محمدتقی معینیان – چرا ” تصویر قوچ ” نماد شهرداری میمه است ؟

2014-03-13
386 بازدید

اخیرا زمزمه هایی مبنی بر ضرورت تغییر آرم شهرداری میمه با نماد جالب توجه قوچ  ، مطرح گردیده و افکار عمومی را با این پرسش که این نماد چرا انتخاب شده ؟ مواجه کرده است . بدنبال طرح این موضوع  ، محقق و پژوهشگر ارجمند جناب آقای محمدتقی معینیان به این پرسش ، پاسخ درخوری […]

اخیرا زمزمه هایی مبنی بر ضرورت تغییر آرم شهرداری میمه با نماد جالب توجه قوچ  ، مطرح گردیده و افکار عمومی را با این پرسش که این نماد چرا انتخاب شده ؟ مواجه کرده است . بدنبال طرح این موضوع  ، محقق و پژوهشگر ارجمند جناب آقای محمدتقی معینیان به این پرسش ، پاسخ درخوری داده است که ضمن تشکر از اهتمام شایسته ی ایشان و ارائه ی این تحقیق ، صاحب نظران محترم را به مشارکت در این مبحث و تضارب آراء دعوت می نماید :

قوچ 3

نیم نگاهی به فلسفه انتخاب تصویر(قوچ وحشی) بعنوان نماد شهرداری شهر میمه

در آئین یونانیان قدیم : قوچ نماد باروری و حاصلخیزی محصولات بود که مورد پرستش قرار می گرفت.

در مصر باستان : برای حفاظت از خدایان چهار عنصر (آب ، زمین ، هوا و آتش )از نماد قوچ و مجسمه قوچ استفاده می کردند.

قوچ

در مپراطوری ایران: نماد قوچ، نشان امپراطوری بزرگ ایران و سمبل مردانگی و غیرت و شاخ قوچ نماد آفرینش و شعاع نورو خونش نماد نیروی حیاتی و جاودانگی بود

در فرهنگ و سنت ایرانی : نماد قوچ برای نشان دادن تواضع،تحمل،آرامی،دانائی،صلح،وقار و نیرومندی بکار می رود .از این نماد برای افکار نو و ظهور و طلوع دوره های روشن با آینده درخشان،نجابت خانوادگی و علامت رهبری و اصل و نسب هم بکار می رود.

قوچ2

در قرآن ،قوچ بعنوان یکی از ده حیوان بهشتی معرفی شده است.

قوچ در بین مخلوقات خداوند یکی از جانوران بسیار زیبا و سمبل و قار و قدرت است.

در گستره کشور ایران،تاکنون 164 گونه پستاندار،492 گونه پرنده،196 گونه خزنده ،171 گونه ماهی و آبزی مهره دار و 118 گونه آبزی بی مهره شناسائی شده که براساس شرایط اقلیمی و زیستگاهی در اکثر نقاط ایران پراکنده هستند و از بین این 1141 گونه جانور شناسائی شده در کشور ، تعداد انگشت شماری از گونه ها هستند که زیستگاه های خاص و محدودی دارند و بعنوان ذخیره های ژنتیکی و میراث طبیعی این مناطق محدود محسوب می شوند نظیر : شیر دشت ارژن فارس ، ببر جنگلهای مازندران ، گور خردشت توران،گوزن زرد جنگلهای کرخه و چند گونه قوچ وحشی که در زیست بومهای محدود و منحصر بفردی زندگی و زاد و ولد دارند.

در ایران پنج گونه قوچ وحشی وجود دارد که براساس محل زندگی و تفاوتهای فنوتیپی آنها نام گذاری شده اند.

  • ·         قوچ ناحیه شمال شرقی ایران بنام گونه اوریال
  • ·         قوچ ناحیه غرب ایران بنام گونه ارمنی
  • ·         قوچ ناحیه البرز مرکزی بنام گونه البرز
  • ·         قوچ ناحیه لارستان فارس بنام گونه لارستان
  • ·         قوچ ناحیه اصفهان بنام گونه اصفهانی
  • قوچ6

در بین این پنج گونه،پراکنش جهانی گونه قوچ اصفهانی (ovis orien talis is fahnica)(فقط محدوده مناطق غربی و شمال غربی استان اصفهان است) زیستگاه اصلی وپراکنش این گونه از نواحی شمالی روستای موته (میمه)شروع و تا نواحی جنوبی شهر دهق ادامه دارد. این گونه جانور تنها گونه جانوری است که در سراسر جهان و ایران فقط در محدوده منطقه میمه و دهق وجود دارد و خاص این منطقه است.(این پستاندار با زیباییهای سحر انگیزش ، یکی از ذخایر ژنتیکی و ذخایر میراث طبیعی این منطقه است که در دنیا بی نظیر است و پراکنش جهانی آن محدود به این منطقه است ، آیا وجود این حیوان زیبا و دوست داشتنی در این منطقه از جهان باعث مباهات و غرور نیست)

قوچ4

پس فلسفه ا نتخاب نماد قوچ  وحشی (گونه اصفهانی ) بعنوان نماد شهرداری شهر میمه (مرکز زیستگاه اصلی این گونه) توسط هر شخصی انجام شده بسیار آگاهانه و عالمانه بوده و حکایت از یک پیش زمینه علمی قوی دارد.

(انتخاب این گونه جانور، بسیار زیبا و سمبل اقتدار، جلال و جبروت، غرور،برکت،وقار،نیرومندی،سرسختی،سخت کوشی،تواضع،دانائی،صلح،غیرت،باروری و خاص منطقه میمه،توسط هر کسی باشدمستحق ستایش و تقدیر و تشکر است و وظیفه ما حفظ این نماد و سمبل افتخار آفرین است)

ویژگیهای فنوتیپی و ژنوتیپی قوچ اصفهانی (بخوانید قوچ میمه)(1)

شاخ های این قوچ بطرف گردن خمیدگی دارند،قسمت جلوئی شاخ ها گرد و لبه پشتی تیز است، در زمستان موهای زیرگردن و سینه سیاه رنگ،لکه های سفید زینی شکل در ناحیه کمر دارند و رنگ آنها تیره تر از سایر قوچ های وحشی است ولی دست و پا و پوز آنها سفید رنگ است ،قوچ گوسفند نر شاخدار 3 سال به بالاست با ظاهری بسیار زیبا و پر ابهت.

محدوده پراکندگی

زیستگاه اصلی این گونه ،منطقه شمال غربی شهر اصفهان است(پناهگاههای حیات وحش موته و قمیشلو) اما پراکندگی آنها در مناطق غرب،شمال غرب و جنوب غرب اصفهان  نیز دیده می شود.

گزارشات تائید نشده ای از وجود این گونه در منطقه جنوبی شهر اصفهان (پارک ملی کلاه قاضی)نیز وجود دارد که می تواند علت آن مهاجرت این گونه از زیستگاه اصلی خود،بدلیل خشکسالیهای پی در پی و سردی هوا به این زیستگاه باشد.

منابع کتب پستانداران ایران تالیف هوشنگ ضیائی و دکتر اسماعیل اعتماد