمان خود را نک گیر خواهند کرد.اگر به صورت اتفاقی مهمان غریبه ای محرم را در میمه حضور یابد ، دیگر باید او را میمه ای به حساب آورد، زیرا نمیتواند از شور و هیجانی که در این ایام بر میمه حاکم است دل بکند.این سجایا و خصلت های خوب باعث گردیده که میمه دوست داشتنی باشد.گرچه تابستانهای گرم و زمستانهای خشگ و سردی دارد ، اما همین آب و هوای استثنایی قدرت جاذبه بالایی دارد، مردمانش به این آب و خاک عشق میورزند، در هر مناسبتی به دور هم جمع میشوند، آنقدر که سربلندی میمه برایشان مهم است ، موفقیت های شخصی در درجه پایین تر قرار دارد.هر کس به قدر وسع و توان خود میکوشد تا این شهر ناشناخته در حاشیه کویر شناخته تر گردد.سایت صبح میمه هر روزه میزبان هزاران مخاطبی است که دل در گرو همین آب و خاک دارند.آنهایی که زاده این سرزمین هستند و اینک در اقصی نقاط جهان حضور دارند ، با باز کردن صفحه صبح میمه به نوعی دل نگرانی های خود را در گوشه ای از این کره خاکی برطرف میکنند.هر روزه افرادی از قاره آمریکا ، سراسر اروپا ، اقیانوسیه و استرالیا و نیوزیلند، کشورهای جنوب شرق آسیا و کشورهای اسکاندیناوی به نوعی کمبودهای وطنی خود را با ورق زدن های پی در پی صبح میمه جبران میکنند .این عزیزان در آن کشورها ، پیشنهاد میدهند ، انتقاد میکنند ، پیامهای تبریک و تسلیت خود را برای بستگان و همشهریانشان ارسال میکنند تا مبادا خدای ناکرده جامعه میمه آنها را به فراموشی بسپارد.این عزیزان با حضور هر روزه خود به نوعی در دفتر جمعیتی میمه حضور و غیاب میکنند.و ما ها نیز با دیدن اسامی این افراد به خودمان میبالیم که چه همشهریان موفق و خونگرمی داریم که میمه ای بودن خودشان را هرگز فراموش نکرده و نخواهند کرد.این ها گوشه ای از سجایا و محسنات شهر عزیز من میمه میباشد که مورد احترام تمام کسانی که به نوعی وابستگی به آن دارند، میباشد. فقط کاش مسئولین مملکتی و استانی تدابیری بیندیشند که از مهاجرت در میمه کاسته شود و بستری فراهم گردد که دیگر هیچ فردی برای کارکردن از میمه خارج نشود و همه با هم برای اعتلای نام بزرگ میمه بکوشند.تا مطلبی دیگر ایام به کامتان باد.