از کامنت ها – تاملی بر شنبه بازار میمه

تیغ بران گر بدستت داد چرخ روزگار
هرچه میخواهی بِبُر اما نبُر نان کسی
سخنم را با این بیت آغاز کردم تا شاید تلنگری باشد برای مسئولین محترم شورای شهر و شهرداری شهر میمه. مسئولینی که با شناختی که از آنها دارم یقین دارم در اهدافشان چیزی جز رفاه همشهریان عزیز وجود ندارد،اما نباید فراموش کرد که همه اقشار حاضر در شهر جزو همشهریانند،از کارمند و کارگر گرفته تا خانه دار و بیکار و کاسب!!
بله کاسب،کاسبهایی که از قدیم حبیب خدا بودند و در شرایط کنونی شهرمان یکی از مظلوم ترین اقشار که شاید تنها رفیق این روزهای کسادشان خدا باشد و به واقع حبیب خدا گشته اند و خدا حبیبشان.
مطمئنم سخنم با موضع گیری هایی همراه خواهد بود چون بسیاری درد دل کسبه را نمیدانند و از ته دل آرزو میکنم که کسی تجربه نکند این استرسهای هر روزه و آشفتگیهای فکری همیشگی را.
چند ماه پیش شورای محترم و شهردار گرامی اقدام به برپایی شنبه بازار کرد که در نگاه اول کاری پسندیده و رفاه جویانه برای اهالی به نظر میرسید اما به تدریج ولی کاملا محسوس شاهد کم رونق شدن کسب و کار در داخل شهر هستیم.
شنبه بازاری که باعث شده بخش وسیعی از سرمایه های شهر و حتی بخشمان به جیب افرادی برود که در یک نصفه روز بدون نیاز به هیچ امکانات خاصی از شهرهای دیگر می آیند و کالاهای خود را با قیمتهایی بعضا ارزانتر و بعضا همسان و یا حتی گرانتر از بازار به فروش می رسانند آنهم به صورت نقد و نه نسیه!!.
بدون سرو کله زدن با شهرداری و بهداشت و دارایی و اصناف و اماکن و تعزیرات و…
می آیند و می روند در یک نصفه روز ولی با فروشی شاید معادل یک هفته مغازه دار ،بدون نیاز به پرداخت عوارض و مالیات ،بدون نیاز به پروانه کسب ،بدون نیاز به سرامیک بودن کف و دیوار،بدون نیاز به روپوش بهداشتی ،بدون نیاز به پرداخت قبض برق و گاز و آب و تلفن و اجاره،فقط می آیند و می روند با کلی سرمایه که هر هفته از بخش خارج می شود ،آن وقت کاسب باید اول هفته اش را با چشم انتظاری و بدون رونق آغاز کند و هفته ای که اینگونه شنبه اش آغاز شود باید فاتحه اش را پنجشنبه خواند.
باید بنشیند و ببیند کدام کالا در شنبه بازار عرضه نشده تا مشتری بیاید و ما یحتاجی که از شنبه بازار نتوانسته تهیه کند بخرد حتی اگر مشتری دیگر پولی نداشته باشد و نسیه بخواهد،بخرد و ببرد فقط تا جنسش نماند و ضررش دوچندان نشود.
از شهرداری و شورای محترم تقاضا دارم که با اخذ تدبیری این مشکل را برطرف کنند و البته در این زمینه از آقای جمالی که خود از کسبه معتبر و چندین ساله شهرمان هستند و همچنین آقای مقصودی که ارتباط نزدیکی با برخی کسبه شهر دارند توقع همکاری بیشتری می رود.
در پایان امیدوارم تصمیمی اتخاذ شود تا این بندگان و حبیبان خدا که بخش قابل توجهی از خانواده های شهر را تحت پوشش دارند بیش از این متضرر نشوند و به کلیه افراد غیر کاسب توصیه اکید دارم که برای دوستی با خدا دنبال راهی به جز کاسبی باشند چرا که انگار “الکاسب حبیب الله” رو به فراموشی است.