شعر خان ننه یکی از زیباترین و دلنشین ترین شعرهای استاد شهریار می باشد که شاید اگر اغراق نکنم بیش از 1000 بار آنرا خوانده ام و هر بار بیش از پیش لذت برده ام و هیچ وقت هم برایم تکراری نشده است.وقتی از زیبائیهای نهفته در این شعر برای دوستان فارسی زبان تعریف و بخشی از آن را ترجمه می کردم آنها نیز به وجد می آمدند.اخیرا به یک ترجمه ازاین شعر دست یافتم ولی بخشهایی از ترجمه به نظرم ناقص بود و حق مطلب را ادا نمی کرد لذا با اندکی دست کاری و […]
شعر خان ننه یکی از زیباترین و دلنشین ترین شعرهای استاد شهریار می باشد که شاید اگر اغراق نکنم بیش از 1000 بار آنرا خوانده ام و هر بار بیش از پیش لذت برده ام و هیچ وقت هم برایم تکراری نشده است.وقتی از زیبائیهای نهفته در این شعر برای دوستان فارسی زبان تعریف و بخشی از آن را ترجمه می کردم آنها نیز به وجد می آمدند.اخیرا به یک ترجمه ازاین شعر دست یافتم ولی بخشهایی از ترجمه به نظرم ناقص بود و حق مطلب را ادا نمی کرد لذا با اندکی دست کاری و ویرایش این شعر و ترجمه را به همه ترکی زبانان و فارسی زبانان تقدیم می کنم تا ثواب حاصل از لذت خواندن این شعر بهروح استاد شهریار برسد. ضمنا از دوست عزیزی که ترجمه اولیه را انجام داده تشکر می کنم
با تشکر از همه دوستان – گروسی
——————
خان ننه………………….. مادر بزرگ
خان ننه ، هاياندا قالدين …………………………………………… خان ننه ، کجا ماندی ؟
بئله باشيوا دولانام …………………………………………………. الهي دور سرت بگردم
نئجه من سني ايتيرديم ! …………………………………………. آخه چرا من تو رو گم کردم !
دا سنين تايين تاپيلماز …………………………………………….. ديگه مثل تو پيدا نميشه
سن اؤلن گون ، عمه گلدي ……………………………………….. اون روزي كه تو مردي ، عمه آمد
مني گتتدي آيري کنده ……………………………………………. منو به يه ده ديگه اي برد
من اوشاق ، نه آنلايايديم ؟ ………………………………………. منه بچه ، چه مي فهميدم ؟
باشيمي قاتيب اوشاقلار ………………………………………….. بچه ها سرم را گرم کردند
نئچه گون من اوردا قالديم ………………………………………… چند روزي آنجا ماندم
قاييديب گلنده ، باخديم …………………………………………… وقتي برگشتم ، ديدم
يئريوي ييغيشديريبلار ……………………………………….. ……. رختخوابت رو جمع کردن
نه اؤزون ، و نه يئرين قالير …………………………………. ……. نه خودت هستی و نه رختخوابت !
« هاني خان ننه م ؟ » سوروشدوم ……………………………… پرسيدم : خان ننه ام کو ؟
دئديلر کي : خان ننه ني ………………………………………….. گفتند : خان ننه رو
آپاريبلا کربلايه ……………………………………………………… به کربلا بردن
کي شفاسين اوردان آلسين ……………………………………… تا شفاشو از اونجا بگيره
سفري اوزون سفردير …………………………………………….. سفرش سفر درازي هست !
بيرايکي ايل چکر گلينجه …………………………………………. يکي دو سالي طول مي کشه تا برگرده
نئجه آغلارام يانيخلي …………………………………………….. آنچنان گريه جگر سوزی می کردم
نئچه گون ائله چيغيرديم ………………………………………….. چند روزي آنچنان داد و فرياد کشيدم
کي سه سيم ، سينم توتولدو ………………………………….. که صدا و سينه ام گرفت
او ، من اولماسام يانيندا …………………………………………. او وقتي من پيشش نباشم ،
اؤزي هئچ يئره گئده نمه ز ………………………………………. خودش هیچ کجا نمی تونه بره
بو سفر نولوبدو ، من سيز ………………………………………. چه شده که بدون من به اين سفر
اؤزو تك قويوب گئديبدير ؟ ……………………………………….. خودش تنهائي گذاشته و رفته؟
هاميدان آجيق ائده ر کن ……………………………………….. در حالي که از همه قهر کرده بودم
هامييه آجيقلي باخديم ………………………………………….. به همه با اخم نگاه کردم
سونرا باشلاديم کي : منده ……………………………………. بعد شروع کردم که : من هم
گئديره م اونون دالينجا ………………………………………….. به دنبال اون مي رم
دئديلر : سنين کي تئزدير ………………………………………. گفتند : براي تو هنوز زود هست
امامين مزاري اوسته ……………………………………………. بر سر مزار امام
اوشاغي آپارماق اولماز …………………………………………. نميشه بچه رو برد !!!
سن اوخي ، قرآني تئز چيخ ……………………………………. تو بشين قرآن رو بخون
سن اوني چيخينجا بلکه ……………………………………….. تا تو اونو تموم بكني ، شايد
گله خان ننه سفردن …………………………………………….. خان ننه هم از سفر برگرده !
ته له سيح راوانلاماقدا ………………………………………….. با عجله در حال ازبر کردن
اوخويوب قرآني چيخديم ………………………………………… قرآن را خواندم و تمام کردم
کي يازام سنه : گل ايندي …………………………………….. که برات بنويسم : حالا برگرد
داها چيخميشام قرآني ………………………………………… ديگر قرآن را تمام کردم
منه سوقت آل گلنده …………………………………………… وقتي برمي گردي ، برايم سوغاتي بخر
آما هر کاغاذ يازاندا ……………………………………………… اما هر نامه اي که برات مي نوشتم
آقامين گؤزو دولاردي ……………………………………………. چشمان پدرم از اشک پر مي شد
سنده کي گليب چيخمادين ……………………………………. تو هم که برنگشتي !
نئچه ايل بو اينتظارلا ……………………………………………. چند سال با اين انتظار
گوني ، هفته ني سايارديم ……………………………………. روز و هفته را مي شمردم
تا ياواش – ياواش گؤز آچديم ………………………………….. تا به تدريج چشم باز کردم و
آنلاديم کي ، سن اؤلوبسن ! …………………………………. فهميدم که تو مرده اي
بيله بيلمييه هنوزدا …………………………………………….. بفهمي و نفهمي هنوز هم
اوره گيمده بير ايتي ه وار ……………………………………….. در دلم گمشده اي هست
گؤزوم آختارار هميشه …………………………………………. چشمانم هميشه به دنبالت مي گرده
نه ياماندي بو ايتيکلر …………………………………………… چه سختند اين گمشده ها
خان ننه جان ، نولايدي ………………………………………… خان ننه جانم ، چه مي شد
سني بيرده من تاپايديم ……………………………………….. دوباره تو را پيدا مي کردم
او آياخلار اوسته ، بيرده ……………………………………….. دوباره روي پاهات
دؤشه نيب بير آغلايايديم ……………………………………… مي افتادم و گريه مي کردم
گولي حلقه سالميش ايپ تك …………………………………. دستامو مثل طناب حلقه مي كردم و
او اياغي باغلي يايدم ……………………………………………. پاهات رو مي بستم
کي داها گئده نمييه يدين ……………………………………… تا نمي توانستي بری !
گئجه لر ياتاندا ، سن ده ………………………………………. شبها وقتي مي خوابيديم ، تو هم
مني قوينووا آلاردين ……………………………………………. منو در آغوشت مي گرفنتي
نئجه باغريوا باساردين ………………………………………… منو به آغوشت مي فشردي
قولون اوسته گاه سالاردين ………………………………….. گاهي روي بازوهايت مي انداختي
آجي دونياني آتارکن …………………………………………… در حالي که تلخی دنیا رو رها مي کرديم
ايکيميز شيرين ياتارديق ……………………………………….. دو تائي شيرين مي خوابيديم
يوخودا ( لولي ) آتارکن ………………………………………… وقتي در خواب با خیس کردن جایم!
سني من بلشديره رديم ………………………………………. ترا کثیف مي کردم
گئجه لي ، سو قيزديراردين …………………………………… شب آب گرم درست می کردی
اؤزووي تميزليه ردين …………………………………………… خودت رو می شستی
گئنه ده مني اؤپه ردين ………………………………………… باز هم منو مي بوسيدي
هئچ منه آجيقلامازدين ………………………………………… هيچ وقت دعوام نمي کردي
ساواشان منه کيم اولسون …………………………………… هر کس هم دعوام مي کرد
سن منه هاوار دوراردين ……………………………………….. تو از من حمايت مي کردي
منی سن آنام دوينده ……………………………………………. وقتي مادرم منو مي زد
قالپيپ آرادان چيخاردين …………………………………………. منو از دستش مي گرفتي و مي بردي
ائله ايستي ليح او ايستك ………………………………………. آن علاقه و دوست داشتن
داها کيمسه ده اولورمي ؟ ……………………………………. در کسی دیگر هم پیدا می شه؟
اوره گيم دئيير کي : يوخ – يوخ ……………………………….. دلم ميگه : نه نه
او ده رين صفالي ايستک………………………………………… آن علاقه عميق با صفا
منيم او عزيزليغيم تك …………………………………………. همانند دوران عزيزي من
سنيله گئديب ، توکندي ……………………………………….. همراه تو رفت و تمام شد
خان ننه اؤزون دئييردين ………………………………………… خان ننه خودت مي گفتي
کي : سنه بهشت ده ، الله …………………………………… که : خداوند به تو در بهشت
وئره جه ک نه ايستيور سن …………………………………… هر چيزي كه بخواهي ، خواهد داد
بو سؤزون ياديندا قالسين …………………………………….. اين حرفت را به خاطر داشته باش
منه قوليني وئريبسه ن ……………………………………….. به من قولشو دادي
ائله بير گونوم اولورسا ………………………………………… اگر چنان روزي داشته باشم
بيليرسن نه ايستيه رم من ؟ ………………………………… مي داني از خدا چه مي خواهم ؟
سؤزومه درست قولاق وئر : ………………………………….. به حرفم خوب گوش کن ؛
سن ايله ن اوشاقليق عهدین ……………………………….. در کنار تو دوران كودكي را !
خان ننه آمان ، نوليدي ……………………………………….. خان ننه ، واي ! چه مي شد
بير اوشاخليغي تاپايديم ……………………………………… کودکي ام رو دوباره پيدا مي کردم
بيرده من سنه چاتايديم ……………………………………… دوباره به تو مي رسيدم
سنيلن قوجاقلاشايديم ………………………………………. با تو هم آغوش می شدم
سنيلن بير آغلاشايديم ………………………………………. با تو گريه مي كردم
يئنيدن اوشاق اولورکن ………………………………………. در حالي که دوباره کودک مي شدم
قوجاغيندا بير ياتايديم ……………………………………….. در آغوشت مي خوابيدم
ائله بير بهشت اولورسا ……………………………………… اگر چنان بهشتي وجود داشته باشد
داها من اؤز الله هيمنان …………………………………….. ديگر من از خدايم
باشقا بير شئي ايسته مزديم ……………………………… هیچ چيز ديگري نمي خواستم
اولین بار بود ترجمه ی شعر خان ننه ی شهریار را کامل خواندم.واقعا دلنشین است.
از قدیم گفتند:انچه که از دل بر اید لاجرم بر دل نشیند.واقعا زیبا بود مخصوصا که دیروز از تلویزیون هم با صدای سوزناک استاد شهریار پخش شد .
واقعا که مادر از چه جایگاه والایی برخوردار است .هرکسی به نوعی صدایش میکند :ننه /مامان/دایزه/ممان/دالگ/دایک وبه قول محمد حسین شهریار که تا سن 9سالگی با خان ننه خود بسیار همدل بودند بر اثر بیماری خان ننه شهریار را به روستی دیگری میبرند وبعد از فوت خان ننه که شهریار را برمی گردانند به او میگویند که خان ننه اش به کربلا رفته و……………..