لابی گری تهدیدی دیگر بر سلامت اداری

2013-12-21
69 بازدید

    بهمن اورانی – کارشناس آسیب های اجتماعی : بدون تردید لابی گری در مفهوم سیاسی و واقعی فعالیتی بد و ناپسند تلقی نمی شود. این واژه گفتگو و متقاعد سازی را تداعی می کند . در تعاریف ارائه شده توسط منابع معتبر لابی گری عمل و حرفه ایست که به منظور تلاش برای نفوذ و گسترش یک […]

6

    بهمن اورانی – کارشناس آسیب های اجتماعی : بدون تردید لابی گری در مفهوم سیاسی و واقعی فعالیتی بد و ناپسند تلقی نمی شود. این واژه گفتگو و متقاعد سازی را تداعی می کند . در تعاریف ارائه شده توسط منابع معتبر لابی گری عمل و حرفه ایست که به منظور تلاش برای نفوذ و گسترش یک دیدگاه و نقطه نظر مشخص از طرق قانونی و روش های حقوقی و توسعه ی روابط اجتماعی صورت   می گیرد . لابیست ها با نزدیک شدن به مراکز قدرت ، مجالس و افراد موثر و با استفاده از روش گفتگو سعی در تغییر روند امور به نفع خود  و یا گروه خود دارند .
اما مشکل از آنجا شروع می شود که این پدیده همچون بسیاری از مولفه های سیاسی و اجتماعی آنگاه که به سرزمین پدری مان پا نهاد ، ماهیت خود را تغییر داد و رنگ و بوی گروه فشار به خود گرفت .
گروه فشار اگرچه اهداف و مقاصد لابیست ها را در خاطر دارند اما برای رسیدن به مقصود از بکارگیری زور ، تخریب و حتی تهدید ابایی ندارند .
 اگرچه همین پدیده وقتی به سازمان ها و نظام اداری ما ورود پیدا می کند نام هایی خیرخواهانه وتوصیه به امر خیر به خود می گیرد ،اما بر زور مداری خود تاکید دارد .
یقینا لابیست ها به ورود و نفوذ در دستگاه هایی که خدمات فراگیر و عمومی و گسترده تری ارائه می دهند ، علاقه و انگیزه مضاعفی دارند چرا که گستردگی جبهه ی این گروه می تواند آنان را در رسیدن به اهداف خود کمک نماید .
 اینکه از یک سو سازمان های خدماتی از دیرباز یکی از مراکز هدف این گروه بوده است و از سوی دیگر  با بکارگیری روش های متنوع و کثرت ارتباطات سالها در نفوذ در لایه ها وسطوح مختلف چنین سازمانهایی موفق بوده اند کار را در شناسایی آنان دشوار کرده است .
نفوذ و اعمال نظر لابیست ها در نظام اداری و با تمسک به اقدامات غیرکارشناسانه و صرفا از طریق رابطه موجب       می شود نظام اداری از خدمات افراد سالم و شایسته محروم مانده و خیلی زود افراد تشنه ی قدرت جایگزین آنان    شوند .
مجموعه اعمال این گروه ، موجب می شود ماهیت نظام ارزشیابی و ارزیابی عملکرد و شاخص های فعالیت کارکنان و مدیران تغییر یافته و با تحمیل افراد خاص و مورد تایید خود در تصدی واحدهای حساس ارزیابی و نظارتی عملا مراجع کلیدی تشخیص و تحقق شایسته سالاری تهی و ناکارامد گردد .
ملاک و معیار لابیست ها در معرفی افراد جهت تصدی امور صرفا مدرک تحصیلی و هم گروهی  است و از شاخص هایی مانند اثربخشی ، کارایی ، خلاقیت و سلامت کاری نشانه ای نمی بینید .
در این فرایند ناسالم بخشی از کارکنان روزانه دست بسته به نظاره مرگ شایسته سالاری نشسته و گروهی از شنا برخلاف مسیر خسته شده و از هر گونه رفتار و گفتار پر ریسک پرهیز نموده و چه بسا خود نیز دیر یا زود آگاهانه به اردوی لابیست ها  بپیونند .
امید می رود در دولتی که عزم بر تدبیر و منطق دارد فرصت را غنیمت شمریم و در اقدامی فراگیر با بهره جویی از افراد و کارمندان شایسته و سالم که کم هم نیستند وغبار روبی از  قوانین و مقررات متقن اداری که در مواردی گرد کفش های آلوده ی لابیست ها ی تشنه ی قدرت بر آن نشسته و با تکیه بر ایمانی غنی راه را بر فرصت طلبان ببندیم و با  عدالت و سلامت اداری صلح نمائیم .