قلعه ی روستای زیادآباد دارای پنج عدد برج بوده که توسط پایه هایی به ارتفاع بالغ بر ۱۰ متر به هم متصل می باشد و محصور به خندقی با وسعتی بسیار زیاد است آب این خندق از رودخانه ای فصلی تامین می شده است. ورودی قلعه دارای سنگی ۳متری که منقش به خطوط و نگارهایی […]
قلعه ی روستای زیادآباد دارای پنج عدد برج بوده که توسط پایه هایی به ارتفاع بالغ بر ۱۰ متر به هم متصل می باشد و محصور به خندقی با وسعتی بسیار زیاد است آب این خندق از رودخانه ای فصلی تامین می شده است.
ورودی قلعه دارای سنگی ۳متری که منقش به خطوط و نگارهایی کهن مربوط به عصر ساسانی می باشد و تا عصر اسلام و بازسازی قلعه مجددا از آن استفاده گردیده و اکنون در زیر زمین مدفون می باشد.ساختمان داخلی قلعه شامل تالاری وسیع-انبار غله-اصطبل نگهداری از حیوانات-شترخانه-آب انبار-خزینه ودالان ورودی چشم نوازی بوده است.دالان مذکور دارای سقف ساخته شده از تیرچه های چوبی –منبت کاری مزین به اشعار ادب فارسی می باشد.
خانه های قلعه سه طبقه بوده و دارای زیرزمین ودو طبقه مسکونی بنا شده بر روی آن می باشد.بنای قلعه دو دوره ی تاریخی اسلامی و پیش از اسلام را شامل می شود.باتوجه به آثاروشواهد موجود ازجمله :وجودگوردخمه درقسمت شمال خندق-وجوددوبرج درکناریکدیگردرضلع غربی قلعه که یکی از انها مربوط به دوره پیش از اسلام و دیگری مربوط به دوره ی اسلامی می باشد.بنای اصلی قلعه مربوط به پیش از اسلام بوده که در دوره ی اسلامی نیز با بازسازی آن مجددا استفاده گردیده.
قنات زیادآباد معروف به قنات ویو دارای طولی بالغ بر ۱۰کیلومتر که حدود نیمی از چاه های آن مسدود گشته مساحت داخلی قنات ویو دارای ویژگی های کم نظیر است که از جمله میتوان به دو طبقه بودن قنات و چاه هایی که به صورت مستطیل شکل حفاری گردیده و دارای مسیر زیرزمینی جهت ذخیره آب در زمستان می باشد.از جمله اعتقادات مردم و رسومات پیرامون این قنات اینگونه است به صورتی که مردم روستا ماده بودن آب این قنات اعتقاد داشته و از همین رو در مراسمی که جشن نوروز برگزار می شده است فردی را به عنوان شاه انتخاب و او را پیش از غروب آفتاب در مظهر قنات به اب می افکندند تا این ازدواج نمادین شاه و آب مایه ی برکت و زایایی زایش آب گردیده وآب قنات افزایش یابد.
از سایر رسومات دیگر نیز میتوان به جشن و پایکوبی با شکوهی اشاره کرد که تمامی مردم روستا یک روز قبل از باز کردن سد زیرزمینی کنار قنات جمع شده و نهرهای آنرا جهت افزایش جریان آب لایه روبی میکردند.پس از باز کردن سد و اولین آبیاری زمین های کشاورزی مجددا جشنی هفت روزه با مشارکت تمامی مردم برگزار میگردید…
چرا همه چیز …………………….
————————–
با سلام با این حرفها و تمسخر دیگران به چه نتیجه ای میرسیم ؟ باید با ایجاد صمیمیت و یکپارچگی بفکر تاسیس شهرستان میمه باشیم .
منظور شما از این کامنت چیست؟ چه ربطی به این موضوع داره
سلام
متاسفانه اين مطالب منتشره از سوي يكي از دوستان هم ولايتي ما كه در قسمت كامنت ها بدون ذكر منبع و يا ذكر نام محقق يا محققاني كه وقت بسياري براي جمع آوري اطلاعات مربوطه گذاشته اند، نوعي دزدي اطلاعات محسوب مي شود.
اميدوارم روزي به جايي برسيم كه براي زحمات ديگران ارزش و اعتبار قائل باشيم.
با عرض پوزش از شما دوست عزیز ،منبع این اطلاعات ویکی پدیا می باشد.
اصل اطلاع رسانی به عموم مردم منطقه می باشند،مردم منطقه میمه تشنه مطالبی در زمینه تاریخ بخش میمه هستند.دزدی نیست ،اطلاع رسانی است.
شهرستان میمه گود بای…..
شهرستان شدن میمه دنبال کارخانه های مورچه خورت را گرفت و رفت ..
در اینجا جا دارد از کلیه عزیزانی که جان وسلامتی خود را فدای آب وآبادانی و بقایای آبادی وماندگاری مردم محلشان کردند یادی کنیم. از مرحوم عباسعلی نوروزی ودیگرعزیزی که نامش را به خاطر ندارم اما عمری را با قطع نخاع وبا مشقت گذراند.تجلیل از خانواده این عزیزان باعث شادی رفتگان و بازماندگان خواهد بود. همیشه دلتان شاد وقناتتان پر اب.
سپاس و درود بر شما جناب آقای عسگری
از ویو
با سپاس از شما جناب عسگری، عزیزی که به خاطر قنات سلامتی خود را از دست داد و عمری خانه نشین شد ولی الله لطفی بود. روحش شاد و یادش گرامی باد
ولی الله نبود اون که مرد فکر کنم غیاث لطفی بود آره مطمئنم
با عرض سلام خدمت دوستان گرامی
فرش یکی از کهن ترین صنایع دستی منطقه ما می باشد که در گذشته به همت بافندگان چیره دست و تاجران خوش انصاف شهرمان به اقصی نقاط جهان صادر می شد اما متاسفانه امروز در حال نابودی است و باید مسؤولین توجه ویژهای نسبت به آن مبذول فرمایند
نقشه جنگلی فرش منطقه ما در سراسر دنیا به نام فرش میمه شناخته می شود که این باعث افتخار هر میمه ایست توجه شما را به ادامه مطلب در آدرس پیوست جلب می کنم
http://darmany.co/2014/04/28/step-persian-rug-meymeh-cleaning-and-repair/
نظر درج شده جناب آقای محمدرضا عسگری خاطرات تحصیل در مدرسه ی راهنمایی محمدیه زیادآباد را در سالهای 1361 الی 1363 برایم زنده کرد.بر خود واجب دانستم به رسم ادب و احترام خدمت استاد محترمم جناب آقای عسگری سلام و عرض ارادت نمایم .خاطرات تحصیل آن دوران خصوصا کلاسهای علوم تجربی به مدیریت جنابعالی هیچگاه از ذهن من و همکلاسیها زدوده نخواهد شد.انشاءالله هر کجا که باشید موفق و سربلند و با خوشی زندگی راسپری فرمایید.
دوستدار شما محمدرضا یعقوبیان
روستای زیادآباد جاهای تاریخی بسیار زیادی داره و غیره…
روستای ازان و غیره بیشتر داره و…
روستای ازون خیلی خیلی بیشتر داره مگه نه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
سلام