احمدرضا ایراندوست – خیریه ی ام البنین ، نماد خیراندیشی مردم

از زمانی که مرکز پزشکی خیریه ام البنین هیئت قمربنی هاشم ، افتتاح و آماده پذیرش بیماران سرپایی گردیده مدت زمان زیادی نمیگذرد .اما در همین مدت کم ثابت شده که مردم فهیم میمه در این گونه کارهای خیر و عام المنفعه تا چه حد جدی و کوشا هستند.زمانی که اکبرآقا محمدیان که عضو فعلی شورای شهر میمه نیز هستند ، جرقه کمکی بزرگ را به این موسسه زدند، بقیه مردم نیز تا حد وسع و توانشان ادامه دهنده این راه شدند تا این مرکز به اینجای کار برسد. متولدین دهه پنجاه به قبل به خوبی به یاد دارند در بخش و منطقه میمه تنها مرکزی که به امور بهداشتی و درمانی مردم رسیدگی میکرد ، درمانگاه میمه بود که این روزها حال و احوال چندان خوشی ندارد وامروزه مرکز پزشکی خیریه ام البنین جایگزین آن گردیده است .این مرکز که کاملا بومی و با حمایت های حداکثری مردم میمه به اینجای کار رسیده توانسته جامعه پزشکی میمه ای را نیز تا حدی به کار و فعالیت در میبمه تشویق نماید.همان زمان که درمانگاه میمه در اوج فعالیت خود بود، امور درمانی مردم بیشتر بر عهده پزشکانی بود که عمدتا از کشورهای هند و پاکستان و بنگلادش به ایران آمده بودند ، که نام چند تن از این پزشکان برای مردم ما آشناست .دکتر مبشر ، پزشکی سیه چرده بود که با اخلاق خوبی که داشت در مدت کم توانست زبان فارسی را بیاموزد و به دنباله آن تا حدی نیز با گویش میمه ای آشنا شد.دکتر مبشر حسین که از خانواده ای ضعیف در بنگلادش ، درس پزشکی خوانده بود ، برای ادامه کار به ایران آمده بود.دکتر مبشر در مدتی که در میمه بود با اخلاق خوبی که داشت توانسته بود با بیشتر مردم ارتباط عاطفی برقار نماید.اینک هر کجا هست برایش آرزوی سعادت را دارم .دکتر عصمت ، پزشک دیگری بود که اخلاق خاصی داشت و تنها کاری که بلد بود ، به هنگام مراجعه بیماران در برگه ای مینوشت : اعزام به اصفهان .حاج حسینعلی اسفندی در روزی که قرار بود درمانگاه را از میمه ببرند ، با تعدادی از مردم شهر به شبکه درمان اصفهان رفته بود و در آنجا خطاب به مسئولین میگفت : کسی را مسئول امر بهداشت و درمان مردم میمه کرده اید که فقط بلد است بنویسد : اعزام به اصفهان ، اعزام به شاهین شهر ، برای این کار لازم نبود از پاکستان و یا هندوستان کسی را بیاورید ، من هم بلدم هر روز در درمانگاه بنشینم و از قبل چندین برگه را با همین مطلب اعزام به اصفهان و شاهین شهر آماده کرده و به همراهان بیمار بدهم .هیچ مواجبی هم نمیخواهم .( البته حقیر نیز در آن جمع حضور داشتم ) دکتر شامی ، پزشک دیگری بود که از هندوستان به ایران آمده بود و چند سالی در میمه و سپس به اصفهان تشریف بردند و به خاطر این که با دختری اصفهانی ازدواج کردند ، دیگر به وطن خویش بازنگشته و اکنون نیز در اصفهان به طبابت مشغول هستند.البته آن زمانها هم پزشکان بومی هم بودند که برای گذراندن طرحشان چند صباحی به میمه می آمدند و بعد از پایان دوره به شهرهای دیگر میرفتند.اما مکانی برای خدمت این عزیزان به همشهریانشان وجود نداشت ، و این همشهریان تحصیلکرده نمیتوانستند زکات علمشان را در میمه بپردازند.بعد از این که مرکز پزشکی خیریه ام البنین راه اندازی گردید ، پزشکان بومی و کسانی که دوست داشتند در کارهای خیر و عام المنفعه شرکت نمایند ، پایشان به این مرکز باز شد و امروزه هر از چندی شاهد اطلاع رسانی برادر و دوست خوبم جناب آقای خسرو مقصودی هستیم که حضور این افراد همشهری تحصیلکرده را در سایت صبح میمه اطلاع رسانی میکنند.البته در این مدت ثابت شده که پزشکان غیر بومی همچون دکتر پورمقدس و دکتر اشتری بیشتر حس نوع دوستی دارند.به طوری که در قالب برنامه ای مرتب و منظم در این مرکز به ویزیت و معاینه بیماران میپردازند.گه گاه شاهدیم که در مواقعی همچون روزهای تاسوعا و عاشورا و عید نوروز ، ترافیک پزشک وجود دارد و در بقیه ایام سال با کمبود و کسری پزشک مواجه است .پیشنهاد من به هیئت امنای این مرکز پزشکی این است که در قالب یک نامه از این عزیزان دعوت شود که در چه ایامی میتوانند برای ویزیت و معاینه بیماران مراجعه نمایند؟ وقتی این دعوت نامه به صورت جداگانه برای یکایک آنها فرستاده شود، به نوعی در رودروایستی قرار گرفته و روزهایی را که میتوانند حضور داشته باشند ، را اعلام خواهند کرد.به این ترتیب هم ترافیک و کمبود پزشک از بین میرود و هم مسئولین خیریه بهتر میتوانند نسبت به نوبت دهی بیماران برنامه ریزی نمایند ، و هم مردم میمه به خوبی در جریان برنامه کاری پزشکان قرار خواهند گرفت .اکنون نیز اکثر این عزیزان پست الکترونیکی دارند و در کمترین زمان ممکن میتوان با آنها تماس برقرار و ارتباط گرفت .حقیر نیز در این مورد آماده هرگونه همکاری جهت اطلاع رسانی هستم .تا مطلبی دیگر ایام به کامتان باد.