از کامنت ها – گسترش راهها ، تنها راه پیشرفت میمه

2014-10-10
117 بازدید

عزیزان مسول و همشهری توجه داشته باشید دهقی ها و علویجه ای های توانمند و صاحب نفوذ و اکثرا متمول که در انسوی کوهها و صحاری ازان و خسرو اباد و حسن رباط در بخش مجاور و همسایه ما با نام بخش مهردشت زندگی می کنند توانسته اند در فاصله نزدیک به ۲۸ یا ۳۰کیلومتری […]

50

عزیزان مسول و همشهری توجه داشته باشید دهقی ها و علویجه ای های توانمند و صاحب نفوذ و اکثرا متمول که در انسوی کوهها و صحاری ازان و خسرو اباد و حسن رباط در بخش مجاور و همسایه ما با نام بخش مهردشت زندگی می کنند توانسته اند در فاصله نزدیک به ۲۸ یا ۳۰کیلومتری ما سه شهرک صنعتی با نام شهرک صنعتی دهق و شهرک صنعتی علویجه و شهرک صنعتی بزرگ اصفهان به عنوان بزرگترین شهرک صنعتی استان که به تنهایی ۴۰هزار نفر اشتغالزایی مستقیم ( شهرک صنعتی بزرگ اصفهان ) داشته و خواهد داشت احداث کنند و دهقی ها برای وصل شدن به شاهراه ارتباطی اصفهان تهران قطعا روی توان رایزنی ها و اجماع نظرها و حمایتهای مردمی و نمایندگان مجلس و مردمی بیشتر حساب کرده اند تا قدرت مالی شهرداری میمه و یا وزوان !! همانند کاری که اتحاد شوراهای میمه و وزوان و جوشقان با مسولین و نمایندگان شهرستان دلیجان در مبحث مسیر قطار اصفهان تهران با وجود شروع به کار کریدور شرقی از سمت کاشان داشتند و کار نهایتا به نفع ما تمام شد و آیندگان قضاوت خواهند کرد طی مسیر اصفهان تهران در عرض یک ساعت و نیم و احداث ایستگاه در میمه و دلیجان چقدر بر زندگی و پیشرفت این مناطق و معکوس نمودن مهاجرتها تاثیر خواهد گذاشت .موقعیتی که شاید خیلی ها همانند گلپایگانی ها و خوانساری ها ارزوی موقعیت منطقه میمه را در کنار بزرگراه اصفهان تهران داشته و دارند ولی ما بدرستی نتوانسته ایم از ان استفاده کنیم و بعید هم می دانم از این پس بتوانیم . فقط تنها شانس دوام و پیشرفت منطقه میمه از طریق گسترش راههای ارتباطی است موضوعی که احداث ازادراه اصفهان کاشان تهران ضرورت اهمیت ان را نشان داد.زمانی که ما به دنبال شرکت تعاونی کشاورزی گلستان برای کشت زعفران و گل محمدی بودیم و هنوز هم کاری نکرده ایم دهقی ها و علویجه ای ها علیرغم داشتن دو شهرک صنعتی موجود بزرگترین شهرک صنعتی اصفهان را به سمت خود جذب کردند تا دور بودن خود را از راههای اصلی و دور بودن خود از مرکز استان را جبران کنند همانند کاری که گلپایگانی ها و کاشانی ها در مبحث صنعت کرده و می کنند موضوعی که تجارب سالهای گذشته نشان داده که منطقه درک و توانایی ان را نداشته و امروز هم دیگر قدرت ان را هم ندارد پس تنها شانس و مهره های ها همین راهها مواصلاتی موثر برای نزدیک شدن به مراکز صنعتی همجوار و مغفول مانده می باشد. اما سوال اینجاست که ایا ما می توانیم ضرورت متصل شدن به این مراکز اشتغالزایی و سرمایه گذاری در فاصله ۲۸ یا ۳۰کیلومتری منطقه مان را احساس کنیم و برای انجام ان حداقل تلاش اجتماعی و ادارای و مردمی و نهادی و ملی و منطقه ای داشته باشیم خصوصا از طریق نمایندگان مردم؟
بنده و شاید خیلی ها با نظر و تفکر جناب اقای شیبانی موافق هستیم چون بی اعتنایی عزیزان مسول شهر میمه به اصل موضوع و عدم لزوم پی گیری ان اصلا جایز نیست صرف اینکه با حرفها و ایده های شورای قبلی مخالف باشند دلیل نمی شود باید منافع عموم مردم را در نظر گرفت
جدیت بخشدار و شورا و شهرداری وزوان و دید فرامنطقه ای انها قابل تقدیر است اگرچه در جزئیات و برخی عنوان سازی ها اختلاف نظر داریم ولی اصل موضوع همانند احداث یک کارخانه روغن کشی گلبهار در ونداده موجب ماندن و عدم مهاجرت خیلی از خانواده های همشهری بویژه جوانان در داخل منطقه میمه شده است .

توضیحات صبح میمه ضمن تشکر از کامنت گذار محترم  :

1 – در مبحث تغییر مسیر قطار سریع السیر اصفهان – تهران شوراهای جوشقان و وزوان مسئولیتی و نقشی نداشتند . شورای شهر مرکز بخش  بصورت عرفی مسئول و در تغییر مسیر موثر بود .

2 – شرکت تعاونی گلستان میمه اقدامات در خور توجهی داشته که اطلاع رسانی نشده است