یکی از رسالتهایی که صبح میمه همواره خود را بدان متعهد می دانسته است ، فراهم ساختن فضای تضارب آراء و افکار و نظریات ، بمنظور تحصیل آراء و نظریات صائب بوده است . در همین رابطه پاسخ مشروح دکتر مسعود مختاری به کامنت جناب آقای خسرو مقصودی مدیر محترم درمانی خیریه ی حضرت […]
یکی از رسالتهایی که صبح میمه همواره خود را بدان متعهد می دانسته است ، فراهم ساختن فضای تضارب آراء و افکار و نظریات ، بمنظور تحصیل آراء و نظریات صائب بوده است . در همین رابطه پاسخ مشروح دکتر مسعود مختاری به کامنت جناب آقای خسرو مقصودی مدیر محترم درمانی خیریه ی حضرت ام البنین تقدیم حضور کاربران می گردد. کاربران محترم برای اطلاع بیشتر می توانند به کامنتهای دیگر این عزیزان بر پست ” در حاشیه ی نماز جمعه ی میمه ” مراجعه نمایند .
کامنت آقای مقصودی بر پست در حاشیه ی نماز جمعه ی میمه : جناب آقای دکترمسعود مختاری باسلام
به عرض میرسانم ویزیت بیماران قلبی نیازبه متخصص قلب وعروق دارد ویزیت بیماران چشم نیازبه چشم پزشک وجراح دارد ویزیت بیماران ارتوپدی نیاز به متخصص بیماریهای استخوان وارتوپد دارد وویزیت اطفال بیمارنیازبه متخصص کودک دارد که دربخش میمه وجودندارد وخودتان بهترازما میدانیدکه ویزیت اینگونه بیماران درحیطه ی وظایف پزشکان عمومی همچون جنابعالی نیست موفق باشید.
پاسخ مشروح دکتر مسعود مختاری :
گاهی دلمان می سوزد!
جناب آقای خسرو مقصودی:
با سلام.
به دنبال درج نظرات متعدد متوالی از طرف جنابعالی و این جانب که در درگاه http://www.sobhemeymeh.
ابتدائاً باید به عرض برسانم، چنانچه هر ناظر بی طرفی نظر این جانب را قرائت می کرد و به دنبال آن اظهار نظر شما را از مقابل دیدگان می گذراند، می توانست به این نتیجه برسد که به جهت استناد پذیری این دو نظر در مقابل هم قرار گرفته اند! انتظار داشتم سیری در دنیای اینترنت می کردید و به کوریکولوم و دستورالعمل و پروتکل ذکر شده نگاهی هرچند کم می انداختید، آن وقت دلم کمتر از اظهار نظر بعدیتان می گرفت!
ادعا کردید بر امری بیشتر از شما واقف ام، بنابر این دانش بیشتر لازم است توجهتان را به مطالبی که در ذیل می آید معطوف بدارم!
سال ها پیش وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی دستورالعمل آموزشی برای پزشکان آموزشی تدوین نمود! تاکید می کنم پزشکی عمومی! در طی این سال ها این دستورالعمل ها دستخوش تغییرات اندک شده است ، تا بدان جا که بر اساس پروتکل کشوری، آقای دکتر محمد گرک یراقی معاونت آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان جزوه ای مکتوب تحت عنوان “حداقل های یادگیری دوره ی کارورزی پزشکی” به امضا رسانده اند.
در نظر شما اشاره شده است پزشک عمومی حق ویزیت بیماران قلب و عروق، ارتوپد، چشم پزشک و اطفال را ندارد!
با توجه به همان جزوه وظایف یک پزشک عمومی در این زمینه ها را برایتان مکتوب می نمایم:
بیماری های قلب:
-درد سینه: تشخیص افتراقی، درمان آنژین پایدار و پیگیری آن، درمان مقدماتی موارد اورژانسی مثل آنژین ناپایدار، انفارکتوس میوکارد، آنوریسم دیسکان و آنژین پرینزمتال و ارجاع به موقع آنها به مراکز تخصصی، درمان پرولاپس دریچه ی میترال و پیگیری آن.
طپش قلب:تشخیص افتراقی، درمان برخی از علل آن مثل اضطراب،پرولاپس دریچه ی میترال،برخی از آریتمی های ساده و پیگیری آنها، ارجاع مواردی مثل آریتمی های خطرناک، تیروتوکسیکوز و فئوکروموسایتوما به مراکز تخصصی.
-نارسایی قلب: تشخیص افتراقی علل آن، درمان کلی، ارجاع به موقع به مراکز تخصصی جهت بررسی علل، پیگیری بیمار مبتلا.
-پرفشاری خون: تعریف و افتراق نوع اولیه و ثانویه براساس شرح حال، معاینه فیزیکی، و چگونگی پاسخ به درمان، مشکوک شدن به گرفتاری ارگان های نهایی، درخواست آزمایش های اولیه جهت کشف آنها، درمان و پیگیری نوع اولیه، شناخت موارد ارجاعی به کاردیولوژیست، نفرولوژیست و اندوکرینولوژیست.
-آندوکاردیت:تشخیص و ارجاع آن به مراکز تخصصی و پیشگیری
-ترومبوفلبیت و آمبولی ریه: تشخیص و ارجاع آن به مراکز تخصصی.
-تامپوناد قلبی: تشخیص، اقدامات اولیه و ارجاع به مراکز تخصصی.
-پریکاردیت:تشخیص و ارجاع به مراکز تخصصی و پیگیری بعدی
-تب روماتیسمی:تشخیص و درمان آن، تشخیص کاردیت روماتیسمی و ارجاع آن به مراکز تخصصی و پیشگیری آن.
-ادم حاد ریه: تشخیص و درمان آن، شناخت علل خطرناک آن مثل انفارکتوس میوکارد و ارجاع به موقع آن به مراکز تخصصی پس از درمان های مقدماتی.
-نوار قلب: گرفتن آن، خواندن نوار قلب طبیعی، شناخت اختلالت ریتمو هدایتی شایع.
-گرافی قفسه ی صدری: تشخیص بزرگی قلب، ادم ریوی، علایم برخی از بیماری های شایع مثل تنگی میترال، نارسایی آئورت، افیوژن پریکارد، تترالوژی فالوت
-احیا قلبی- تنفسی، انجام و اداره ی آن
-کار با دستگاه الکتروشوک: شناسایی و انجام شوک همزمان و غیرهمزمان،
-داروهای قلبی: شناخت اثرات و عوارض جانبی داروهای شایع قلبی.
بیماری های چشم:
معاینه ی فیزیکی چشم، کار و معاینه با دستگاه اسلیت لامپ، فوندوسکوپی مستقیم و بررسی دیسک اپتیک و عروق رتین، تعیین رفلکس به نور و مارکوس گان، تعیین فشار داخل چشم با تونومتر شیوتز، تخمین میدان بینایی با روش کانفرانتاسیون، تعیین و تشخیص رفلکس قرمز و لکوفوریا، برداشتن جسم خارجی سطحی قرنیه و ملتحمه با کمک اسلیت لامپ، معاینه وضعیت اعصاب چشمی و فعالیت عضلات چشمی، ترمیم پارگی های مختصر پلک، خواندن گرافی اربیت از نظر تشخیص جسم خارجی. راهنمایی بیماران در مورد مصرف داروهای چشمی.
همچنین پزشک عمومی می بایست موارد زیر را بشناسد و در صورت لزوم نسبت به ارجاع آنها اقدام کند:
علل کاهش ناگهانی دید، علل قرمزی چشم، علل لکوکوریا، علایم گلوکوم مادرزادی، آمبلیوپی، کاتاراکت به کمک رفلکس قرمز.
انجام اقدامات اولیه و ارجاع سوختگی های شیمیایی چشم، پارگی های چشم و گلوکوم حاد.
تشخیص و درمان کونژنکتیویت های ویرال، باکتریال، نوزادی و به ویژه گنوکوکی.
و نیز داروهای چشمی را ه خوبی بشناسد.
بیماری های ارتوپدی:
-معاینه فیزیکی در بیمار مبتلا به تروما
-شناخت عوارض شکستگی و دررفتگی ها
-تشخیصة اقدامات و درمان اولیه و در صورت لزوم ارجاع موارد شوک، ترومبوآمبولی، آمبولی چربی، گاز گانگرن، سندرم کمپارتمانت، شکستگی های باز.
تشخیص و در صورت امکان جااندازی یا ارجاع شکستگی ها.
تشخیص شکستگی در اطفال و افتراق آن از انواع شکستگی های بالغین.
شناخت، اقدام اولیه و ارجاع بیماری های کلاب فوت، دررفتگی مادرزادی اندام و نکروزهای آسپتیک در اطفال.
شناخت عوامل ایجادکننده، تشخیص و درمان بیماری های متابولیک اطفال مثل ریکتز.
شناخت و درمان اولیه استئومیلیت و آرتریت سپتیک.
تشخیص، درمان اولیه و ارجاع آرتریت های دژنراتیو، آرتریت های عفونی و غیرعفونی(بیماری های عروقی کلاژن)
تشخیص و ارجاع بیماری های نروماسکولار، ضایعات حاد و مزمن تاندونی دست، ضایعات اعصاب محیطی، ضایعات بافت نرم و تومورهای استخوانی.
حداقل های بخش اطفال:
ازدیاد موارد مستوجب آن گردید تا از تایپ آن منصرف شوم! در صورت علاقه مندی به صفحات 31 الی 36 آن جزوه مراجعه بفرمایید!
جناب آقای مقصودی؛
چنانچه ذکر آن رفت موارد بسیاری از بیماری های قلبی و عروقی که پرفشاری خون هم در مشمول گردید در حیطه ی وظایف پزشک عمومی بود! و برخی موارد فشارخون نیازمند ارجاع به متخصص قلب است!
آقای مقصودی از شما ممنون که باعث شدید درد دل خود را بنویسم!
اولاً عذرخواهی از جامعه ی پزشکان عمومی(که 85٪ بدنه ی جامعه ی پزشکی کشور هستند) را مدنظرمان باشد!
و خود موجبات رنجش آنان را فراهم نیاوریم! از طرفی از جنابعالی بیشتر انتظار می رود که همه ی اظهار نظرها را به کارشناس موضوع ارجاع دهید.
اینجانب به نوبه ی خود و به گواه تمام آشنایان، بر خود حرام می دانم نظر قطعی در مورد آنچه به وضوح نمی دانم بدهم، و آنچه در نظرات صبح میمه مرقوم نمودم، مستدل و منطبق بر قراین و بینات بود.
جناب آقای شیبانی:
چنانچه مستحضرید از شما درخواست نمودم تا مدرک مورد اشاره را به رویت شما برسانم تا از نظر مدیریت محترم سایت شبهه ای در صحت عرایض ام وجود نداشته باشد. در همین جا از تمامی عزیزانی که متقاضی رویت مدارک صحبت های این جانب اند دعوت می نمایم تا در دیدار حضوری به دیده ی منت مصدع وقتشان گردم.
با تشکر فراوان از جناب آقای مقصودی وطلب توفیق برای ایشان، صحت و سلامت مدیریت سایت و بهروزی همه ی کاربران.
جناب آقای دکتر مسعودمختاری با سلام
بارها درکامنتهای خوددرصبح میمه به جنابعالی که باعث افتخارجامعه ی پزشکان ومردم بخش میمه هستید اشاره نموده ام که حضرتعالی مستحضرهستید همانطورکه اطلاع دارید مادرزمینه ی آموزش وپرورش فعالیت داشته وطب وپزشکی درحیطه ی کارهایمان نبود اما متاسفانه بعدازگذشت 30سال ازتاسیس تنها بیمارستان حضرت میمه که تنهابیمارستان بخش میمه بوده وازنعمت متخصصین بیماریهابرخوردارنگردیده به فکریک محلی برای تجمع این عزیزان افتاده ومرکزتخصصی حضرت ام البنین را پایه ریزی کرده والحمدالله چندسالی است که ازوجودمتخصصین درزمینه ی بیماریهای مختلف استفاده میکنیم ومردم بخش میمه هم راضی به نظر میرسند
درپایان آرزویمان این است که ازوجودجنابعالی که یکی ازنخبگان درزمینه ی پزشکی هستید پس ازاخذ تخصص
درزمینه ی یکی ازبیماریها دراین مرکزاستفاده ی لازم به عمل آید یکباردیگربه عرض میرسانم همانگونه که بارها
درکامنتهایم درصبح میمه به آن اشاره کرده ام به جنابعالی افتخارمیکنم موفق وبه سلامت باشیدنظرکاربران وصاحبنظران رابه پیشنهادم درموردچگونگی کنترل فشارخون جلب نموده وخواهش میکنم یکباردقیق بخوانند
دکتر مختاری عزیز سلام.خودتان را ناراحت نکنید.علّت این مسائل ، دخالت بیش از حد برخی از افراد در مسائلی که تجربه ای در آن را ندارند ، می باشد. با آرزوی توفیق روزافزون شما.
جناب آقای مرد باسلام
من هم خودم به آن اشاره کرده ام ما معلم بودیم پس چه عاملی باعث شدکه دراین زمینه دخالت کردیم ؟شرح آن را درپاسخ به جناب دکترحداقل یکبارهم که شده بخوانید
آقای مقصودی سلام
اصلی ترین وظیفه پزشک خانواده معاینه اولیه بیماران و ارجاعشان به متخصص است. این جمله شما “ویزیت اینگونه بیماران درحیطه ی وظایف پزشکان عمومی همچون جنابعالی نیست ” خالی از اشکال نیست.
بعضی مدعی العمومند چه باید کرد اقای دکتر
اعليرضا خان اگر همين مدعي العموم ها نبودن خانواده شما و …براي ويزيت بايستي به قيمتي تا آمادگاه اصفهان تحمل رنج سفر ميکردند . مرد باشيم و منصفانه نظر بدهيم .با تشکر
جناب اقای مقصودی با سلام. بنده جمعه قبل از روستای اذان جهت ویزیت چشم پزشکی به درمانگاه خیریه امده بودم که حدود 2.5ساعت روی صندلی منتظر نوبت بودم که متاسفانه میدیدم( که نمیخواهم اسمی از انها ببرم) افرادی هنوز از راه نرسیده بدون اینکه معطل نوبت شوند کارشان حل میشد و میرفتند وما که اشنایی نداشتیم وانهایی که نداشتند منتظر نوبت میماندند .چرا اقای مقصودی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
بند ۴ این پاسخ دکتر مختاری را هم بخوانید
با سلام.
چند نکته خدمت خسروخان مقصودی:
۱) پرفشاری خون من جمله بیماری های مزمن می باشد. غربالگری و درمان چنین وضعیتی در حال حاضر بر عهده ی مراکز بهداشتی- درمانی بوده که صلاحیت موجودیت پرونده های سلامت افراد در آن مراکز به تایید واحد های کارشناسی وزارت بهداشت رسیده است! با توجه به فعالتر شدن قریب الوقوع این مرکز در شهر میمه، احتمال بیشتری مبنی بر مدیریت صحیح این بیماران پیش بینی می شود.
۲) طی بحث های کارشناسی و علمی مدیریت پرفشاری های غیراورژانس خون بر عهده ی پزشکان خانواده و پزشکان عمومی می باشد. موارد خاصی از این نوع بیماری نیازمند ارجاع و مداخله ی پزشک متخصص می باشد. جهت کسب اطلاعات بیشتر در این باره به کوریکولوم آموزشی پزشکی عمومی و نیز سرفصل های آموزشی واحد بهداشت(کارآموزی- کارورزی) در سایت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مراجعه فرمایید.
۳) بیماری پرفشاری خون از مدت ها قبل شناخته شده است. در سیر تاریخی ان گایدلاین ها و پروتکل های زیادی مدون شده است که آخرین آن JNC8 می باشد. با نگاهی اندک به این مطالعات در می یابیم فزونی درمان ها موجود بوده که الزاماً هیچ کدام موفقیت کامل به دست نیاورده اند! با اطمینان کامل خدمت شما عرض می کنم که نه من، نه شما ونه هیچ فرد دیگری قادر نخواهد بود آن نتیجه ی مطلوبی که از آن دم می زنید حاصل شود! هدف از این حرکات نمادین آگاهی بخشی بیشتر و درنظر داشتن قاتل خاموش،پرفشاری خون، به عنوان یک بیماری بی علامت باشیم.
۴) یک توصیه ی برادرانه و کمی تا قسمتی کارشناسانه من به شما این است که از موازی کاری ناقص در آن مرکز خیریه دست بردارید. در نیت خیرتان هیج تشکیکی نیست، لکن بهتر بود این صرف هزینه در مسیرهای دیگری انجام می شد.
در سالهای اخیر دستگاههای رنگارنگ مداخلهگر در امور درمان و بهداشت جامعه، قوانین و مقررات متعددی را بهصورت آییننامه و بخشنامه روانهی مطبها و مراکز درمانی پزشکان عمومی میکنند که البته تمامی آنها بدون استثنا در جهت محدود کردن و تنگ کردن عرصه بر پزشکان عمومی است. تداوم این روند از سویی باعث تحقیر پزشکان عمومی و از سوی دیگر کاهش درآمد آنان میشود.
محدودیتهای بیدلیل
برخی از این دستگاهها به خود اجازه میدهند به پزشکان عمومی امر کنند در نسخه چه دارویی را بنویسند و کدام را ننویسند، چه آزمایش و پاراکلینیکی را برای بیماران خود درخواست کنند و کدامها را نه و…
اگر به مجموعهی این آییننامهها و بخشنامهها توجه شود، ترکیبی از طنز و تراژدی را میتوان یافت: تجویز ناپروکسن ۲۵۰ میلیگرمی مجاز است و ۵۰۰ میلیگرمی غیرمجاز؛ تجویز بیش از سه قلم دارو برای هر نوع بیماری ممنوع است؛ ذکر تشخیص بیماری در بالای نسخه و بدین ترتیب افشای اسرار بیمار اجباری است و… معلوم نیست کسانی که این بخشنامههای غیرعلمی، غیرقانونی و خلاف اخلاق پزشکی را صادر میکنند، صلاحیت علمی و قانونی خود را برای صدور چنین فرمانهایی از کجا کسب میکنند.
پزشکان از نخبهترین دانشآموختگان کشورند که در دوران طولانی تحصیل خود آخرین دستاوردهای علم پزشکی را فرا میگیرند و تازهترین روشهای تشخیص و درمان بیماریها را میآموزند تا در عرصهی اجتماع به درمان بیماران بپردازند. بنابراین وقتی صلاحیت علمی آنان تایید میشود و قانوناً پروانهی طبابت برایشان صادر میگردد، دیگر این محدودیتهای غیرعلمی و غیرقانونی چه معنایی دارد؟
البته وقتی انگیزهی نهادهای مذکور را جویا شوید، بحث اصلی بر سر هزینهی درمان است. طبق آمارهای منتشره، هزینهی درمان در کشور ما چندین برابر استانداردهای بینالمللی است. ولی مگر بخش عمدهی هزینهی درمان سهم درآمد پزشکان عمومی است که اینچنین رفتارهایی را توجیه کند؟ اگر کمی انصاف باشد و شفاف برخورد شود، بسیاری از مسایل روشن میگردد. خوشبختانه سازمانهای بیمهگر که بخش عمدهای از هزینهی درمان را میپردازند، با همهی گروههای پزشکی و مراکز درمانی اعم از پزشک عمومی و متخصص، مراکز پاراکلینیک و بیمارستانهای خصوصی و دولتی ارتباط مالی دارند. کافی است این سازمانها هزینههای سالیانهی خود را بهطور شفاف و علنی در اختیار جامعه قرار دهند تا معلوم میشود پزشکان عمومی- علیرغم جمعیت فراوانشان- درصد اندکی از این هزینهها را دریافت میکنند، در حالی که برخی گروههای تخصصی و مراکز درمانی سهم عمدهی این هزینهها را میبلعند.
تبلیغ تخصصگرایی
سالهاست که عواملی آگاهانه یا از سر ناآگاهی تلاش میکنند با فرهنگسازی غلط بیماران را بهسوی مراکز تخصصیتر پزشکی هدایت کنند. بهویژه رسانههای ارتباط جمعی و در راس آنها رسانهی ملی که ارجاع مردم به تخصصهای مختلف پزشکی را جز و وظایف ارشادی و فرهنگسازی خود میداند، با برنامههای رنگارنگ پزشکی که معمولاً با حضور کارشناسان خبره- و صد البته متخصص- برگزار میشود، مردم را برای درمان هر بیماری به گروههای تخصصی و فوق تخصصی ارجاع میدهد. نتیجهی چنین تبلیغاتی مخربی آن شده که حتی اقشار کمدرآمد و متوسط هم برای درمان بیماریهای جزیی خود بهدنبال یافتن متخصص آن بیماری میگردند و تازه در میان متخصصین آن رشته هم بهترین و معروفترین را میخواهند. در نتیجه بیماری که با مراجعه به پزشک عمومی میتوانست با هزینهی اندکی بیماریاش درمان شود، با مراجعه به متخصص و فوق تخصص باید برای درمان همان بیماری چندین برابر هزینه بپردازد.
پزشکان عمومی و فنآوریهای نوین
در سالهای اخیر با پیشرفت علوم و فنون، تغییر و تحولات عمدهای در عرصهی پزشکی، داروها و شیوههای درمانی و ابزار و ادوات تکنیکی در زمینهی تشخیص و درمان بیماریها بهوجود آمده است. سهم پزشکان عمومی از این علوم نوین چیست؟
متاسفانه از سوی دستگاههای ذیربط طوری فضاسازی شده است که گویا تمامی شیوههای درمانی، داروهای جدید و تکنولوژیهای مهندسی پزشکی مخصوص پزشکان متخصص و فوق تخصص است و پزشکان عمومی حق ورود در این عرصهها را ندارند. پزشکان عمومی حق نوشتن اغلب داروهای جدید- که البته گرانقیمت هم هستند- در دفترچههای بیمه، حق درخواست پاراکلینیکهای پیشرفته و حق استفاده از بسیاری دستگاههای تشخیصی و درمانی را در مطب خود ندارند. حتی تا چند سال پیش پزشکان عمومی حق استفاده از دستگاه الکتروکاردیوگرام را در مطب نداشتند. در حالی که تمامی درمانگاهها و بخشهای اورژانس قلب بیمارستانهای کشور توسط پزشکان عمومی اداره میشد و روزانه دهها بیمار در هر یک از این درمانگاهها توسط پزشکان عمومی مدیریت درمان (Management) میشدند، اما همان پزشکان عمومی حق نداشتند در مطب خود از دستگاه الکتروکاردیوگرام استفاده کنند!
نظام تخصصگرا
ساختار نظام درمان کشور تحت تاثیر تخصصگرایی افراطی به تقسیم بیماران میان گروههای تخصصی مشغول است و تنظیم قوانین و مقررات و تبلیغات رسانهای وسیع چنان است که گویا بیماران باید برای درمان هر بیماری مستقیماً به متخصص مربوطه مراجعه کنند: بیمار قلبی به متخصص قلب، بیمار پوستی به متخصص پوست، بیمار عفونی به متخصص عفونی و الی آخر. برای پزشکان عمومی هم نقش پلیس راهنمایی و رانندگی را در نظر گرفتهاند تا بیماران را به متخصص مربوطه هدایت کنند! رویههای جاری در نظام سلامت و درمان کشور جایی برای مقایسه با دیگر کشورها باقی نمیگذارد؛ ظاهراً ما در هر زمینهای باید راه رشد خود را طی کنیم!
شیوههای مرسوم و جاری در نظام درمان فعلی نهتنها به مصلحت مردم و جامعه نیست، بلکه با قوانین نیز مغایر است. اینکه هر بیماری بنا به تشخیص خود برای درمان بیماریاش مستقیماً به پزشک متخصص مراجعه کند، روشی زیانبار و پرهزینه است. بارها مشاهده شده بیماری که درد ناحیهی بالای شکم (اپیگاستر) داشته به تصور بیماری گوارشی به متخصص مربوطه مراجعه کرده و وی پس از کلی آزمایش و اندوسکوپی و غیره به این نتیجه رسیده که درد ناشی از قلب بوده و بیمار را به متخصص قلب ارجاع داده است! یا بیماری که درد ناحیهی سینه داشته به تصور بیماری قلبی به متخصص قلب مراجعه کرده و پس از انجام روشهای تشخیصی تخصصی (اکوکاردیوگرافی، آنژیوگرافی و…) معلوم شده درد بیماری مربوطه به ریه بوده و لذا به متخصص ریه معرفی شده است. و همینطور موارد دیگر…
محدودیتها غیرقانونیاند
محدودیتهای فراوان برای پزشکان عمومی در ظاهر بهمنظور دفاع از بیماران و جلوگیری از تخلف و سوء درمان توسط پزشکان عمومی است. اما با نگاهی به پروندههای تخلفات پزشکی در مراجعه ذیصلاح از جمله نظام پزشکی میتوان دریافت کمتر از ۵ درصد این تخلفات مربوط به پزشکان عمومی بوده و مابقی، یعنی بیش از ۹۵ درصد، مربوط به دیگر گروههای پزشکی است. ولی چون «نظارت بر امور درمان» وجود ندارد، بخش عمدهی اصلی قصورات و تخلفات پزشکی که از قضا مربوط به پزشکان عمومی نیست، هیچگونه ریشهیابی و پیگیری هم نمیشود. پزشکان عمومی بهخاطر انجام کمترین تخلف و قصوری مورد شدیدترین بازخواستها و توبیخها قرار میگیرند اما…
اغلب بخشنامهها و مقررات محدود کننده، خلاف قانون هستند.
هر پزشکی پس از طی دوران تحصیل موفق به اخذ پروانهی طبابت میشود، براساس قانون اجازهی انجام طبابت دارد. لذا هر اقدام پزشکی را که عرفاً طبابت محسوب شود میتواند انجام دهد، چه در این خصوص متخصص باشد و چه مدرک تخصصی نداشته باشد. بهعبارت دیگر:
هر پزشک میتواند در حدود اطلاعات، تجربه و مهارت خود در هر یک از رشتههای پزشکی طبابت کند. البته اگر مرتکب قصور یا بیمبالاتی شد، تحت تعقیب قرار خواهد گرفت. نفس اشتغال به پزشکی در هر رشته برای پزشک جرم یا خلاف محسوب نمیشود و بدیهی است چنانچه پزشکی اعم از متخصص یا غیرمتخصص مرتکب قصور و بیمبالاتی شود، قابل تعقیب خواهد بود.
ذکر این نکته ضروری است که پزشکان عمومی حق استفاده از عناوین تخصصی در مهر، سربرگ و تابلوی مطب خود را ندارند، اما برای درمان بیماری که به مطبشان مراجعه کرده است، استفاده از شیوهها و اعمال تخصصی برای درمان بیماری بهشرط اینکه اثر سویی بر بیمار نداشته باشد، جرم محسوب نمیشود.
البته قانونگذار تحت عنوان «اعمال غیرمجاز در مطبها» حد و حدود انجام اعمال تخصصی در مطبها را نیز مشخص کرده است. بهعبارت دیگر انجام کلیهی اعمالی که با بیهوشی عمومی یا بیحسی نخاعی توام باشد، در مطب غیر مجاز است.
پزشکان عمومی و ارتقای حرفهای
انجمن پزشکان عمومی دفاع از شان و منزلت پزشکان عمومی و ارتقای حرفهای آنان را وظیفهی اصلی خود میداند، بنابراین با هر گونه روندهای محدود کننده که با آییننامهها و بخشنامههای شبهقانونی اعمال میشود، هر گونه طرح و برنامهی کارشناسی نشده که به کاهش شان و منزلت اجتماعی پزشکان عمومی میانجامد و هر گونه سیاستهای انحرافی که باعث نادیده گرفتن نقش محوری پزشکان عمومی در نظام سلامت گردد، مخالف است و با تمام توان در جهت اصلاح امور و مبارزه با این ناهنجاریها تلاش خواهد کرد.
انجمن پزشکان عمومی طبق مادهی ۷ اساسنامهی خود، وظیفه دارد در جهت بالا بردن سطح علمی و کارایی عملی همکاران پزشک عمومی تلاش کند و بنابراین میباید با برگزاری سمینارها، کنگرههای بازآموزی و کارگاههای آموزشی تئوری و عملی در زمینههای گوناگون پزشکی، باعث ارتقای نظری و عملی پزشکان عمومی شود؛ هر چند بهعلت ساختارهای دستگاههای ذیربط که کمترین تعهدی در قبال سرنوشت علمی، شغلی و معیشتی پزشکان عمومی احساس نمیکنند، مقاومتهای شدیدی در قبال این رویکرد اصولی انجمن وجود دارد.
جناب آقا یاخانم دردمند باسلام
توصیه ام به شما این است که پیشنهادم رادرمورد کنترل فشارخون وغربالگری آن دراین مرکزحداقل یکباربخوانید این مطلب را درحاشیه ی نمازجمعه توضیح داده ام کاراین مرکزموازی کاری نیست پیشنهادتان رادرموردصرف هزینه درمسیرهای دیگرخیلی دیرابرازداشته اید
جناب آقای امیرمحمد با سلام
مطمئنا شما به مرکزخیریه ی پزشکی حضرت ام البنین میمه برای اولین بارتشریف آورده اید نوبت های این مرکزازطریق پیامک ویا تلفن ازقبل گرفته میشود وافرادبیمارجهت ویزیت به وسیله تلفن هماهنگ میکنند وتشریف میاورند ومانندشما که هماهنگ نکرده بودید وقتشان تلف نمیشود درنوبت های بعدی اگرمراجعه نمایید متوجه این مطلب خواهید شد موفق باشید اتفاقا اگرمتوجه شده باشید برای بیماران روستاها این مرکزتسهیلات بیشتری رادراختیاربیمارقرارمیدهد ازجمله تلفن کردن به بیماروموارددیگر
میمه که بیمارستان داشت و بیمارستان خوبی هم داشت این هزینه ای که خرج اجر و آه ن وسیمان کردید رو خرج خرید چند تا دستگاه برای بیمارستان میکردید.راست میگه دکتر خوب موازی کاری می کنید.
من باز هم میگم دعوا نکنید بازی کنید.
جناب اقای خسرو مقصودی با سلام دوباره اتفاقا اینجانب اولین نفری بودم که از طریق تلفن نوبت گرفتم حتی دفتر نوبت شما نیز شهادت میدهد .
جناب آقای امیرمحمد باسلام
شماازطریق تلفن اعلام آمادگی نمودید تا ما پیش بینی پزشک وبرنامه ریزی کنیم این نوبت نبود به خداقسم چندسالی است که نوبت ویزیت دکتردراین مرکزبه این شکل است که هرکسی به مرکزواردشد ودفترچه را به منشی داداین نوبت میشود حالا شما شاید بیایید ودفترچه را به منشی بدهید وبه شما بگوید یک ساعت دیگر بیایید وشاید آنها راکه شما میگویید آمدند وجلوتررفتند این کارراانجام داده اند اگرباورنکردید برای یکباردیگر تشریف بیاورید تا آشنا شوید ما درخدمت شما هستیم
حدود یک ماه از بحث دوستانه دکترمختاری و آقای مقصودی عزیز میگذرد
آقای مقصودی خوشبختانه درشهرمان مرکز خیریه ای ساخته شد.
اما!!
متاسفانه این مرکز باوجود تجهیزاتش،نیمه تعطیل میباشد!
وفقط باید منتظر یک متخصص ماند تااین مرکز فعالیتی داشته باشد.
اما بیماری یاحادثه،منتظر امدن یک متخصص نیست که با امدن یک متخصص ،اتفاق بیوفتد!
دکتر مختاری درحال حاظر یک پزشک عمومیه،قبول!!
درطول این۷سال درسشان قبول کنید که علم بررسی ومعالجه بسیاری از مشکلات را اموخته اند و درحد علمشان معالجه میکنند،و در موارد خاص به یک متخصص ارجاع میدهند.
بنابر حرف شما،دکتر مختاری ها،واسعی ها،پهلوان ها و…،باید فقط پاییز و زمستان درمطبشان راباز کنند و ب معالجه سرماخوردگی بپردازند،چون براساس دید شما:یک سردرد نیز باید ب متخصص مغزواعصاب ارجاع داده شود.
جناب آقای دوست باسلام
ضمن قدردانی وتشکر ازجنابعالی که به موضوع پرداخته ایدواظهارنظرفرموده اید به عرض میرسانم اینجانب سالهاست که به جناب دکتراظهارارادت خاص داشته وبرای اثبات آن لازم است به آرشیونظرات وبسایت وزین صبح میمه مراجعه ویا ازخودجناب دکتراستعلام گردد ما درزمینه ی کارخیریه ازنظرات جناب دکتراستفاده کرده وخواهیم کرد همچنان که خودجناب دکتر مستحضرند دراین بحث هم آنگونه که جنابعالی گفته اید نبوده ومن حاضرم با حضورجنابعالی وجناب دکترازابتذای بحث تا پایانش که همه مستند درآرشیوموجوداست صحبت کنیم
درنهایت بایدبگویم که ما ارادت کامل به تمامی عزیزانی که درمیمه مانده اند ودرخدمت همشهریان به خدمتگزاری مشغول هستندداشته وداریم وقدردان زحمات این عزیزان هستیم ازجنابعالی هم یکباردیگرتشکرمیکنم موفقیت آقای دکترمسعودمختاری که درردیف نخبگان شهرقراردارندراازخداوندمتعال خواهانم