خسرو مقصودی – به بهانه ی دوم اردیبهشت ماه زادروزمرحوم دکترقیصرامین پورشاعرمعاصرایرانی

با تشکر از جناب آقای مقصودی برای یادآوری زادروز یوسف شعر ایران،زنده یاد قیصر امین پور
غزلی از محمد حسین نعمتی تقدیم به روح پاک قیصر امین پور که در محضر مقام رهبری خوانده شده است:
” او بغض قیصر بودنش را خورد ، او نان قیصر بودنش را نه !”

می شد بگویم نه ولی آخر ، چیزی عوض می شد مگر با نه ؟
سیلی زدم بر صورتم صد بار، شاید خیالی باشد اما نه !
در چشمه چون تصویر ماه افتاد ، جوشید ، طغیان کرد و راه افتاد
مرداب ها آغوش وا کردند، جایی بجز آغوش دریا؟ نه !
افسوس دریا را نفهمیدیم ، روز مبادا را نفهمیدیم
دیدی که بعد از رفتن او شد ، هر روزمان روز مبادا! نه !؟
نامردمی ها مرد را آزرد ، تا در فضای سرد شب پژمرد ،
او بغض قیصر بودنش را خورد ، او نان قیصر بودنش را نه !
او در میان دوستان تنها ، افسوس وقتی گفتن از دریا ;
افتاده دست گوش ماهی ها ، باید خروشد اینچنین یا نه ؟
شاید زمان ما را عوض کرد ه است ، این مرد اما همچنان مرد است
این مرد نام دیگرش درد است ، چیزی که در او بود و در ما نه !
دلخسته از زندان در زندان ، از جنگ با این درد بی درمان
مرگ آمد و این مرد بی پایان ، چیزی نگفت این بار حتی نه!
صبح سه شنبه هشتم آبان ، آغوش باز سید و سلمان
آغاز قیصر بود یا پایان ؟ پایان قیصر بود… اما نه !
محمد حسین نعمتی

دوست بسیار عزیزم جناب آقای مقصودی
از اینکه همیشه اینجانب را مورد لطف خودتان قرار میدهید سپاسگزارم.این حقیر خود را شایسته این همه محبت نمی بینم .افتخار میکنم که سالیان زیادی را در جوار شما گذراندم.با ان متانت طبع و خلوص نیت جناب عالی . تلاش و همت همیشگی اتان چراغ پر فروغی است که راه را برای نسل جدید ما روشن می نماید معلم شدن آسان است معلم ماندن هنر است.که جناب عالی هم چنان به رسالت خود پای بند ماندید .آرزوی موفقیت برای شما در تمام مراحل زندگی را دارم،به خانواده محترم و تمام دوستان و همکاران در خیریه سلام من را ابلاغ فرمائید .
به امید دیدار

محمد رضا عسکری