افلاکیان ، کتاب شهدای وزوان ، به آخرین برگ از اوراق زرین خود رسید اما داستان شهادت غیور مردانی که به آرامی نسیم بر ما گذشتند و جان وجود را با دم مسیحایی خود جاودانه کردند ، برای همیشه باقی خواهد ماند . داستان زندگی و شهادت آنان هرگز از خاطره ی تاریخ زدوده نخواهد […]
افلاکیان ، کتاب شهدای وزوان ، به آخرین برگ از اوراق زرین خود رسید اما داستان شهادت غیور مردانی که به آرامی نسیم بر ما گذشتند و جان وجود را با دم مسیحایی خود جاودانه کردند ، برای همیشه باقی خواهد ماند . داستان زندگی و شهادت آنان هرگز از خاطره ی تاریخ زدوده نخواهد شد و آینده ثابت خواهد کرد که نام ها و نسل ها و قرن ها با تاسی به آنان ، راه مردانگی و ولایتمداری را خواهند آموخت . امثال مهدی روستا ، مولف گرانقدر کتاب افلاکیان و دیگر مولفان کتابنامه ی شهدا ، برگزیدگانی هستند که مصداق علمایند : ” اجسادهم مفقوده و آثارهم فی القلوب موجوده ” صبح میمه با افتخار آستان بوسی مزار شهدای عزیز ، افتخار آن را دارد که در آینده ی نزدیک زندگی و وصیت نامه ی شهدای جاودانه ی روستای شهید پرور ونداده را آغاز و از موثرین و متعهدین دیگر شهرها و روستاهای بخش میمه نیز درخواست نماید که نسبت به تالیف این جاودان نامه ها با مساعدت شوراهای اسلامی اقدام و خود را در پاداش شهادت و اجر عظیم آن سهیم نمایند .
قبور مطهر شهدای گمنام شهر وزوان
” زندگی زیباست، اما شهادت از آن زیباتر است. سلامت تن زیباست، اما پرنده‌ی عشق، تن را قفسی می‌بیند كه در باغ نهاده باشند. و مگر نه آنكه گردن‌ها را باریك آفریده‌اند تا در مقتل كربلای عشق آسان‌تر بریده شوند؟ و مگر نه آنكه از پسر آدم، عهدی ازلی ستانده‌اند كه حسین را از سر خویش بیش‌تر دوست داشته باشد؟ و مگر نه آنكه خانه‌ی تن راه فرسودگی می‌پیماید تا خانه‌ی روح آباد شود؟ و مگر این عاشق بی‌قرار را بر این سفینه‌ی سرگردان آسمانی، كه كره‌ی زمین باشد، برای ماندن در اصطبل خواب و خور آفریده‌اند؟ و مگر از درون این خاك اگر نردبانی به آسمان نباشد، جز كرم‌هایی فربه و تن‌پرور بر می‌آید؟ پس اگر مقصد را نه اینجا، در زیر این سقف‌های دلتنگ و در پس این پنجره‌های كوچك كه به كوچه‌هایی بن‌بست باز می‌شوند نمی‌توان جست، بهتر آنكه پرنده‌ی روح دل در قفس نبندد. پس اگر مقصد پرواز است، قفس ویران بهتر. پرستویی كه مقصد را در كوچ می‌بیند، از ویرانی لانه‌اش نمی‌هراسد. ”
سید شهیدان اهل قلم ، سید مرتضی آوینی
… وكتاب شهادت تنها كتابي است كه برگ پاياني ندارد وهمواره درآغازقرارگرفته وهرچه پيش رود نيز بازآغازاست وابتداء!!! اميد كه ازاين اوراق كتب شهدا بياموزيم آنچه بايد آموخت وبباوريم آنچه بايد باوركرد!!! بيائيم شهدارا چون شهدا وشهادت بخواهيم ونه آنكه آنان راو خانواده هاي گرامشان را كه خدايِ شهيدان هم ازتسئيل آنان اِبا مي نمايد، وجه المصالحه ي امور مادّي كه هيچگونه ارزشي ندارند قرارندهيم تاخداي ناكرده درعقبي شرمسارازديدن رويشان نباشيم.به اميد رضايت شهيدان وخداي شهيدان ازبانيان يادآوري خاطرات شهيدان وزنده كنندگان سلوك ومكتب شهيدان.(آمين)