سنگ محراب مسجد جامع در قرن پنجم و درخواست شورای شهر

2014-04-21
218 بازدید

محکم ترین سند قدمت مسجد جامع و به تبع آن شهر و بخش میمه ، در موزه ی ملی ایران نگهداری می شود . این اثر فاخر و نفیس و ارزشمند ، سنگ محراب مسجد جامع متعلق به قرن پنجم هجری است . شناسه ی این سنگ بقرار زیر است : ” سنگ محراب مسجد […]

1001360_555808087814919_1013520585_n

محکم ترین سند قدمت مسجد جامع و به تبع آن شهر و بخش میمه ، در موزه ی ملی ایران نگهداری می شود . این اثر فاخر و نفیس و ارزشمند ، سنگ محراب مسجد جامع متعلق به قرن پنجم هجری است . شناسه ی این سنگ بقرار زیر است :

” سنگ محراب مسجد جامع میمه طول‌ محراب‌: ۱۴۰ سانتیمتر، عرض‌: ۱۱۱ سانتیمتر،کتیبه‌ها: خطوط‌ کوفی‌ و ثلث‌، دوره‌: سلجوقی‌ (قرن‌ پنجم‌هجری‌ قمری‌)، شماره‌ اثر: ۳۲۸۶ مشخصات‌ بالا مربوط‌ به‌ یک‌ محراب‌ کوچک‌ سنگی‌ از دوره‌سلجوقی‌ است‌ که‌ از میمه‌ اصفهان‌ به‌ موزه‌ ملی‌ ایران‌ منتقل‌ شده‌ ودر موزه‌ دوران‌ اسلامی‌ تالار سلجوقی‌ (قرون‌ ۵ و ۶ هجری‌قمری‌)به‌ نمایش‌ گذاشته‌ است‌. قسمت‌ اعظم‌ محراب‌ با آیات‌ قرآن‌ مجیدبه‌ خط‌ کوفی‌، سبک‌ دورة‌ سلجوقی‌ و خط‌ ثلث‌ تزئین‌ شده‌ بر روی‌ستون‌های‌ کوچک‌ و بزرگ‌ و حواشی‌ محراب‌ و همچنین‌ قسمت‌طاق‌ مانند آن‌ نقوش‌ شاخ‌ و برگ‌ دیده‌ می‌شود. نام‌ سازنده‌ محراب‌در بالا و پایین‌ آن‌ آمده‌ است‌. در حاشیه‌ پهن‌ محراب‌ قسمتی‌ از آیه‌ ۲۵۵ سوره‌ البقره‌ دیده‌می‌شود. متن‌ آیه‌ تا آنجا که‌ در حاشیه‌ محراب‌ به‌ خط‌ کوفی‌ نوشته‌شده‌ چنین‌ است‌: الله‌ لا اله‌ الاهوالحی‌ القیوم‌ لا تاخذه‌ سنه‌ ولا نوم‌ له‌ مافی‌السماوات‌ و مافی‌ الارض‌ من‌ ذاالذی‌ یشفع‌ عنده‌ الاباذنه‌ یعلم‌ مابین‌ ایدی…” در قسمت‌ طاق‌ محراب‌ قسمتی‌ از آیه‌ ۷۸ سوره‌ الاسراء به‌ خط‌کوفی‌ چنین‌ آمده‌ است‌:“اقم‌ الصلوة‌ لدلوک‌ الشمس‌ الی‌ غسق‌ اللیل‌ و قرآن‌ الفجران‌قرآن‌ الفجر کان‌ مشهودا”در قسمت‌ محصور بین‌ دو طرف‌ طاق‌ جمله‌ زیر به‌ خط‌ کوفی‌دیده‌ می‌شود: “لااله‌ الاالله‌ محمد رسول‌ الله‌” در حاشیه‌ محصور بین‌ دو ستون‌ بزرگ‌ محراب‌ آیه‌ ۱۸ و آغاز آیه‌۱۹ از سوره‌ آل‌عمران‌ به‌ خط‌ ثلث‌ آمده‌ که‌ قسمتی‌ از آیه‌ ۱۸ و آغازآیه‌ ۱۹ آن‌ از بین‌ رفته‌ است‌:“شهد الله‌ انه‌ لااله‌ الاهو و الملائکه‌ و اولواالعلم‌ قائما بالقسط‌لااله‌الاهو…” که‌ قسمت‌ از بین‌ رفته‌ این‌ آیات‌ چنین‌ است‌: “… العزیزالحکیم‌” و “ان‌ الذین‌ عندالله‌ الاسلام‌”. در قسمت‌ طاق‌ محراب‌ بالای‌ دو ستون‌ کوچک‌ جمله‌ زیر دیده‌می‌شود: “اقبل‌ علی‌ صلائک‌ ولا تکن‌ من‌الغافلین‌” در میان‌ دو ستون‌ کوچک‌ محراب‌ در نقش‌ قندیل‌ مانند جمله‌”الملک‌ لله‌” به‌ خط‌ کوفی‌ و در قسمت‌ زیر قندیل‌ جمله‌ “فرغ‌ابراهیم‌ بن‌محمد بن‌…” دیده‌ می‌شود. در حاشیه‌ بالایی‌ محراب‌ (بالای‌ حاشیه‌ پهن‌) نام‌ سازنده‌محراب‌ چنین‌ آمده‌ است‌: “اللهم‌ اغفرللعبد المذنب‌ صانع‌ هذا المحراب‌ ابراهیم‌ بن‌ علی‌ ولمن‌ قال‌ آمین‌” سایر قسمت‌های‌ دیگر محراب‌ با نقوش‌ هندسی‌،گیاهی‌ و شاخ‌ و برگ‌ تزئین‌ شده‌ است‌.”

 شورای اسلامی شهر میمه  در روز افتتاح موزه ی مردم شناسی ، پیگیر تهیه ی مولاژ این اثر فاخر و نگهداری در موزه ی میمه گردید که با موافقت و قول تامین اعتبار آقای دکتر مصلحی ریاست محترم سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان ، ادامه ی پیگیری ها به سال 93 موکول شد. شورای شهر در روزهای اخیر با ارسال نامه ای به میراث فرهنگی استان پیگیر موضوع شده است . در این نامه آمده است :

محراب

” با تشکر از عنایت همواره ی جنابعالی به مواریث فرهنگی و جاذبه های گردشگری میمه و با توجه به مذاکرات انجام شده در مراسم افتتاح موزه ی مردم شناسی میمه در خصوص تهیه ی مولاژ اثر فاخر ، نفیس ، تاریخی و  ارزشمند سنگ محراب مسجد جامع میمه متعلق به قرن پنجم هجری که هم اکنون در موزه ی ملی ایران نگهداری می شود و نگهداری آن در موزه ی مردم شناسی میمه و موافقت جنابعالی با تخصیص اعتبار لازم ، مستدعی است دستور فرمایید نسبت به انجام این مهم اقدام لازم معمول گردد. بدیهی است نگهداری  مولاژ این اثر کم نظیر تاریخی در موزه ی مردم شناسی میمه علاوه بر جلب رضایت عامه ی مردم ، بر اعتبار موزه که همه روزه مورد بازدید خیل عظیم دانش آموزان ، دانشجویان ، گردشگران و علاقمندان به مواریث فرهنگی قرار می گیرد ، خواهد افزود .